23 มีนาคม 2548 20:37 น.

เพื่อนแท้

nuclear_life


 
มีคนบอกว่าชีวิตนั้นรันทด
มีแต่บทเศร้าโศกให้แลเห็น
มีแต่ความทุกข์ยากแสนลำเค็ญ
ไม่เคยเห็นแสงสว่างส่องกลางใจ

ในวันนี้ก็ยังเป็นเช่นเคยก่อน
มีสังหรณ์ทุกข์เศร้าปนน้ำใส
ไหลจากเนตรพร้องความเศร้ายอมเป็นไป
อีกนานไหมหยุดไหลเปรมฤดี

เวลาผ่านเลื่อนคล้อยเดือนดาวตก
เห็นตัวนกบินร่ายตามวิถี
แท้จริงแล้วแสนง่ายนะคนดี
แค่ทำใจตรงนี้ให้แข็งแรง

กว่าจะรู้ว่าชีวิตอยู่แค่นี้
อยู่ตรงที่อกข้างซ้ายพร้อมส่องแสง
ยามเธอเศร้ายามเธอทุกข์เป็นดั่งแรง
รวมกำลังทุกข์แห่งแกร่งกว่าใคร

แม้เธอจะไม่เห็นมีใครอยู่
แต่ให้รู้ใจของเธอไม่ไปไหน
จงรักษาทะนุทนอมน้องดวงใจ
ให้ฝันใฝ่เคียงคู่ตลอดกาล.....

รักตัวเองให้มากๆๆ

				
19 มีนาคม 2548 23:48 น.

เพ้อฝัน

nuclear_life


ได้ฝันเพ้อนั้นก็คือสุขอย่างหนึ่ง
เป็นที่พึ่งใจจิตถวินหา
รักความฝันทะนุถนอมดั่งดวงตา
บ้างคนบอกว่าบ้าสร้างวิมาร

บางคนโกรธโดนว่ารับไม่ได้
แค้นในใจความฝันถูกมองผ่าน
ไม่ใส่ใจโดนดูถูกทรมาน
สร้างวิมารเพ้อฝันนั้นหรือเรา

แต่ลองคิดทบทวนหวนดูอีก
เราเขาผิดใครกันแน่แสนโง่เขลา
เราไม่ทำเขาดูถูกนั้นสิเรา
ที่โง่เขล่าสร้างฟ้าเพ้อฝันไป

หากเราทำเราสู้เราไม่เพ้อ
เขาเหม่าเบลอว่าเรา..ถูกไฉน
ตัวเขานั้นโง่เขลาที่พูดไป
แต่ตอนนี้ถูกไหมทำหรือยัง

.....  เพ้อ  ฝัน .... ต่างกันนิดเดียว

















 				
18 มีนาคม 2548 16:33 น.

เลือก

nuclear_life

หากให้เลือกรักใครสักคนหนึ่ง
เป็นที่พึ่งจิตใจยามหงอยเหงา
เป็นที่พักที่พิงให้ใจเรา
เป็นที่เคล้าความทุกข์เมื่อตรอมตรม

คนหนึ่งเรารักเขาจนหมดจิต
อีกคนคิดรักเราอยากใจสม
คอยดูแลเคียงคู่น่านิยม
แต่ขืนข่มที่ไม่รักจับดวงแด

รู้ทั้งรู้เขารักเราแต่ใจผิด
ใยไม่คิดรักตอบยอมพ่ายแพ้
เฝ้ารักคนที่เขาไม่เคยแคร์
ไม่รู้แม้มีเราเป็นเงาตาม

อยากจะรู้ที่ทำผิดหรือถูก
ดาวเดือนเลื่อนโปรดหยุดให้ใจถาม
ควรรักใครเลือกใครโปรดบอกนาม
อย่าให้พล่ามพูดต่อพร้อมน้ำตา  				
16 มีนาคม 2548 20:29 น.

ผืนฟ้าขวางเรา

nuclear_life

ผืนฟ้าขวางเรา

ยินเสียงคนพร่ำบอกภายนอกจิต
ว่าลิขิตแพ้ความชิดสนิทสนม
ต่อให้รักอาจลบลืมไม่ชื้นชม
อาจขื่นขมทนระกำเพราะร้าลา

ไกลออกไปหลายหลากร้อยกิโลเมตร
สุดขอบเขตดวงตาจะใฝ่หา
มองไม่เห็นไม่ได้พบสบในตา
ไม่รู้ว่าจะเธอจะแปลเปลี่ยนหรือไร

ใจพร่ำบอกตัวเองอยู่เสมอ
อยากให้เธอเคียงข้างอย่าอ่อนไหว
ฟ้ากันเรากั้นได้เพียงกายไกล
จิตยังไซร้มั่นคงไม่เปลี่ยนแปล

ตัวฉันเองมั่นใจฉันทำได้
ไม่เปลี่ยนไปมาดมั่นในดวงแข
ยังรอรักรอเธอนะดวงแด
ที่ต้องนี้มีแน่รักเก่าคอย				
14 มีนาคม 2548 21:46 น.

ฤ เพราะไม่คิด

nuclear_life

นั่งเปล่าเปลี่ยวเดียวดายปลายท้ายหาด
หวังแสงสาดทอดผ่านความเหงาเห็น
ให้ความเหงาแห้งไปหายลำเค็ญ
นำทุกข์เข็ญในชีวีหลีกหนีไกล

นั่งมองคลื่นซัดสาดกระเซ็นทบ
ช่วยสงบจิตเย็นหมดอ่อนไหว
กำหนดจิตไม่คิดตามสงบใจ
อีกนานไหมใจเลิกว้าระทมทน

เจ็บปวดแปลบไม่รู้เหตุ ฤ ไม่คิด
ว่าชีวิตอนิจจาปลงสังขร
มีเกิดดับเก่าใหม่อย่าอาวรณ์
ละลดน้อมกายาฝากปฐพิน

อยู่กับใจอยู่กับตนกับความคิด
อย่าหงุดหงิดงุ่นง่านใจถวิน
ทำความดีให้ได้เป็นอาจิณ
น้ำไหลรินเย็นฉ่ำรดจิตตม

บอกตัวเองต่อแต่นี้เริ่มต้นใหม่
ที่ผิดไปเหมือนสายน้ำรสขื่นขม
ตอนจากนี้สายธารรสหวานนม
ฉ่ำชื่นสมจิตปองพ้องใจกาย				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟnuclear_life
Lovings  nuclear_life เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟnuclear_life
Lovings  nuclear_life เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟnuclear_life
Lovings  nuclear_life เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงnuclear_life