10 พฤษภาคม 2548 13:30 น.
nuclear_life
เสียงนกร้อง หรือนี่คือฟ้าหลังฝน
กรี๊งๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ บ้านชัยศรค่ะ ต้องการเรียนสายใครค่ะ
พี่เองจ๊ะน้องมิล พี่มลอยู่ไม๊จ๊ะ
อยู่ค่ะ เอออ แต่
อะไรกันยายมิลมลยังไม่ยอมรับโทรศัพท์อีกเหรอ วันนี้ลงทะเบียนเรียนวันแรกก็ไม่ยอมไป
คุณแม่ไม่ให้พี่มลไปเองแหละค่ะ เห็นบอกพี่มลดูท่าทางไม่ค่อยดี
เหรอจ๊ะ งั้นลองตามพี่มลมาคุยกะพี่หน่อยสิจ๊ะ
เอางั้นเหรอค่ะ พี่ฟ้า
ตามนั้นเลยค่ะ
งั้น สักครู่นะค่ะ
พี่มลค่ะ พี่ฟ้าโทรมาค่ะ
ผิดคาดพี่ฟ้าพี่มลยิ้มได้แล้ว งั้นคุยกะพี่มลเลยนะ
ดีจ้า ยายฟ้า
อารมณ์ดีแล้วรึไงแม่สาวหน้าคม
หรือจะให้อารมณ์เสียดีหล่ะจ๊ะแม่สาวหน้าหมวย หึๆ
เออ ดีแระเห็นแกอารมณืดีฉันก็สบายใจ ทำใจให้สบายเว๊ย!!
เออๆๆ ทำใจแระ เรื่องมันเปลี่ยนไม่ได้ กลัวเป็นบ้าหว่ะ เหอะๆ
บ้า พูดเล่นไปได้ แล้วพรุ่งนี้จะมาเรียนหรือเปล่าเนี๋ย
ไปชัวร์
นี่ ที่โรงเรียนหน่ะมีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามานะ หน้าตาน่ารักดี สาวๆในห้องกรี๊ดตรึม
เหรองั้นพรุ่งนี้คงต้องไปโรงเรียนแต่เช้า
ให้มันได้อย่างปากพูดเถอะแม่คู้ณ
จ้า งั้นเจอกันที่โรงเรียน
เฮ้อ เหนื่อยจัง เอ้า เริ่มใหม่ซักตั้ง
จิ๊บๆๆๆ
อากาศดีจังเน๊อะพี่มล
ไงหล่ะเรา ไปเรียนโรงเรียนใหม่ สนุกม่ะ
สุดยอดเจ๊ ไม่คิดเลยว่าม.ปลายเนี๋ยจะสนุกขนาดนี้
ให้เริ่มเรียนก่อนเถ้อแล้วจะพูดไม่ออก พี่จะคอยดูตอนกลางเทอม หูพี่คงอื้อ เพราะเราบ่น
พี่มลอ่ะก็พูดเกินไป
ถึงโรงเรียนแระพี่ไปหล่ะนะ ตั้งใจเรียนหล่ะเรา สวัสดีค่ะคุณแม่
บาย เจ๊ อิๆๆ
โห เปิดเทอมไปแป๊ปเดียวปรับปรุงโรงเรียนซะสวยเลย
โอ๊ย !!!!!
ขอโทษครับ เจ็บตรงไหนหรือป่าวครับ
ไม่ค่ะ ไม่เป็นไร แล้ววว เรียนม.5เหรอค่ะ ห้องไหนค่ะ ทำไมไม่เคยเห็นเลย
ทำไมคุณรู้หล่ะครับ
ที่ปักตรงอกเสื้อหน่ะค่ะ = = ตานี่
อ๋อ ช่างสังเกตจังคับ
ชมใช่มั๊ยค่ะ
อ่า งั้นก็ได้คับตานี่กวนจังไม่เข้ากับหน้าตาเลย
แล้วตกลงห้องไหนค่ะ
2คับ แล้วคุณ เออ
มลค่ะ ห้องเดียวกันเลนนะ
ดีเลยงั้นไปพร้อมกัน ผมยังไม่ค่อยคุ้นทางในโรงเรียน
เชิญค่ะ
เฮ้อ เด็กใหม่เหรอนี่ท่าทางเฮี้ยวไปเบา แต่ก็ขำๆดี
อ้าวมล มาแล้วเหรอ
จ้า มาแต่เช้าตามสัญญา
นั้นไง วิทย์ เด็กใหม่ เจอกันแล้วยัง
จ้า เดินมาพร้อมกัน
อ้าวววว เหรอ อิๆๆ
อารายของเธอยายฟ้า
วิทย์ๆๆ มลน่ารักไม๊ 55555+
ฟ้าแกเป็นบ้าอะไรแต่เช้าห๊า
น่ารักครับ
ตานี่ก็กะล่อนไม่เลิกเชียวนะ
เห็นม่ะๆๆ วี๊ดวิ๊ว
โอ๊ย ฉันหล่ะเบื่อ
ชีวิตใหม่ไงแก
จึ๊ก !!!
