ชีวิต... คิดแล้วเศร้านัก มีรักมีทุกข์สับสน ร้องไห้ ยิ้มรื่น ปะปน ต่างคน ต่างเรื่อง กันไป ไม่มีสุขจริงยิ่งแท้ ทุกข์แน่ไม่มีที่ไหน มีผูก มีแก้ เรื่อยไป เมื่อใด ทุกข์สิ้น นิพพาน...
ชีวิต... เปรียบดั่งเม็ดทราย สุดแต่ลมพัดพรายไปทางไหน ท้ายสุดแล้ว ต้องร่วงหล่น จมหายไป สนิทในผืนทรายแผ่นเดียวกัน แต่แม้นว่าจะเกิดในผืนเดียว คนบางคนเป็นเพียงเสี้ยวของผืนนั้น แต่บางคนถูกหล่อหลอมให้ต่างกัน เป็นเครื่องแก้วแจกันที่เจียระไน