ONE FINE DAY แรกที่พบสบตาให้พาฝัน ได้คุยกันยิ่งมั่นใจเธอใช่หนอ แต่สิ่งที่ทำได้แค่เพียงรอ เธอพนอกับอีกคนอยู่ทุกวัน ให้นึกหวั่นไหวทรวงทั้งดวงจิต เธอจะคิดถึงคนนี้บ้างไหมหนอ เธอจะแคร์หรือไม่ว่าใครรอ เค้าเริ่มท้อรอเธอโทรกลับมา วันผ่านเดือนเดือนผ่านปีที่เฝ้าคอย ใจดวงน้อยคอยเฝ้าคนึงหา เธอโทรกลับก็แสน...สุขอุรา ไม่โทรมาก็แสนเศร้าเหงาหงอยทรวง โปรดเถอะนะคนดี...ปันที่บ้าง ให้สมดั่งเธอรำพันกับฉันหนอ เธอรักฉัน...คิดถึงฉันและจะรอ ได้เติมต่อฝันร่วมกัน...ขอวันเดียว
หน้าส่วนตัว
381
