8 พฤษภาคม 2548 22:38 น.
noom-zer
เดียวดาย....ใต้ผืนฟ้า
เหมือนว่า เป็นคืนกาลแห่งความฝัน
ร้างไร้.... ซึ่งดวงจันทร์
เหมือนคืนวัน ไม่เปลี่ยนเวียน
หยุดอยู่แค่คืนนี้ คืนเศร้า
ทิ้งรักเป็นรอยร้าว....ไม่เคยเปลี่ยน
วิ่งเต้นอยู่ในเงาตา วนเวียน
เหมือนเปลวเทียนใกล้วูบดับ กลับลุกโชน....
8 พฤษภาคม 2548 22:26 น.
noom-zer
ลืมตาตื่น จากคืนหม่น
น้ำตาไหลกลิ้งวน เปียกหมอน
หลับตาลงเมื่อไร ซุกใจอุ่นนอน
เหมือนฝันไปคืนก่อน รักลา....
เหมือนอยู่คนเดียว เปลี่ยวไร้
นั่งกอดหัวใจ...แนบกับข้างฝา
ขาดมืออุ่นแอบอิง...ปาดน้ำตา
กี่คืนที่ผ่านมา...ยังหลับตาไม่ลง
5 พฤษภาคม 2548 11:41 น.
noom-zer
ฉันเป็นคนดีแค่ไหนในสายตา
รักเธอไม่เท่าฟ้า...ที่กว้างกว่ากว้าง
คิดว่าจะยาวไกลแค่ไหนกับการเดินร่วมทาง
ในคืนที่อ้างว้าง... ไม่ใช่อกอุ่นแอบอ้าง ข้างๆเธอ
ฉันอาจจะไม่ใช่คนที่ดีพร้อม
แต่อาจจะเป็นคนยินยอม พร้อมเสมอ
เส้นทางที่กว้างไกล ฉันจะเดินไปกับเธอ
เหมือนดวงดาวที่ยังอยู่คู่เสมอกับ ดวงจันทร์
ฉันอาจจะไม่ใช่คนที่ดีที่สุด
แต่จะเป็นคนที่หยุด.... ที่เธอสุดท้ายเท่านั้น
รักเธออาจจะไม่มากมาย...แต่จะทบทวีตามคืนวัน
จะเป็นคนดีของเธอเท่านั้น... คนเดียว
25 มกราคม 2548 17:16 น.
noom-zer
กี่วันแล้วนะที่หลับตาไม่ลง....สักคืน
น้ำตารื้น...เรื่องอื่นๆไม่มีปนเป..ในหัว
เรื่องเดียวคือเรื่องเธอ...ที่ยังกลัว
ในฝันยังมืดมัว...กลัวเธอจะทิ้งกัน
กี่คืนแล้วที่ไม่อาจข่มตาให้หลับไหล
ทบทวนให้คืน-คืน ผ่านไป....ด้วยไอฝัน
อยากให้ข้ามคืน...ดังตื่นลืมตาพลัน
ลืมเรื่องร้ายที่เกิดในความฝัน...แค่นั้นที่มี
เธอเองก็น่าจะเข้าใจฉันบ้าง
กี่คืนที่อ้างว้าง...เมื่อเธอไม่อยู่ที่นี่
ไม่อาจข่มตาหลับ กับกอดหมอนข้างที่มี
อุ่นไอ...ที่ขาดเธอที่นี่...ยิ่งกว่านรกทั้งเป็น
23 มกราคม 2548 12:56 น.
noom-zer
ในคืนที่สายลมพริดพริ้ว....
กลีบดอกไม้ปลิดปลิว....โปรยร่วง
มองหาดวงดาว ไม่พราวแสง..สักดวง
เป็นคืนค่ำที่เหมือนโลกลวง....มีแต่ดวงจันทร์
ในคืนที่ท้องฟ้ามืดมิด...
ดังไฟรักที่ดับสนิท.....ปิดกาลฝัน
เปล่งเสียงเรียกร้องใครสักคน จนเสียงแหบก็เงียบงัน
ดั่งดวงจันทร์บนผืนฟ้านั้น ที่ไม่เคยได้ยินเสียงของฉันเลย