22 ตุลาคม 2545 22:29 น.
Nonmin
ใครก็ว่าเธอน่ะเค็มเหมือนเกลือ
ฉันก็เหลือจะพอทนรับไหว
เพราะที่ฉันให้เธอด้วยความจริงใจ
ของความรักในใจที่ฉันมีให้เธอ
สั้นหน่อยนะคะ
22 ตุลาคม 2545 22:19 น.
Nonmin
แสงตะวันที่ส่องมาจากฟากฟ้า
สายวารีที่ไหลงอย่างสดใส
นกกระจิบที่บินผ่านไปไกลไกล
จะมีใครเข้าใจฉันสักคน
แสงดวงเดือนที่ส่องแสงยามมืดมิด
ใครจะคิดมันจะช่วยยามขัดสน
แสงจันทราที่ส่องยามมืดมน
มีกี่คนจะเห็นใต้ดวงดาว
ถ้าลองคิดสักนิดอาจช่วยได้
แสงสดใสที่ส่องมาอย่างแคล่วคล้าว
แสงแดงแดงที่ส่องมาจากดวงดาว
มีกี่คราวที่เห็นตัวตนแท้จริง
มันเป็นเพียงสะเก็ดดาวอันเล็กเล็ก
มันได้เก็บแสงดวงดาวเหมือนผีสิง
ที่ได้เล่าก็จะบอกจริงจริงจริง
คือเรื่องจริงตูมั่วอย่าเชื่อเลย
ฟรอมแก๊งค์ทิฟฟี่
ป.ล. บทสุดท้ายมันนึกไม่ออกเลยแต่งไปมั่วมั่ว (บทอื่นด้วย ^O^)
จัสมินผู้เอามาลงค่ะ
11 ตุลาคม 2545 22:11 น.
Nonmin
ในวันที่อ่อนล้า
มีนายเข้ามาเยียวยาให้เข้มแข็ง
ในวันที่ฉัน~หมดเรี่ยวแรง
มีนายเข้ามาแบ่งปันความห่วงใย
ในวันที่ลื่นล้ม
นายช่วยก้มฉุดฉันยืนตั้งไข่
ในวันที่ฉันขาด~กำลังใจ
มีนายคอยใส่ใจเฝ้าดูแล
และในวันหนึ่งวันนี้
หากขาดนายแม้นาทีคงพ่ายแพ้
เพราะนายนั้นไม่ใช่เพียงคนดูแล
แต่เป็นทุกอย่างแม้กระทั่ง ลมหายใจ
หน้าส่วนตัว
916
