เมื่อรักกลับมาทักทาย ตอนที่ 4

numkangsai

เมื่อรักกลับมาทักทาย ตอนที่ 4
	
กั้ง ตั้งแต่กลับมาเนี่ยแม่ไม่เห็นเราอ่านหนังสือเลยนะ แม่ถามกั้ง เมื่อกั้งกลับจากโรงเรียน
	ก็ว่าจะอ่านเหมือนกัน กั้งก็กลัวเอ็นฯไม่ติดเหมือนกันแหละแม่ กั้งหยุดพูดกับแม่ก่อนที่จะเดินเข้าห้องไป
	ฮัลโหล กั้งเหรอเป็นไงบ้าง เสียงบาสถามอย่างเป็นห่วง
	เหนื่อย บาส เราเพิ่งกลับมาถึงบ้านน่ะ กั้งตอบบาสไปเสียงเนือย ๆ
	อืม เอาอย่างนี้นะ เดี๋ยวตอนกลางคืนเราโทร.หากั้งใหม่นะ  กั้งไปพักเถอะนะ เราไม่กวนกั้งแล้วล่ะ แค่นี้นะครับ บาสพูดก่อนจะวางสายไป 

	กั้งคะแนนออกแล้วนะ กานตะโกนบอกกั้ง
	เอ่อ.  เหรอเรามีเรียนนะกาน  แล้วแกจะไปดูเลยเหรอ กั้งถามกานสีหน้าหวาด ๆ กานพนักหน้า
	งั้นแกไปเรียน เดี๋ยวฉันไปดูให้ก็แล้วกัน กานบอกแล้ววิ่งออกไป
	ตายแน่ ๆ เลยกั้ง คะแนนคงได้น้อยว่ะ พิมพูด 
	ไม่ใช่ว่าแกจะตายคนเดียว ฉันก็ตายโว้ย ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วว่ะ กั้งพูดออกไปบ้าง
	กั้ง ช่วงนี้บาสโทร.มาหาแกมั้ย พิมถามขึ้น
	ไม่ค่อยโทร.เลยว่ะ ตั้งแต่หลังสงกรานต์ โทร. มาครั้งสองครั้งได้มั้ง ไม่รู้ว่ะไม่ได้นับ.อืม แต่อีตานี่ก็เล่นหายไปนานเหมือนกันนะ ช่างเหอะ กั้งตอบพิมไป
	แกไปว่าอะไรให้ไอ้บาสหรือเปล่ากั้ง พิมถาม
	ก็ไม่ได้ว่า แค่บอกว่า ตอนนี้ฉันไม่มีเวลา ฉันต้องอ่านหนังสือ อย่ามาหวังอะไรกับฉันมากนัก ฉันอาจจะไม่ดีอย่างที่บาสคิดก็ได้  หากว่าบาสเจอใครที่ดีกว่าฉัน แล้วจะเลือกเขา ฉันก็ไม่ว่า เท่านั้นแหละ กั้งบอกพิมไปสีหน้าเรียบ ๆ
	เอ่อ ให้มันได้ยังงั้นเพื่อนฉัน พิมพูดพร้อมกับส่ายหัว
	พิมแกไปสอบที่ธรรมศาสตร์เมื่อไหร่นะ กั้งถามพิม
	ก็ อีกไม่กี่วันแล้วว่ะ ชนลอยกระทงสิ  เฮ้ย ไม่ได้ลอยกระทงกับแกแล้วล่ะกั้ง พิมพูดเสียงดังเหมือนเพิ่งจะคิดได้
	เบา ๆ ก็ได้ เฮ้อ..แกก็เป็นแบบนี้ทุกที  เอ่อแล้วตอนขากลับน่ะอย่าลืมของฝากฉันล่ะยายเพื่อนยาก กั้งบอกพิมพร้อมกับหัวเราะ
..
	กั้งลอยกระทงปีนี้จะไปลอยกับใคร หนุ่มถามกั้งขึ้นในตอนเย็น
	ยังไม่มีคู่ลอยเลย  แกว่างมะ ไปลอยด้วยกัน กั้งถามหนุ่มสีหน้ายิ้ม ๆ
	ลอยกับแก ไม่เอาว่ะ เสียใจนะกั้งฉันมีคู่ไปลอยแล้วโว้ย หนุ่มพูดอวดกั้ง ก่อนจะเดินจากไป
	เอ่อ  ถ้าเขาไม่ไปอย่ามาง้อข้านะโว้ยไอ้บ้า กั้งตะโกนตามหลังหนุ่มไป พร้อมกับส่ายหัวด้วยระอาเพื่อนตัวเอง 
