21 มกราคม 2551 20:14 น.

เวทนา

เวทนา สภา ฯ อันทรงเกียรติ
ดีแต่เบียด เบียนกัน ให้หวั่นไหว
ขายกันเอง ฆ่ากันเอง คนจัญไร
ดีแต่สร้าง ความฉิบหาย ให้มวลชน
พวกกูทำ งานหนัก กูไม่ว่า
มึงไม่รู้ ก็อย่ามา พูดด่าบ่น
สร้างปัญหา ทำมารยา พวกหน้าขน
มึงมันควาย ในร่างคน จนปัญญา
ปากไว้พูด ตูดไว้ขี้ ทุกเช้าค่ำ
แต่มึงใช้ ตูดพร่ำ ร่ำมุสา
อวัยวะ ไช้ผิด คนอัปราย์
ตัวเป็นควาย สมองหมา ใจกาลี
ถวายตัว รื่นร่าน ละลานจิต
คงจะคิด เริงกาม น่าบัดสี
สากกระเบือ เอากระแทก เข้าไปซี
แล้วเอาอุด รูขี้ ให้เงียบไป
กูหวังว่า สภา ฯ คงสูงขึ้น
ถ้าไม่มี พวกหน้ามึน คิดสงสัย
อกุศล ครอบงำ ในจิตใจ
ขอให้มัน บรรลัย ด้วยคำมัน
สิ่งชั่วร้าย อันใด ทั้งสามโลก
ความเสียใจ เศร้าโศก ที่โศกศัลย์
ความชั่วช้า อันสุด เอ่ยรำพัน
ให้มันพบ ทุกวัน จนวันตาย
ครั้นตายไป ขอมันเกิด ในนรก
ด้วยจิตใจ อันสกปรก นำจุดหมาย
ไฟแผดเผา ให้มอดไหม้ ทั้งร่างกาย
เกิดแล้วตาย เกิดแล้วตาย ในอเวจี
ให้มันทุกข์ ระทม จนชั่วกัป
ให้มันรับ ผลกรรม ขมันขมี
ขอให้มัน อย่าพบ ความเปรมปรีย์
อย่าได้เจอ ความสุขี ชั่วกัลป์เทอญ