..
มล แกเป็นไรอ่ะ เราขอโทษเราจะทำให้เพื่อนคิดมากไม่ได้
บ้า ป่าวหน่ะแก ควายติดคอเอง อิๆ
พอแก ช้านหล่ะเซ็ง ไปซื้อขนมกันดีกว่า
อาจจะใช่ก็ได้นี่อาจเป็นชีวิตใหม่ ฉันจะเปิดใจตัวเองเจอคนอื่น ที่ไม่ใช่...เค้าได้มั๊ย
9 พฤษภาคม 2548 10:47 น.
nuclear_life
ฉันไม่เคยโทษพี่ริด ฉันไม่เคยนึกโกรธ ฉันเชื่อใจว่าพี่เค้าต้องไม่ใช้คนแบบนั้น ถ้าฉันจะโกรธก็คงเพราะ พี่เค้าหายไปจากชีวิตฉัน พี่เค้าคงไม่ได้รักฉัน ไอเด็กบ้า หลงงมงาย ฉันรู้ว่าทั้งชีวิตฉันฉันคงลืมพี่ริดไม่ได้ ฉันเกลียดเค้าไม่ลง....
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นความหลอกลวงงั้นเหรอ
เราเริ่มคุยกันเพราะฉันเองที่ใช้โทรศัพท์ภายในโทรไปแกล้ง
ฮะโหล่ 2 โหล่ 3 โหล่ เซเว่น สาหวัดดีครับ
นายนี่น่าจะเพี้ยน อ่าสวัสดีค่ะ ขอขนมจีบกับซาลาเปาหน่อยค่ะ
หึๆๆ งงหล่ะสิท่าที่เราตอบมุขได้เร็วขนาดนี้อิๆๆ หมดครับ หึๆ แต่จะรับหัวใจเก่าๆซักดวงมั๊ยหล่ะ
บ้าหัวใจเน่าๆของนายใครจะอยากได้กันห้า นายกะล่อน ถึงฉันจะพูดออกไปแบบนั้นแต่ฉันรู้สึกว่าเค้าบ้าๆบอๆน่ารักจังเลย
เอ๋า ยังจะมาว่าผมกะล่อนอีก นี่ขายให้ก็ดีแระน้า คุณรู้ม่ะคนอื่นเค้าแย่งกานซื้อน้าคร้าบบบบเสียงคุณนี่ กวนได้อารมณ์จริงๆเลยตาบ้าเอ๊ย
นี่ นายชื่ออารายเหรออยากรู้นะเนี๋ยที่ถามอ่ะ คิดตั้งนานว่าถามดีมั๊ย
ผม บิลลี่ ครับ บินลี่ ครับ บิลลี่ครับ อีตาบ้ายังจะมาทำสัยงซาวอีกตาบ๊อง
นี่ ชั้นถามจริงๆ
แล้วคุณจะรู้ไปทำไมหล่ะครับ ที่จริงโทรมาน่าจะรู้ว่าโทรมาหาใคร
ทำไม ก็โทรมาแบบมันว่าง มีคนแอบชอบคนห้องนี้หน่ะ
อย่ามาอำกานเลยคู้ณ ฟังจากเสียงน่าจะอายุน้อยอยู่นะเรา พี่เป็นเพื่อนเล่นแก้เหงาให้นานแล้ว ไปอ่านหนังสือได้แล้วไป๊
ทำมาเป็นออกคำสั่งอิๆๆ เหมือนตาแก่เลย
ไม่อยากเถียงแล้ววางเลยนะครับแหมเล่นตัวจริง มลจะแกล้งซะให้เข็ด
หลังจากนั้นฉันก็โทรไปหาเขาทุกวัน
ตาบ๊องหวัดดี วันนี้เห็นไปเรียนแต่เช้าเลยนี่
เห็นด้วยเหรอ แล้วพี่ไม่ได้ชื่อตาบ๊องนะโหงอนเหมือนเด็กๆเลย
แล้วชื่อรายอ่ะ ก็ไม่ยอมบอกซักที มลบอกไปตั้งนานแล้วนะชื่อมลอ่ะขี้โกงจริงๆ
ก็บอกเองอ่ะ ครายใช้ให้บอกหยิ่งจริงนะพ่อคูณ
อืมๆๆ มลผิดเอง ไม่ยอมบอกก็จะเรียกตาบ๊องแบบนี้ตลอดไปเลย
ริด
หาอารายนะ ไม่ได้ยิน
ริด บอกว่าชื่อริดอ่ะครับ ฟังไม่รุ้เรื่องเหรอครับ
ฮึๆ กะ ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆคนบ้าอารายชื่อริด
มันหน้าขำตรงไหนน้องมล เบื่อจริงนี่ เป็นบ้าอารายเนี๋ย บูดซะ
ป่าว ว่าแต่วันนี้เป็นอะไรเหรอ ดูอารมณ์ไม่ดี
ก็รำคาญคนกวนใจไง
นี่
ทำไม พ่อแม่สงมาให้โทรศัพท์รึไง หา พี่จะอ่านหนังสือไม่นานที่ก็ต้องสอบเอ็นทรานแล้วช่วยเข้าใจกันบ้างได้มั๊ย
..