	ลอยกระทงปีนี้ บาสจะกลับบ้านมั้ยนะลองโทร.ถามดีกว่า คิดเสร็จกั้งก็โทร.หาบาส
	ฮัลโหล บาสเหรอ  อยู่ไหนน่ะ กั้งถามบาส
	อยู่บ้านป้าที่ลำปางน่ะ บาสบอกกั้ง
	กั้งโทร.มาทำไมเหรอ บาสถามเสียงห่างเหิน
	เอ่อ ลอยกระทง บาสกลับบ้านมั้ย กั้งถามบาส ด้วยความรู้สึกที่เริ่มแปลกไป
	ยังไม่รู้เลย บาสตอบ เสียงแข็ง ๆ
	กลับเถอะนะบาส เราไปลอยกระทงด้วยกัน กั้งขอร้องบาส แล้วก็อยากตบปากตัวเองขึ้นมา
	ก็ได้  ถ้าถึงบ้านแล้วเราจะบอกกั้งนะ บาสบอกกั้ง กั้งงั้นแค่นี้นะ แล้วบาสก็วางสายไป
	รู้งี้ไม่โทร.หาก็ดีว่ะ นึกว่าง้อหรือไง พูดเหมือนคนไม่เต็มใจพูด กั้งคิด
..
	กั้ง    ยายกั้ง ไปกับพี่หน่อย พี่สาวกั้งเรียก
	ไปไหน กั้งถาม
	เอ่อน่า ไปเถอะ ที่สาวสั่งกั้ง
กั้งเริ่มทำหน้าเซ็งเมื่อพี่สาวตัวเองพาไปบ้านลูกค้า  แล้วอยู่นานเกินที่กั้งจะทน  พี่สาวกั้งทำหน้าดุใส่กั้งบ่อย ๆ
ยายกั้ง ไปรอพี่ที่รถไป พี่เริ่มทำเสียงดุใส่กั้ง  
	ก็ได้ กั้งรับคำแล้วหน้าบึ้ง เดินไปรอพี่ที่รถ
	ไปเที่ยวมั้ยกั้ง เดี๋ยวพาไป พี่บอกอย่างเอาใจ
	ก็ได้ แก้เซ็ง กั้งบอก ทั้งที่ยังหน้าบึ้ง
.
	กั้งมองอะไรน่ะ พี่กุ้งถามกั้งเมื่อเห็นกั้งตั้งใจดูอะไรสักอย่าง
	ไม่มีอะไรนี่ กั้งบอกพี่สาวตัวเองสีหน้าเรียบ ๆ อย่างระงับโทสะ
	แล้วจ้องอะไรนักหนา พี่ถามพร้อมกับส่ายหัว อย่างระอาน้องตัวเอง
	 นั่นบาสนี่ พาใครมา อย่าบอกนะว่าแฟนใหม่ กั้งพูดกับตัวเองอยู่ในใจ
เหมือนตบหน้ากันชัด ๆ กั้งหน้าร้อนผ่าว สติเริ่มจะแตก แต่ก็ต้องอดทน นั่งอยู่กับพี่ตัวเองดูการกระทำของบาสต่อไป  
	กุ้ง กั้งไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะ กั้งบอกพี่ตัวเอง พร้อมกับถือโอกาสไปดูให้แน่ใจว่าใช่จริงบาสจริง ๆ	ฮึ ทำเป็นมองไม่เห็นเราอีก ทำไปเถอะ อย่างนี้นี่เองที่ไม่ยอมคุยโทรศัพท์ ทำเสียงแข็งใส่ด้วย กั้งคิด ทั้งที่จะล้มทั้งยืน โกธรแทบบ้า แต่กั้งก็ต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะขืนพี่กุ้งรู้ เป็นได้โวยใส่กั้งแน่ ๆ
.
	 กั้ง เสียงใครคนหนึ่งทักกั้ง เมื่อกั้งหันไปตามเสียง
	อ้าว กั้งทำหน้าเอ๋อ ๆ ที่แท้ก็พี่แบงค์ กับพี่โอน่ะเอง
	กั้งมากับใครน่ะพี่โอถามกั้ง
	เอ่อ..  มากับพี่น่ะ.. เอ่อกั้งไปก่อนนะ เดี๋ยวจะกลับแล้วล่ะ พี่กุ้งรออยู่น่ะ กั้งบอกกับคนทั้งสอง ก่อนจะเดินเลี่ยงออกมา
	กุ้งกลับเถอะ  อยากกลับแล้ว ไม่หนุกน่ะ กั้งชวนพี่กลับบ้าน  
	กลับก็กลับ พี่สาวรับคำ ก่อนจะเดินไปที่รถ

