30 ธันวาคม 2548 22:32 น.
noomint
เคยมีใครสักคนได้บอกฉันมา
ว่าเวลาใครมาทำกับเราให้เจ็บช้ำใจ
ลองไปเก็บก้อนหินขึ้นมาสักอัน
ถือมันอยู่อย่างนั้นและบีบมันไว้
บีบให้แรงจนสุดแรง ให้มือทั้งมือมันเริ่มสั่น
ใครคนนั้นยิ้มให้ฉัน ถามว่าเจ็บมือใช่ไหม
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง
ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง
ใครมาทำกับเธอให้เจ็บหัวใจ
ก็แค่ให้ก้อนหินก้อนนั้นให้เธอรับมา
เพียงเธอจับมันโยนให้ไกลสายตา
หรือเธอปรารถนาจะเก็บมันไว้
หากยิ่งยอมยิ่งแบกไป หัวใจของเธอก็ต้องสั่น
หากยังทำตัวแบบนั้น ถามว่าปวดใจใช่ไหม
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอรับไว้เอง ...
ตรงกับธรรมะหัวข้อ ปฏิจจสมุปบาท คืนที่ 10 ธันวา48 คุณอุ๊ร้องไว้เพราะมาก ประกอบการบรรยายธรรม...
30 ธันวาคม 2548 21:59 น.
noomint
การเดินทาง ของหัวใจ ไม่โดดเดี่ยว
แม้เคยเที่ยว ซุกซน ไปหนไหน
แต่วันนี้ ไปหลายที่ ทั้งใกล้ไกล
ส่งดวงใจ สายใยรัก ไปถึงเธอ
ถึงวันนี้ ฉันมีรัก มั่นในจิต
ให้ครุ่นคิด คำนึง ถึงเสมอ
ด้วยอยากคุย อยากพบ และอยากเจอ
คิดถึงเธอ ทุกสายลม แห่งหัวใจ
ถึงสองเท้า ไม่อาจ จะก้าวไป
เพื่อจะบอก ความในใจ ให้เธอรู้
ฉันคนนี้ ก็คงยัง เฝ้ามองดู
ตั้งมั่นอยู่ ในรักแท้ ตลอดไป
30 ธันวาคม 2548 21:29 น.
noomint
อันความรัก ที่จาก ไปไกลแสน
มิเคยแม้น จะเยี่ยมกราย คืนกลับหลัง
ฉันยึดถือ อดีตรัก คือพลัง
มิเหนี่ยวรั้ง ต้องรอ กันต่อไป
จากไปแล้ว วันนั้น ใจฉันเจ็บ
ได้เพียงเก็บ ซ่อนน้ำตา ความผิดหวัง
ว่าความรัก จากไปด้วย ความชิงชัง
คงเพียงฟัง เสียงหัวใจ ของตนเอง
ถึงวันนี้ พี่กลับ ขอคืนมา
เหตุร้างลา ลืมหมดสิ้น กันแล้วหรือ
ความช้ำใจ ตอกย้ำ นั่นก็คือ
สิ่งยึดถือ เตือนใจ ไม่หวนคืน
30 ธันวาคม 2548 21:05 น.
noomint
ฉันฝัน เอาไว้ว่า..สักวัน..
ฉันคงเจอ คนที่ รักฉัน
เช่นวันที่ ฉันไม่รู้จัก คุณค่าในรักแท้
เฉกเช่น วันที่ เคยผ่านไป
30 ธันวาคม 2548 20:33 น.
noomint
เก้าปี ที่ร้างลา จากกันไป
เคยหวนให้ คิดถึง บ้างไหมหนา
คงอยู่ใน ความทรงจำ ทุกเวลา
ตลอดมา ตัวฉันเอง ที่ทิ้งเธอ
ผิดไปแล้ว กาลเวลา ไม่หวนกลับ
แค่ล่วงลับ พรัดพรากไป จากใจฉัน
พัดซากความ คิดถึงที่มี ให้แก่กัน
ดั่งความฝัน ยามเช้า ต้องมลาย
ในวันนั้น วันที่ฉัน ไม่อยากฝืน
เธอหยิบยื่น ความรัก ให้กับฉัน
แต่เรากลับ เดินจาก ไปไกลกัน
ไม่มีฉัน ไม่มีเธอ เดินต่อไป