22 มกราคม 2548 13:37 น.
noom-zer
คิดถึงรอยยิ้ม มองทีไรก็สดชื่น...
คิดถึงค่ำคืนใต้ฟ้าพราว...เสียงลมหนาวออดอ้อน
ค่ำคืนที่ฟ้าปิด....แสงดาวมืดมิด...ถาวร
สองลมหายใจอ่อนๆ...ออดอ้อนบนผืนทราย
เธอคือเจ้าหญิงแห่งความรัก
ที่งดงามยิ่งนัก...มากกว่าสิ่งไหนๆ
เจ้าชายโทรมๆอย่างฉัน...แทบไม่เหลือค่าอะไร
แต่ทั้งสองใจก็รวมกันไว้...ปกครองทั้งสองใจกันและกัน
จนเวลาผ่านมานานเนิ่น...
ขอบคุณเธอเหลือเกิน...ที่ร่วมเดินทางใฝ่ฝัน
เส้นทางที่เคี้ยวคด...แต่ไม่ลดทอนความผูกพัน
สัญญาว่าจะดูแลคนของความผูกพัน...ไปให้ถึงอีกฝั่งของความฝัน..ตราบนาน..
21 มกราคม 2548 11:08 น.
noom-zer
กี่เมล็ดพันธุ์ที่เติบโตเป็นต้นความเหงา
กี่รอยเงา....ต้นเหตุของความเศร้า....น้ำตาเพ้อ
กี่ความร้าวรอน....โหยอ่อนของใจเธอ
กี่คืนวันที่ฉันเพ้อ....ตอนไม่มีเธอเคียงกาย
หากแต่สักวันหนึ่ง....ต้องมีคืนลา
เพื่ออนาคต....เพื่อวันข้างหน้า....เธอพออยู่ได้ไหม ?
หากเพียงสักช่วงเวลาหนึ่ง...ที่ฉันอยู่ไกล
เธอยังอาจจะอ่อนใจ....ไปกับใครอีกคน
ทั้งที่อีกใจก็ไม่อยากเอ่ยลา....
อยู่ที่นี่ก็นับวัน เร่งนาฬิกา....ทุกคราหน
จะกลับไปบ่มเพาะ....ให้ต้นรักอดทน
เติบโตคุ้มกัน....แดด ฝน ให้ต้นรักของเรา
17 มกราคม 2548 14:44 น.
noom-zer
หนึ่งนาทีของเรา อาจจะไม่เท่ากัน
หนึ่งนาทีของฉัน เหมือนคืนวันอันหลับไหล
หนึ่งนาทีของเธอ เหมือนหนึ่งนาทีที่ผ่านไป
ฉันเองก็แอบน้ำตาซึม ร้องไห้ คิดถึงเธอ
หนึ่งนาทีของเรา อาจจะไม่เท่ากัน
คนเหงาจึงมีเพียงฉัน ที่ละเมอเพ้อ
แอบเฝ้ารอการเหลียวมองมา ของสายตาเธอ
หนึ่งนาทีที่ดูเหมือนคืนเพ้อ...เมื่อไหร่จะผ่านไป
หนึ่งนาทีของฉันที่อยากตะโกนให้ก้องฟ้า
บอกกับทุกสิ่งในโลกว่ามันทรมานแค่ไหน
หนึ่งนาทีที่รอ แทบทดท้อ อ่อนใจ
หนึ่งนาทีของเธอเคยมีฉันบ้างไหม...บอกที
ได้โปรดเถอะ !!! อย่าทิ้งผมไว้กับเวลา
22 พฤศจิกายน 2547 20:36 น.
noom-zer
ไม่อาจข่มตาให้หลับไหล
เลยเดินออกมารับลมไหว...พัดผัน
ทรุดตัวลงนั่งเก้าอี้ไม้...ภายใต้แสงจันทร์
มองดูดาวดวงนี้ ดวงนั้น...อย่างตั้งใจ
ทำไม..ตัวฉันถึงเหมือนดวงจันทร์
มีความรักที่เงียบงัน....หม่นไหว
บางวันมีคนรายล้อม...ดั่งดวงดาวที่เกลื่อนไกล
แต่บางครั้งก็มองไม่เห็นใคร...แม้สักคน
เค้าว่าบางทีความรักก็เหมือนดวงดาว
อาจะมองไม่เห็นในคืนร้าว...แต่ก็ไม่หายไปสักหน
คืนนี้ก็อาจจะเหมือนคืนอื่นๆ...ที่รอบกายฉันไม่เหลือใครสักคน
หรืออาจจะเป็นคืนที่ความรักหม่น...ถึงมองไม่เห็นใครสักคนเลย
14 มิถุนายน 2547 14:40 น.
noom-zer
ไม่ขอเป็นคนสำคัญของใจ
ขอแค่เป็นคนห่วงใย...ไม่เคยเป็นคนอื่น
ห่วงเธอได้ไหม....ห่วงเธอทั้งคืน
หยดน้ำตาชื้น...ไหลรื้นเพราะเธอ
เธอเองคงเหงาอยู่กับใครหนึ่งคน
อย่าเลยอย่าวุ่นวน...กับหนึ่งคนเพ้อ
แค่ห่วงเธอเท่านั้น...ไม่หวังจะสำคัญในใจเธอ
แค่รับรู้ความเป็นไปเสมอ...ก็พอใจ
ไม่ขอเป็นคนสำคัญของใจ...คนหนึ่ง
ขอแค่คิดถึง...แอบซึ๊ง...แอบหวั่นไหว
ไม่อาจจะเอื้อมถึง...ดังดาวดวงหนึ่งบนฟ้าไกล
แค่เธอรับรู้ว่ามีใคร...ห่วงใยเธอก็พอ
หน้าส่วนตัว
1391
