สดุดีครูกวีศรีอักษร สดุดีครูกลอนบวรศิลป์ สดุดีครูอักษรพรพระอินทร์ สดุดีกลอนกวินทร์ถิ่นอัปสรา
ทั้งนิราศบทละครกลอนภาษิต เนรมิตจิตรบรรจงส่งภาษา บทนิทาน บทเห่กล่อม บทเสภา ถ่ายทอดมาค่าสำเนียงแค่เพียงจินต์
สดุดีครูกวีศรีอักษร ชื่อขจรบวรฤทธิ์วิจิตรศิลป์ สดุดีกวีตระกลวิมลศิลปิน สี่แผ่นดินล้วนชูค่าสง่างาม
สุนทรีศรีสุนทรบวรกวินทร์ สุนทรภู่ครูศิลป์ถิ่นสยาม สุนทรลักษณ์อักษราค่างดงาม สุนทรความสดุดีกวีไทย
มีคำถามอยู่ในใจคิดไม่ออกจะมีใครช่วยบอกตอบได้ไหมนาฬิกา ระยะทาง หรือหัวใจเพราะอะไรทำไมต้องร้างลาระยะทางที่ไกลใช่เหตุผลหัวใจคนต่างหากคือปัญหาหากมั่นคงแต่ไหนแต่ไรมาให้เวลาพิสูจน์ระยะใจมีคำถามเอาไว้เป็นข้อสอบใครช่วยตอบให้หายคลายสงสัยว่าเหตุผลเพราะเวลาที่เปลี่ยนไปหรือเหตุผลเป็นเพราะใจคนเปลี่ยนแปลง
ถ้าวันนี้เธอคิดจะบอกลา....เหตุผลเพราะที่ผ่านมาแค่สับสนเหตุผลเพราะมันลำบากไม่อยากทนเหตุผลเพราะมีอีกคนที่สนใจหรือเพราะฉันทำอะไรให้รำคาญหรือเพราะฉันพูดคำหวานมากไปไหมหรือเพราะฉันไม่ดูดีเหมือนใครๆหรือเพราะฉันไม่ใส่ใจให้เวลาถ้าจะไปคงไม่ไหวที่จะรั้งร้อยเหตุผล ไม่อยากฟัง ไม่ต้องหาไม่จำเป็นต้องพูดอะไรให้เสียเวลาเพราะทุกเหตุผลที่พูดมา...ฉันแปลได้แค่ว่า"ไม่รักกัน"
แค่ได้ฟังคำบอกลาว่าจะไปด้วยเหตุผลที่เธอให้ใจยิ่งท้อเพราะว่าฉันคนนี้ดีไม่พอหรือว่าเธอกำลังรอเพื่อง้อใครบอกตัวเองซ้ำๆว่าอย่ายอมแพ้แต่มันไม่ได้แปลว่าแพ้ไม่ได้ถ้ายิ่งฝืนไปกว่านี้ยิ่งอันตรายต้องยอมรับเมื่อฝันร้ายกลายเป็นจริงกว่าจะรู้สึกตัวมันก็สายผลสุดท้ายก็กลายเป็นคนถูกทิ้งทุกความฝันพลันร่วงถูกช่วงชิงต้องสูญเสียหมดทุกสิ่งที่เคยมีให้เท่าไหร่ก็ไร้ค่าเวลาหมดเมื่อความรักมันยิ่งลดลงทุกทีเป็นเพียงแค่ความผูกพันในวันนี้กับความรู้สึกดีดี...ที่มันไม่มีค่าพอ
ยิ่งอยากลืมทำไมใจยิ่งรักเจ็บช้ำหนักเพราะความรักไม่ไปไหนยังไม่พร้อมที่จะลองมองใครๆทำอย่างไรเมื่อในใจมีแค่เธอลองหยุดคิดเรื่องของเธอกับฉันแต่ทุกวันยังอยากเจอเธอเสมอฉันยิ่งฝันไปไกลใจละเมอเพราะยังมีแต่เธออยู่ในใจก็จะรักต่อไปไม่หยุดพักแต่แค่รักอย่างเดียวคงไม่ไหวเพราะความต่างที่เรามีมากเกินไปต่อให้รักล้นใจคงไม่พอ
หน้าส่วนตัว
3740