ค่ะ ต่อไปจะไม่รบกวนแล้ว
ดะ ดะ
ติ๊ดๆๆๆๆ
ฉันมันน่ารำคาญมากใช้ไม๊ ฮือๆๆๆๆ .....พี่ริดบ้า
เราเองเป็นฝ่ายตื้อตลอด พี่เค้าไม่เคยมีความรู้สึกอะไร แต่ไม่อยากหลอกตัวเองว่ารัก
กรี๊งๆๆๆๆๆ
มล พี่ขอโทษนะ วันนั้น งานพี่เยอะแล้วพี่ก็เหนื่อย พี่จะพาไปเที่ยวชดเชยนะ
.ฝันป่าวเนี๋ย ครั้งแรกเลยนะที่พี่เค้าโทรมาก่อนหน่ะ
มล อย่าโกรธพี่เลยนะ อุนตร้าแมนยอมรับผิดแล้วอีตาบ้าใครจะโกรธนายลง ก็ชอบซะขนาดนี้
ค่ะ
วันอาทิตย์มีเรียนมั๊ยหล่ะมลอิๆๆ น่ารักจัง
ไม่มีคร้า
เสียงใสเชียวนะเรา ตอนรับยังเสียงเขียวอยู่เลย
งั้นมาเรียกพี่ที่ห้องเลยนะจ๊ะ พี่เคยเห็นหน้าเราซะที่ไหน เจ้าตัวป่วน ว่าแต่เรารู้จักพี่นะ เดี๋ยวผิดคนละแย่เลย เพื่อนพี่ยิ่งบ้าๆบอๆอยู่ด้วย
คร้า
แล้ววันที่คอยก็มาถึง จะได้ไปเที่ยวกะพี่ริดด้วย ตื่นเต้นๆๆๆๆ
อิๆๆ เราปิดมี่กะฟ้าเดี๋ยวค่อยมาเล่าให้ฟัง แต่แง้มๆยั้ยกวางแบบแล้ว แหละๆๆเขิลลลลล เล่าไปหน้าแดงไป
ว่าแต่วันนี้กวางไปไหนแต่เช้า สงสัยออกไปหาอะไรกิน แอบย่องไปเลยดีกว่า คิๆๆ
ไปไหนยายมล
อ้าวววว เมื่อกี้ยังหลับปุ๋ยอยู่เลย
นี่กะจะไม่บอกเพื่อนเลยใช่ม่ะว้าโดนด่าชัวร์
ก็ป่าวนี่ก็แค่ไปเที่ยวกะพี่ริด
นี่ถ้าพี่ภูมิไม่บอกว่านัดกันไว้มี่ก็ไม่ต้องรู้เลยใช่ม่ะโหโกรธจริงๆด้วย
ก็มี่ เรากะจะทำให้แปลกใจอ่ะ อิๆๆ แล้วพี่ภูมิก็บอกเองว่าพี่ริดไว้ใจได้ เน๊อะ
อืม นี่เห็นว่าเป็นพี่ริดนะ แต่พี่ภูมิบอกเพื่อนที่เพิ่งมาหาพี่ริดหน่ะนิสัยไม่ดีมากๆๆ ยังไงเวลาไปเรียกพี่ริด ก็ระวังนะ
จ้า แล้วตอนนี้เพื่อนคนนั้นมาแล้วยังอ่ะ
มาแล้ว เอ๊ะ ไม่รู้สิ ยังไงก็ระวังนะ
คร้า ไปเรียกเลยนะ นอนต่อเถอะ
ก๊อกๆๆ
พี่ริด เอ่อ มาหาพี่ริดหน่ะค่ะ นัดกันไว้
อ๋อ ริดติดธุระ บอกให้พี่เป็นคนพาน้อง เอ่อ น้องอะไรนะ
มลค่ะ
ใช่ บอกให้พาน้องมลไป งั้นไปเลยม่ะ
อ่ะ ดะ เดี๋ยวค่ะ แล้วพี่คนนั้นก็ลากนำทางฉันไป
เอาไงก็เอา
แล้วเรื่องบ้าๆก็เกิดขึ้นกับฉัน
ไม่ต้องคิดมากหน่า กับใครก็ได้ไม่ใช่เหรอ มา ม่ะ เดี๋ยวพี่สอนให้เอง ไปสนุกกะพี่นะ
ม้ายยยย อย่ามายุ่งกะช้านนะ ฮือๆๆๆ พี่ริด
จะร้องเรียกหามันทำไม มันใช่ให้ชั้นพาแกมาสนุกที่นี่ไง อีโง่
ไม่ชั้นไม่เชื่อ อ้ายยย ปล่อย
ดีๆหน่าแกนี่ฤทธ์ มากจริงๆ อีนี่ฉันไม่เชื่อหรอก ฮือๆๆ พี่ริดไม่หลอกฉันหรอก ฮือๆๆๆ
ปล่อยนะ ฉันจะไปหาพี่ริด ปล่อยยย
เดี๋ยวๆๆ ดีๆๆไว้พี่จะพาไปสวรรค์
อุ๊ก!