เมื่อกลับมาถึงบ้านกั้งก็เข้าห้องนอน ส่วนพี่กุ้งออกไปข้างนอกกับเพื่อนต่ออีกที 
	กั้ง ทานข้าวยังล่ะ แม่ถามกั้ง 
	ทานแล้วแม่ กั้งตอบแม่ไป
ทำยังไงดี  ทำไมต้องทำกันแบบนี้ด้วย ใช่เราผิดเองบาส แต่ทำไมต้องเยาะเย้ยกันขนาดนี้ด้วย ทำไม นึกว่าเราไม่เจ็บหรือไง แล้วทำไมต้องร้องไห้นะกั้ง  หรือแกรักบาส กั้งเป็นไปได้ไง กั้งคิดในใจ
	ฮัลโหล กั้งกรอกเสียงลงไปเมื่อมีคนรับสาย
	กั้งเหรอ บาสพูด
	สนุกมั้ย ไปเที่ยวน้ำตกน่ะ  ไม่ชวนกันเลยนะ แล้วจะไม่แนะนำแฟนใหม่ให้เรารู้จักหน่อยเหรอบาส กั้งพูดอย่าง เรียบ ๆ เพื่อระงับอารมณ์
	กั้งเห็น บาสถามเสียงเหมือนไม่เชื่อ
	ก็เห็นสิ ถึงถามไง กั้งพูดอย่างพยายามระงับความโกรธ มันเป็นใคร กั้งเริ่มขึ้นเสียงกับบาส เมื่อควบคุมความโกรธไม่อยู่
	เขาชื่อ ออ  ชื่อจริงชื่อ อรวรรณ  จะถามอะไรอีกมั้ย บาสพูดกลับมาเสียงดัง 
	เป็นแฟนนายใช่มั้ย กั้งถามบาสเสียงสั่น
	ไม่ใช่ เป็นเพื่อนกัน บาสบอกกั้งเสียงอ่อนลง
	จะโกหกเราทำไมอีก การกระทำของนายมันฟ้องอยู่แล้วน่าบาส กั้งต่อว่าบาส พร้อมกับร้องไห้  
	พอละบาส  มันจบแล้ว เราโง่มานานแล้ว เราพอแล้ว เราไม่อยากเป็นตัวตลกให้ใครเล่นอีกแล้วล่ะบาส เราพอแล้ว กั้งพูดก่อนที่จะวางสายไป จากนั้นกั้งก็โทร.หาเพื่อน ร้องไห้เสียจนแม่ของกั้งเริ่มงง ว่าเกิดอะไรขึ้น 
	กั้ง อย่าเป็นแบบนี้นานนักนะ แกไม่ต้องคิดอีกแล้ว ช่างมันเถอะ แกก็ไม่ได้รักเขาไม่ใช่
เหรอ น้ำถามกั้ง
	ไม่รักเหรอ ไม่รู้ รู้แต่ว่าทำไมมันเจ็บ ทำไมต้องร้องไห้เสียมากมาย แล้วทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยล่ะ กั้งพูดไปร้องไห้ไป
	เอาน่ะ ไม่ได้ลอยกระทงกับไอ้บาส ก็ลอยกับพวกฉันก็ได้หนินะ ไม่เห็นแปลกเลย ฟางพูด แต่ดูเหมือนว่า ยิ่งพูดกั้งก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้นไปอีก
	ร้องไปเลยกั้ง ร้องให้พอ  ให้มันหมดไปเลย แล้วจะได้ไม่ต้องร้องอีก ฟางบอกกั้งอีกครั้ง
..
	ไอ้ กั้ง ฉันซื้อขนมมาให้แกแล้วนะ พิมบอกกั้งเมื่อเจอหน้ากั้งในเข้าวันจันทร์
	เอ่อ  ขอบใจ กั้งพูดสีหน้าเนือย ๆ
	เฮ้ย เป็นอะไรวะ ทำหน้าเหมือนไม่สบาย อย่างคนใกล้ตายงั้นแหละ พิมถามกั้งติดตลก
	เฮ้ย ยายพิมแกมานี่หน่อย ฟางเรียกพิมให้ไปหา แล้วก็เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับกั้งให้พิมฟัง
	นี่ ไหนบอกฉันไงยะ ว่าจะไม่มีวันร้องไห้ขี้มูกโป่ง พิมถามกั้งหลังจากที่ทราบเรื่องทุกอย่างแล้วอย่างล้อ ๆ
	ทนไม่ไหวว่ะ เป็นแกจะรู้สึกยังไง กั้งบอกพิมเสียงเศร้า สีหน้าหงอย 
	ช่างมันกั้ง อย่างแกหาใหม่กี่คนก็ได้ ทีนี้เอาให้มันดีกว่าไอ้บาสว่ะ ให้มันรู้ไปว่าคนอย่างไอ้กั้งก็ไม่แคร์เหมือนกัน.. เฮ้อ !  เนี่ยล่ะนะ ทำปากแข็ง สุดท้ายก็รักเขาไม่รู้ตัว พิมพูดก่อนที่จะชวนกั้งไปเรียนวิชาต่อไป  ใช่ รักอย่างไม่รู้ตัว. กั้งต่อไปกั้งต้องเข้มแข็ง กั้งต้องไม่อ่อนแอ กั้งต้องเดินไปข้างหน้า  กั้งมีอะไรที่ต้องทำอีกมากมาย กลับไปอ่านหนังสือดีกว่ากั้ง เรื่องอนาคตสำคัญที่สุด กั้งบอกตัวเองอยู่ในใจ ก่อนที่จะเดินตามเพื่อน ๆ ขึ้นอาคารเรียนไป