15 สิงหาคม 2547 19:38 น.
P*๐*B
อยู่อย่างไม่มีค่า ไม่มีเวลามองความฝัน
เหมือนล่องลอยไปวันวัน ไม่มีฝันไม่มีหวังของใจ
หมดมิตรหมดทางจะเดิน ทุกสิ่งเหมือนเกินฝันใฝ่
ท้อแท้แม้แต่กำลังใจ จะสู้ต่อไปอย่างมั่นคง
...P*๐*B...
14 สิงหาคม 2547 23:04 น.
P*๐*B
อร่ามเหลืองเรืองรองทั่วท้องทุ่ง เมื่อแดดส่องจากฟ้าสูงยามรุ่งสาง
ผลิบานรับอรุณยามรุ่งราง คลี่กลีบบางอาบแสงแห่งตะวัน
รับไอกรุ่นอุ่นไอในลำแสง อย่างทายท้ากล้าแกร่งตามแรงฝัน
เพื่อสืบสานความงามแห่งพฤกษ์พรรณ ประดับเด่นเป็นสีสันบนผืนดิน
ราวกับดวงตะวันนับพันหมื่น ที่ดาษดื่นเรียงรายไม่สิ้นสุด
ดารดาษเป็นพรมพื้นทั่วผืนดิน เรืองรองทั่วท้องถิ่นแผ่นดินไกล
ดังดวงตะวันอันเปี่ยมหวัง ที่เปี่ยมด้วยมนต์ขลังอันยิ่งใหญ่
เป็นความหวังกลางฝันอันสุขใจ ของผู้คนบนผืนไร่ทานตะวัน
...P*๐*B...
12 สิงหาคม 2547 01:13 น.
P*๐*B
อาจจะเป็น...แค่เพียงความรู้สึก อาจจะเป็น...ส่วนลึกลึกที่มีให้
อาจจะเป็น...ความดีจากหัวใจ อาจจะเป็นตลอดไปในความจริง
อาจจะเป็น...ความฝันในยามหลับ อาจจะเป็น...ความลับในยามตื่น
อาจจะเหมือน...ความรู้สึกที่ถูกฝืน แต่เป็นความชุ่มชื่น...อยู่ภายใน
อยากจะเอ่ย...คำนี้ให้เธอรู้ อาจไม่คู่ควรเธอและเหมาะสม
แค่เธอหันมองมาเพียงชื่นชม เหมือนมีลมพัดพรม...ที่หัวใจ
ขอเก็บไว้ในใจไม่ให้รู้ เพียงแค่เห็นเธออยู่เป็นคู่เขา
แม้นจะเป็นแค่ฝัน...ในใจเรา ขอแค่เฝ้ามองดูเธอผู้เดียว...
...P*๐*B...