ม่ะ มะ
ตึ้งๆๆๆ หยุดนะ บอกให้หยุดนี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ ไป ไป พาผู้หญิงไปส่งโรงพยาบาลก่อน ไปๆๆ จับนี้ไว้
แล้วสมองฉันก็ว่างเปล่า มารู้ตัวอีกทีตอนนี้อยู่บนรถเข็นที่โรงพัก......กับเพื่อนๆของฉัน
พี่ริด ฉันรักเค้าจริงๆไหรอนี่ ฉันเชื่อใจ แต่ฉันกลัวว่าฉันจะเชื่อใจผิดคน แต่ฉันจะทำรายเขาไม่ได้ ฉันกลัวว่าเรื่องนี้ถ้าพี่ริดมีส่วนเกี่ยวข้องจริงๆพี่เค้าจะเดือนร้อน ฉันจึงตัดสินใจถอนแจ้งความ รอการติดต่อกลับมา จนตอนนี้ยังไม่มีวี่แวว สุดท้ายข้างกายฉันก็ไม่มีเค้า ขอเวลา 2 เดือนแค่สองเดือนให้ฉันทำใจได้ได้แล้วฉันจะเป็นคนเดิม
ทั้งที่ฉันจะเป็นคนเดิมได้แล้วแท้ๆๆ แต่มันกลับมาทำให้ฉันนึกได้อีกครั้ง
ม้ายยยยยยยยยยย
7 พฤษภาคม 2548 22:16 น.
nuclear_life
เป็นเพราะฉัน ฉันเองที่ทำให้มลต้องเจอเรื่องร้ายๆแบบนี้
ฉันหน่ะนักเป็น msn ตัวยงจะ เป็น mail ของหนุ่มนักเรียนดังโรงเรียนไหน ฉันมีทั้งนั้น อยากได้มั๊ยหล่ะ แต่ขอโทษนะตอนนี้ฉันไม่มีเวลามาพูดเล่นไม่มีเวลามาตลกจริง
ภาพวันนั้นย้อนกลับมาในความคิดอีกครั้ง ทั้งๆที่ฉันเกือบจะได้แล้ว ฉันรู้พอเถอะอย่าทำสายตาแบบนั้น ฉันรู้แม้ว่าฉันกำลังหลอกตัวเองก็เถอะ
ภาพที่มลร่ำไห้เพราะความเจ็บปวดเมื่อนึกถึงภาพวันเก่าๆตอกย้ำแผลในใจให้รู้ว่า เป็นเพราะฉันจึงทำให้เพื่อนเป็นแบบนี้
ถ้าไม่ใช่เพราะฉันไปแนะนำให้มลรู้จักกับคนพวกนั้น เพื่อนฉันก็ไม่ต้องเจ็บเหมือนที่เป็นอยู่
ฉันรู้จักภูมิซึ่งเป็นรุ่นพี่ของฉัน 2 ปี เราสองคนคุยกันผ่านทาง โลกอินเตอร์เน็ตมานานมากแล้วฉันคิดว่าเขาเป็นคนที่ค่อนข้างไว้ใจได้แต่อย่างไรก็ตามฉันก็ไม่เชื่อใจใครอยู่ดี
เรานัดเจอกันตอนมาเรียนกวดวิชาในช่วงปิดภาคเรียนและด้วยความห่างของสถานที่กวดวิชากับบ้าน ฉันและเพื่อนจึงชวนกันมาอยู่หอพัก ในที่นี้รวมถึงมลเพื่อนรักของฉันด้วย เพื่อความสะดวง ไม่รู้ว่าเพราะบังเอิญหรือจงใจฉันและพี่ภูมิเราอยู่คอนโดเดียวกัน ถึงอย่างไรฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงใจง่าย
เรานัดคุยกันบ้างนอกห้อง นัดไปดูหนังบ้าง พี่เค้ามนุษยสัมพันธ์ดี ทำให้สนิทกับ มิ้น มล และฟ้า อย่างรวดเร็ว เราทุกคนลงความเห็นกันว่าพี่ภูมิเป็นคนดีในระดับหนึ่ง ตั้งแต่คบกันมาพี่เค้าไม่เคยล่วงเลยฉัน นอกจากจะจับมือเล็กๆน้อยๆตามประสาคนรักเท่านั้น
