ความสุขที่หายไป..

nong2503

ผม..พิการ...หลังค่อม-ขาลีบ..เดืนไม่ได้..
ผมมีภรรยาและลูกสาวสองคน...
ครอบครัวของเราทำมาหากินด้วยการค้าขายเล็กๆน้อยๆ..ท่ามกลางความอบอุ่นของญาติพี่น้อง..

กลางปี2548 ลูกสาวคนโตได้เข้ามาศึกษาต่อที่กรุงเทพฯ
ผมและภรรยา..ไม่รู้สึกหนักใจกับค่าใช้-จ่ายที่ต้องเพิ่มขึ้น..แม้ภรรยาผมจะเป็นแค่แม่ค้าแผงลอย..แต่ก็ค้าขายได้คล่อง..
ผมเองก็ขายหวยบนดิน..แม้กำไรจะไม่มากนัก..แต่ก็ภูมิใจที่มีอาชีพเช่นกับคนอื่นๆ..
ทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษาก็มีให้..
เราจึงไม่หนักใจกับค่าใช้-จ่ายที่ต้องเพิ่มขึ้น..
...ช่วงนั้นเรามีความสุขมาก...

แต่แล้วเงาดำทะมึนก็ก่อตัวขึ้นต้นปี2549..
เกิดวิกฤตการณ์การเมืองจน ท่านนายกทักษิณ ต้องยุบสภาฯเลือกตั้งใหม่..
เรารู้ดีโดยไม่ต้องมีใครบอกว่าจะเลือกใคร....
พรรคไทยรักไทย..โดยการนำของพันตำรวจโท ดร. ทักษิณ ชินวัตร ถูกเลือกเข้าไปบริหาร บ้านเมืองอีกครั้งด้วยคะแนนเสียงท้วมท้น..
แต่เงาดำ..หรืออำนาจเผด็จการก็ยังไม่ยอมฟังเสียงประชาชน...

19กัยายน2549..การปฎิวัติ - รัฐประหาร ที่แย่ที่สุดก็เกิดขึ้น...พร้อมๆกับความเสื่อมโทรมแทบทุกด้าน..ก็ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว..
เราไปลงเสียงไม่เอารัฐธรรมนูญปี2550...
เราไปเลือกพรรคพลังประชาชนปี2551...จนคะแนนเสียงท้วมท้น..
แต่เงามึดของเผด็จการก็ไม่ยอมฟังเสียง...กลับตามล้างตามผลาญความถูต้องของประชาธิปไตยอย่างไม่มีที่สิ้นสุด..

เรารู้สึกหนักใจกับค่าใช้-จ่ายที่ต้องเพิ่มขึ้น..
ภรรยาผมค้าขายไม่คล่องอย่างแต่ก่อน..
ผมไม่มีหวยบนดินขาย..
ทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษาก็ยากที่จะปล่อยทุนกู้ยืม..
เราจึงหนักใจกับค่าใช้-จ่ายที่ต้องเพิ่มขึ้น..

เงินที่เก็บออมไว้..ถูกเอาออกมาใช้จ่ายด้วยความจำเป็น..
จนกระทั้งลูก...จบการศึกษา...
พร้อมๆกับกลุ่มการเมืองที่บุกยึดNBT.บุกยึดทำเนียบฯ..บุกยึดสนามบินฯ..
เศรฐกิจล้มเหลว..ผู้คนตกงาน..ฯลฯ.

ผมได้แต่ขอบใจลูก..ที่ตั้งใจเล่าเรียน..จนจบ..
..แม้จะยังหางานทำไม่ได้..ก็ช่างมันเถอะ..เพราะนั่น มันไม่ใช่ความผิดของลูกเลย..

ผมหันไปมองลูกสาวคนเล็ก..แล้วบอกลูกในใจว่า..
"เล่นให้รู้..เรียนให้สนุกเถิดลูก...สักวัน..ประชาธิปไตย..คงกลับมาให้ความสุขกับเราอีกครั้ง...และตลอดไป..."

"หน่อง