5 กรกฎาคม 2549 03:02 น.
ONE FINE DAY
ยินเสียงฝนตกพรำๆในค่ำนี้
ใยวจียิ่งเหงาเศร้าแท้หนอ
จินตนาการว่ามีเธอมาเคลียคลอ
กอดพนอฟังเสียงฝนนี้ข้างกัน
แต่ความจริงเธออยู่ไกลเพียงใดเล่า
ได้เพียงเฝ้าแต่คิดถึงรำพึงหา
สัมผัสเธอได้แต่เพียงแค่วาจา
อยากสัมผัสกายาห่างไกลเกิน
30 มิถุนายน 2549 22:21 น.
ONE FINE DAY
ONE FINE DAY
แรกที่พบสบตาให้พาฝัน
ได้คุยกันยิ่งมั่นใจเธอใช่หนอ
แต่สิ่งที่ทำได้แค่เพียงรอ
เธอพนอกับอีกคนอยู่ทุกวัน
ให้นึกหวั่นไหวทรวงทั้งดวงจิต
เธอจะคิดถึงคนนี้บ้างไหมหนอ
เธอจะแคร์หรือไม่ว่าใครรอ
เค้าเริ่มท้อรอเธอโทรกลับมา
วันผ่านเดือนเดือนผ่านปีที่เฝ้าคอย
ใจดวงน้อยคอยเฝ้าคนึงหา
เธอโทรกลับก็แสน...สุขอุรา
ไม่โทรมาก็แสนเศร้าเหงาหงอยทรวง
โปรดเถอะนะคนดี...ปันที่บ้าง
ให้สมดั่งเธอรำพันกับฉันหนอ
เธอรักฉัน...คิดถึงฉันและจะรอ
ได้เติมต่อฝันร่วมกัน...ขอวันเดียว