พี่ภูมิก็อยู่กับเพื่อนๆพี่เค้าเหมือนกันแต่ฉันและเพื่อนๆไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเพื่อนของพี่ภูมิมากนักนอกจากเวลาเราไปเที่ยวกันเป็นกลุ่มใหญ่ๆเท่านั้น
มลเป็นคน พูดเก่ง อัธยาศัยดี น่ารัก เรื่องชอบแกล้งคนโน้นคนนี้แหละ เป็นที่ 1
ฉันเพิ่งรู้หลังจากกลับมาจากไปกินข้าวกับพี่ภูมิจากปากยายฟ้า ยายมลเล่นพิเรนทร์ โดยการแกล้งโทรศัพท์ (โทรศัพท์ภายใน) ไปแกล้งเพื่อนพี่ภูมิ ว่ามีคนแอบชอบ ก็สนุกสนานตามแบบวัยรุ่นวัยมันส์ ฉันรู้เรื่องก็ไม่ได้ว่าอะไร บอกพี่ภูมิเล็กน้อยๆ แต่ให้พี่ภูมิอำเพื่อนเล่นๆให้ปิดเป็นความลับ พี่ภูมิก็ตกลง
หลังจากกลับมาจากที่ติวเห็นยายมลนั่งอารมณ์เสียอยู่ เลยเดินไปถามแบบอดเป็นห่วงไม่ได้นานทีจะเห็นเธออารมณ์เสีย มลก็บ่นออกมามั่วๆว่า คนอารายไม่รุ้แกล้งนิดเดียวต้องอารมณ์เสีย พี่ริดนะพี่ริดใจร้ายจริง เกลียดที่สุด
บ่นแค่นั้นก็เอาหมอนปิดหน้านอนไปเสียอย่างนั้นถามอะไรก็ไม่พูด แอบมารู้ทีหลังว่าวันนี้มลโดดเรียน......ทั้งที่ไม่เคยโดด
มิ้นเล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนคุยโทรศัพท์กับคนชื่อริดจนดึก กว่าจะได้นอนก็ใกล้เช้าแล้ว ฟ้าชวนไปเรียนก็ไม่ไปบอกตื่นไม่ไหว มิ้นกลับมาตอนเที่ยงก็เห็นนั่งคุยโทรศัพท์อีกแต่ทำหน้า อึโดเรมอน ตามแบบฉบับเวลามลไม่พอใจก็ลูกคนเดียวเอาแต่ใจหน่ะ
ฉันไม่คิดเลยว่าแค่ระยะเวลาเดือนกว่า เห็นมลทั้งยิ้มทั้งบึ้งกับโทรศัพท์ ไม่คิดว่าเธอจะสานสายใยความรักบางๆขึ้นกับคนที่ชื่อว่าริด
แล้ว.....เช้าวันอาทิตย์ที่ 17 เดือน เมษา ฉันจำได้ดี มลแต่งตัวแต่เช้าบอกว่าวันนี้จะไปเที่ยวกะพี่ริด พี่ริดให้ไปเคาะประตูเรียกที่ห้องเมื่อพร้อมจะไปด้วย ถามจากพี่ภูมิฉันรู้ว่าว่าพี่ริดเป็นคนที่เด็กๆน่ารัก ชอบแกล้ง จิตใจดี บ้าๆบอๆ เอาเป็นว่าไม่ต้องห่วง ได้ยินจากปากพี่ภูมิพวกเราก็สบายใจยอมให้มลไปกับพี่ริด
ดึกแล้ว .....จะเที่ยงคืนแล้วมลไปไหน ทำไมยังไม่กลับ ต่อไปห้องที่พี่ริดพักอยู่ไม่มีใครรับ.....คงยังไม่กลับมาเป็นห่วงมลจริงๆๆ มือถือก็ไม่เปิด เจ้าเพื่อนบ้า อย่าปิดมือถือสิ แล้วน้ำใสๆก็ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
กรี๊งๆๆๆๆๆ
สวัสดีครับ ช่วยมาที่โรงพัก ปราณเทพด่วน
เมื่อฉันและเพื่อนไปถึงโรงพัก ม้ายยยยยยยยย
มี่ ช่วยมลด้วยยยย ฮือๆๆๆๆๆ
ตามตัวเป็นรอยฟกช้ำเต็มไปหมด เสียงสั่นๆขาดๆหายๆ มือเล็กๆสั่นระริกไม่ยอมหยุด มีคราบเลือดเป็นทางเปื้อนขาจนถึงข้อเท้า โถ่!!!! มล
