4 มกราคม 2549 22:07 น.
noomint
ไอดิน กลิ่นรัก มิทันหาย
ฝนพรั่งพราย ชุ่มชื่น ดูขื่นขม
เหมือนความรัก ที่ต้อง ทุกข์ระทม
ซ้ำตรอมตรม อยู่กับรอย คราบน้ำตา
แลต้นไม้ ตั้งตระหง่าน ไม่อับเฉา
แตกต่างจาก ใจของเรา เศร้าโศกสันต์
ดั่งฝนมา ฟ้าเปลี่ยนสี ไปโดยพลัน
มิอาจกั้น ความโศก โลกฤดี
4 มกราคม 2549 18:55 น.
noomint
ถึงใครคนหนึ่งที่จากไป
ฉันขอบใจที่เธอเคยอยู่ตรงนี้
ด้วยใจฉันไม่มอบรักที่มี
ยื่นไมตรีที่พี่นี้รอคอย
ตลอดมาเธอน่ารักสำหรับฉัน
เกือบทุกวันที่เธอมิห่างหาย
เฝ้าถนอมดูแลใจและกาย
ให้สบายอมยิ้มอิ่มดวงใจ
บอกกับเธอเสมอมิได้รัก
ยังแน่นักความรักมิหวั่นไหว
อยากขอโทษที่ยืนยันต้องจากไป
ด้วยดวงใจมั่นคงในรักเดิม
ขอให้เธอจากไปใจมีสุข
ไม่มีทุกข์สุขสดใสเกษมสันต์
ขอให้สมปราถนาคงนิรันดร์
ทุกคืนวันมีสุขภาพที่ดี
4 มกราคม 2549 18:36 น.
noomint
เมื่อเปิดหนังสือเล่มนี้
ฉันรู้ดีว่ามีสุข
เปิดหนังสืออ่านสนุก
ไม่มีทุกข์มากร้ำกราย
เปิดภายในฉันรู้ว่า
มันมีค่ามากเหลือหลาย
อ่านแล้วสบายสบาย
ความรู้มากมายอยู่ภายใน
4 มกราคม 2549 01:09 น.
noomint
อันความรัก ต้องการ ความห่วงใย
แต่เธอนั้น จากไป กับใครอื่น
ฉันสุดทน สุดช้ำ ซ้ำกล้ำกลืน
ยังคงยืน ฝืนอยู่ สู้ต่อไป
ทั้งๆที่ ใจฉัน นั่นมันเจ็บ
ไม่อาจเก็บ ซ่อนน้ำตา ที่รินไหล
เพราะมันคือ ความรู้สึก จากหัวใจ
ส่งผลให้ ดวงจิต คิดตรอมตรม
แม้วันนี้ เราจะจาก กันไปแล้ว
เจ้าดวงแก้ว สิ้นรัก จักขื่นขม
มีแต่รัก ที่ชิงชัง กับสายลม
ไหลหลั่งพรม ดวงหน้า กลางดวงใจ
วันพรุ่งนี้ ไม่มี พี่อีกแล้ว
ตัวพี่แก้ว จากน้องไป ใจถวิล
น้องยังรัก พี่แก้ว ดังอาจิณ
ไม่สูญสิ้น ความรัก และภักดี
อธิษฐาน ให้รักลอย ในสายลม
ขอให้สม ความรัก ปราถนา
ขอให้พี่ มองเห็น และเมตตา
จึงนำพา ความรัก มาแนบใจ
ถึงจะรู้ ว่าพี่ ไม่เคยรัก
ถึงประจักษ์ ว่าพี่ ไม่ลุ่มหลง
ถึงรู้ดี ว่าพี่เคย มีรัก ที่มั่นคง
ถึงต้องปลง ว่าพี่ ไม่เปิดใจ
มาวันนี้ ฉันมีธรรม มั่นในจิต
ดวงใจคิด ปล่อยวาง อย่างเหมาะสม
อย่าปล่อยรัก ลอยไป ในสายลม
เพราะอาจจม อยู่ในทุกข์ สุขไม่มี
30 ธันวาคม 2548 22:32 น.
noomint
เคยมีใครสักคนได้บอกฉันมา
ว่าเวลาใครมาทำกับเราให้เจ็บช้ำใจ
ลองไปเก็บก้อนหินขึ้นมาสักอัน
ถือมันอยู่อย่างนั้นและบีบมันไว้
บีบให้แรงจนสุดแรง ให้มือทั้งมือมันเริ่มสั่น
ใครคนนั้นยิ้มให้ฉัน ถามว่าเจ็บมือใช่ไหม
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง
ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง
ใครมาทำกับเธอให้เจ็บหัวใจ
ก็แค่ให้ก้อนหินก้อนนั้นให้เธอรับมา
เพียงเธอจับมันโยนให้ไกลสายตา
หรือเธอปรารถนาจะเก็บมันไว้
หากยิ่งยอมยิ่งแบกไป หัวใจของเธอก็ต้องสั่น
หากยังทำตัวแบบนั้น ถามว่าปวดใจใช่ไหม
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอรับไว้เอง ...
ตรงกับธรรมะหัวข้อ ปฏิจจสมุปบาท คืนที่ 10 ธันวา48 คุณอุ๊ร้องไว้เพราะมาก ประกอบการบรรยายธรรม...
หน้าส่วนตัว
697
