27 กุมภาพันธ์ 2552 20:59 น.
nuploy
มองทางใด ไร้เธอ คอยเคียงข้าง
แสนอ้างว้าง ชีวา หาใดเหมือน
ความเหว่ว้า อาดูร เข้ามาเยือน
สุดสะเทือน แสนสะท้อน ในกมล
เคยมีเขา เคียงข้าง แสนสดชื่น
ทุกวันคืน เขาร่วมทาง ไปทุกหน
ไม่มีแล้ว คนของใจ แทบวายชนม์
แสนสุดทน เศร้าหมอง นองน้ำตา
จะมีไหม คนของใจ หวนคืนกลับ
ไม่ลาลับ ห่างไกล ให้เหว่ว้า
ยอดชีวา โปรดย้อน กลับคืนมา
กระซิบว่า "รักฉัน" เหมือนเช่นเดิม..
21 กุมภาพันธ์ 2552 09:11 น.
nuploy
ไม่มีแล้ว คนของใจ ในวันนี้
ไม่มีแล้ว คนที่ เฝ้าห่วงหา
คงมีเพียง ตัวเรา เปลี่ยวเอกา
หมดเวลา เราสอง ครองคู่กัน
คงต้องยอม เจ็บบ้าง ในครานี้
แม้ชีวี ปวดปร่า แสนโศกศัลย์
ไม่มีแม้ เส้นทาง ของความฝัน
ต้องแรมร้าง ห่างกัน ไม่หวนคืน
ขอแสดงความยินดีกับผู้หญิงคนนั้น...ที่ทำลายครอบครัวของเราได้
9 มกราคม 2552 16:22 น.
nuploy
เด็กเอ๋ย...เจ้าเด็กน้อย
แม้เจ้าด้อย...ด้วยวุฒิ-วัย
แต่ความคิด...เจ้านั้นไม่
ด้อยปัญญา...เช่นบางคน
ทุกวัน...เจ้าพากเพียร
หัดอ่านเขียน...เรียนวิชา
เพื่อมุ่ง...เสริมปัญญา
สร้างสรรค์ค่า....ความเป็นคน
เด็กเอ๋ย...เจ้าเด็กน้อย
แม้เจ้าด้อย...ประสบการณ์
จงพากเพียร...หัดเขียนอ่าน
ช่วยสืบสาน...ความเป็นไท
เจ้านั้น...เป็นอนาคต
ที่สวยสด...ของชาติไทย
ร่วมแรง...และร่วมใจ
รักษาไทย...ให้ยืนนาน