เราเสียใจที่ช่วยเพื่อนคุณไว้ไม่ทัน เราบุกเข้าม่านรูดแถวปราณบุรีคนที่ทำร้ายเพื่อนคุณหนีไปได้ ทางตำรวจจะรีบติดตาม ไม่ต้องห่วงนะครับ
แต่แล้วมลก็ถอนแจ้งความและไม่พูดอะไรซักคำ
จากนั้นมลคนเดิมของเราหายไป เงียบ ซึมเศร้า มลต้องเข้าบำบัดจิตใจเป็นเดือนๆๆ
แม้ทุกอย่างจะดูลงตัวว่าใครเป็นคนผิด แม้ว่าฉันจะเกลียดคนที่ทำร้ายมล....พี่ริด.......ฉันมีเรื่องหนึ่งที่คาใจเสมอมา
พี่ภูมิบอกฉันว่าในวันเกิดเหตุนั้น พี่ริด ...... กลับบ้านไปแล้ว!!!!
7 พฤษภาคม 2548 16:27 น.
nuclear_life
เอ้า พร้อม 1 2 3 ถ่ายได้
เฮ้อ จะเอายังไงกับชีวิตช้านห๊า!!!!!!!!!!!!
อืม ขอแนะนำตัวเองก่อนแระกาน ช้านชื่อ กมลกิจ คนเค้าเรียกกันทั่วไปว่า ยั๊ยมล นี้ปัญหาใหญ่ของช้านคือช้านอยากมีความรัก โอ๊ย!!!!!!!!!! เมื่อไหร่จะเจอคนนั้นน้า พวกคุณๆรู้ม่ะตั้งแต่ช้านเกิดมาตอนนี้ช้านจะ 18 อยู่แล้ว ยังไม่มีใครที่ปกติเข้ามาในชีวิตช้านเลยให้ตายเถอะ ช้านนับคนได้เลยนะเนี่ย คนแรกน้องเพื่อนสูงอย่างกับเสาไฟฟ้าจะบ้าตาย ให้ช้านไปเป็นแฟนเด็กนี่อ่ะน้า จะบ้ารึไง T^Tระยะทางห่างไกล ก็เลิกยุ่งกะช้านในที่สุด คนที่สอง ตรงตามสเป๊กให้ตายเถอะ smart tall and handsome เรื่อง หล่ออ่ะก็ไม่เท่าไหร่หรอกนะ แต่ให้ตายเถอะ Robin เค้าแค่มาหลอกช้านเล่นๆๆๆๆๆๆ ย้ำเล่นๆๆๆๆ ทำช้านเสียใจไปหลายวันเลยนะย่ะ แต่พอเถอะช้านทำใจได้แล้วย่ะ อีตาบ้า คนต่อมา ก็หน้าตาโอเค แต่ขอโทษเป็นเกย์แอบจิต = = ทำไมชีวิตช้านถึงเจอคนธรรมดาๆไม่ได้ใครช่วยบอกหน่อยดิ๊ ช้านว่าช้านคงได้ไปอยู่บนคานทองนิเวศแล้วแน่ๆๆๆๆ ไม่รักใครแล้ว ช้านเหนื่อย T^T
เอ่อ หยุดถ่ายแป๊ปดิเราต้องออกไปข้างนอกซื้อขนมแป๊ป
ถ่ายต่อๆๆ เผายายมลกันดีกว่า 5555+
ครายว่าว่า ยัยนั้นเจอผู้ชายแบบนั้นซะที่ไหน เล่า น้องคนแรกหน่ะชื่อแอ๊บ น่ารักมาก อีกอย่างห่างกับยัยมลแค่ปีเดียวเองอ่ะ แล้วน้องเค้าก็ดูเป็นผู้ยั๊ยผู้ใหญ่ด้วย เวลาเดินด้วยกันนะนึกว่าเป็นรุ่นพี่ซะด้วยซ้ำ แต่เวลาอยู่กะยั๊ยมลนะ สุดจะอ้อน ขอนอนหนุนตัก ให้ป้อนเข้าให้ น่าร๊ากกกกกก ไม่อยากจะบรรยายความน่ารักของน้องเค้า แต่อยากบรรยายหน้าตายายมลตัวแสบ หน้าอย่างกับ อึโดเรมอน บู้บี้ซะ ทำไปได้เดือนร้อนเราอีกซะซิที่นี้ ก็ไอ้ท่าทางบ้าๆบอๆของยั๊ยมล ทำแอ๊บหนักใจ ถามพวกเราให้วุ่นไปหมด ว่าพี่มลเป็นอะไร ทำไมไม่มีความสุขเวลาอยู่กับแอ๊บ โอ๋ๆๆ แอ๊บผู้หน้าสงสาร มาม่ะให้พี่เกดปลอบ ไหยคำตอบอกมาว่าขอบคุณครับ แล้วบอกไม่เป็นไร เฮ้อ อกเราอกจะบึ้ม แต่ไหงน้องแอ๊บขอเลือกความสุขของยั้ยมล โดยการตัดสิ้นใจสอบเข้าม.4โรงเรียนในกรุงเทพ พอเถอะรู้หน่า ว่าจะถามว่าแอ๊บสอบติดป่าว ใช่ไม๊หล่ะสิ นั้นหน่ะตัวเก็งโรงเรียนเลยนะฮ่ะ ตาแอ๊บวันๆนั่งหลับแต่ไหงไบท์ซะ ^^ ติดสิ สอบอ่ะติดแต่อกหน่ะหัก วันที่มาลายั้ยมล แกล้งทำยิ้มแย้มดีใจที่จะได้ไปกรุงเทพ......แต่หลังจากที่ยั้ยมลท่าทางเฉยแล้วขอตัวกลับบ้าน แอ๊บก็รีบหันหลังแล้วยกหลังมือขึ้น....ปาดน้ำตา
ตาเราละละแล้วใช่ม่ะ (เกด กระซิบ : กวางเราเล่าเองดีกว่ามั๊ยเนี๋ย) คนที่สองอ่ะอ่ะนะ หล่อมาก ชื่อ โบ๊ท ยั้ยมลเห็นจะดีใจหน่อยที่เค้ามาจีบๆชอบๆ ตะตะแต่ เป็นระยะเวลาที่สั้นมาก กอ กอ ก็ ยายมล เค้าหลับแล้วละเมอว่าเรายังรักเธอซะเสมอนะ พี่โบ๊ทหน่ะ หัวหน้าแก๊งอินทรีขาวของโรงเรียนเราเชียวนะ ได้ยินยายมลละเมอถึงคนอื่นก็เลยทำใจไม่ได้ หะ หะ เห็นพี่เค้าบอกกวางว่ามันเสียเกียรติ(ฟ้า กระซิบ : ทนไม่ไหวมากกว่าก็ยายมลเล่นนั่งเหม่อ นั่งใจลอย ตลอด ) ก็เลยให้กวางมาบอกว่าพี่เค้าแค่เล่นๆกะมล แต่มิ้น มลละเมอถึงใครเหรอ ......
ไม่แปลกหรอกที่เธอไม่รู้หน่ะกวาง...อย่าพูดถึงมันเลย ช้านขอเม้าต่อ คนที่ยั๊ยมลบอกๆไว้คนสุดท้ายหน่ะ หมดความเป็นชายเพราะยายมลนั้นแหละ ก็คบๆกับพี่เค้าอยู่แต่หน้าตา อึโดเรมอนอีกแล้ว ทำ พี่กบรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนไม่มีเสน่ห์มัดใจผู้หญิง พอดีกะยั๊ยกีกี้ กระเทยถึกที่มาติดพัน พี่กบเลยพันชีวิตไปเป็นเกย์ หน้าเศร้า ช้านสงสารพี่กบอ่ะ....เสียดาย
ฟ้า...เธอพูดได้ไงว่าอย่าพูดถึงมันเลย เรื่องมลละเมอหน่ะ เพราะเรื่องนั้นไม่ใช่เหรอที่ทำให้ยายมลมีความรักไม่ได้จนถึงทุกวันนี้
มี่.........
ดูเหมือนบรรยายกาศในห้องนอนของมลดูเหมือนว่า เงียบลงเมื่อนึกถึงเรื่องนั้นอีกครั้ง ฟ้าและมี่สนิทกับมลมากที่สุด สองคนนั้นเรียนกับมลมาตั้งแต่ตอนประถมจนตอนนี้ม.5พวกเธอร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมากนาน คนหนึ่งเจ็บก็เหมือนอีกคนจะเจ็บไปด้วย แม้ว่าฉันกับยายมลจะเพิ่งรู้จักกัน ตอนม.1 แต่ก็สามารถบอกได้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่ได้เลือนหายไปจากความทรงจำของมลแม้แต่น้อย เรื่องราวดูยุ่งเหยิง ไม่มีใครรู้ลายละเอียด แม้แต่ฟ้ากับมี่ เห็นจะมีแต่ มลกับเขาคนนั้นที่รู้ ...... คนที่พวกเราอยากให้มลเพื่อนรักของเราลืม!!!!!!!!!
ก๊อกๆ ๆ
ต่อกันดีกว่า ขนมเพียบ
เอ่อ พวกเราขอตัวกลับบ้านก่อนนะ รีบอ่ะแก เออช้านรีบ นะมลไว้คราวหน้า
เออ ๆๆ ๆๆ พรุ่งนี้เจอกานที่โรงเรียนนะเฟ้ย จะเปิดเทอมใหม่แล้ว ช้านอยากมีแฟนอ่ะ หาที่ได้เรื่องๆ ซักคน
อืม บาย บ๊าย บาย บายมล บาย
อืม บาย ^^
(แปลกคนจริงทั้งที่จะถ่ายวีดีโอกันวันนี้แท้ๆไหงได้ถ่ายที่เราพูดคนเดียวหล่ะเนี่ย ขนมก็ซื้อมาตั้งแยะ หรือว่า เบื่อ ว๊าย ช้านพูดอะไรหน้าเบื่ออกไปเหรอนี้ เอา ไปเปิดดูดีกว่า รายฟ่ะ พูดไรออกไปป่าว)
กริ๊ก....
ก็ไม่ เฮ้ยแอบถ่ายต่อ พวกเพื่อนหน้าตาย555555+ ...........................ทำไม......................................................................ม้าย.................................................................................................................................................................................................................................หึ.........ฮือ ..........ฮือออออออออ...............................................
ปัง !!!!! ขอ มะ มะ ม้วน
มิ้น ฮือๆๆๆๆๆๆๆ
ใจเย็นนะๆๆๆ ลืมมันเถอะนะมล คนดี
29 มีนาคม 2548 13:43 น.
nuclear_life
เมื่อปีที่แล้ววันที่ 19 ธันวาคม 2547 ฉันเห็นด้วยกับประโยคในเพลงนี้ และชื่นชอบเพลงๆนี้มากๆ เพราะฉันคิดว่าปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวฉัน ต่อให้เวลาอีก 1 ปี 2 ปี หรืออีกกี่ร้อยปี ทุกอย่างก็ไม่อะไรเปลี่ยนแปลง..
ใช่ ฉันรู้ว่าแค่อ่านเพียงย่อหน้าแรก หลากคนอาจเถียงอยู่ในใจ แต่ฉันอยากให้คุณได้รู้อะไรใน...ใจของฉัน
ฉันเคยเจ็บปวด เคยเศร้า เหงา และโดดเดี่ยว ฉันพร่ำเพ้อกับตัวเองว่าอีก... อีกนานแค่ไหน..กี่พันปี...ฉันก็จะไม่ลืมเรื่องนี้ ทรยศ คนที่ดูภายนอกแสนดีแต่จิตใจเยือกเย็น เสียน้ำตา ร้องไห้ฉลองความเจ็บปวด จนตาบวม ฟังเพลงนี้ซ้ำไปซ้ำมา คิดว่าคงยากที่จะไว้ใจใครแบบนี้อีก.....เพื่อนรัก แม้ว่าฉันจะมีโอกาสได้รู้จักคำๆนี้อีกหรือไม่ แต่สำหรับเธอคนนั้น....ทุกอย่างต้องเปลี่ยนแปลง ต่อให้ผ่านไปนานแค่ไหน ฉันและเธอคงไม่เป็นเหมือนเดิม.
แต่แล้ว....เวลาก็ช่วยฉัน
ฉันทำใจได้ ฉันไม่เจ็บปวด ฉันไม่รู้สึกโกรธแค้น ฉันไม่รู้สึกเสียใจ แม้ว่าเรื่องบ้าๆที่เกิดจะไม่เปลี่ยน ทรยศ ก็ คือ ทรยศ ไม่มีทางเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไปได้ แต่เวลาได้ช่วยในสิ่งที่ฉันไม่คิดว่าฉันจะทำได้ ยิ้มให้เธอคนนั้น โดยไม่ต้องฝืนแม้แต่น้อย ฉันยิ้มมาจากใจ ....ฉันรู้สึกดี
เวลาช่วยฉัน.... เวลาทำให้เปลี่ยน ถึงจะไม่ใช่ทั้งหมด แต่สิ่งที่เปลี่ยนช่างมีค่ากับฉันเสียเหลือเกิน...
แล้วเวลากับเรื่องของคุณหล่ะ......คุณคิดว่าไง ^^
หน้าส่วนตัว
922
