15 พฤษภาคม 2549 23:27 น.
nonattis
เมื่อความรัก มาเยือน แล้วเลือนหาย
ต้องทำไง ให้หรือทิ้ง สิ่งที่เหลือ
คนอย่างฉันไม่ได้มีรักเหลือเฟือ
รักก็เพื่อ วันข้างหน้า แต่ปราชัย
เมื่อความรัก มาเยือน เสมือนฝัน
คนอย่างฉัน ถูกหยุดฝัน ล่มสลาย
เขาลาจาก พรากน้ำตา พร่าหัวใจ
ไม่คิดไร ในวันๆ ฉันตรอมตรม
ข้าวน่ะกินแต่กินน้อย ด้อยกว่าก่อน
มือถือร้อน ร้อนเพราะใจ ให้โทรหา
อย่าว่าฉัน ทำงั้นไม เสียเวลา
อยากโทรหา แล้วกล่าวว่า เลิกทำไม
หรือคนเรา เขาคบกัน แค่วันนี้
หรือคนดี เขามีกันแค่ วันหน้า
หรือคนตาย เขาต้องอยู่ ในศาลา
หรือคนบ้า เขาต้องมา รักษาใจ
ดีเกินไป ใช่ฉันเปล่า อ้าวไม่รู้
หวงเกินไป ไม่ชอบอยู่ ในกรงขัง
ดื้อเกินไป ปรับปรุงบ้าง ในบางวัน
คนอย่างฉัน มันจริงใจ มิใช่เขา
หลับตาลง ปลงชีวิต ที่วาดไว้
แค่ลมปัด พัดไป ให้ใจเศร้า
เป็นบทเรียน สอนใจ ในกลอนเก่า
เจอบ้างเรา จะเข้าใจ ในชีวา
แต่งเพื่อคนอกหัก อีกหลายๆคน อย่าเศร้าเกินไปนะ พรุ่งนี้ยังมี ก้าวเดิน.....เมื่อไม่มีใคร เราต้องอยู่ได้ด้วยตนเองเสมอ
4 พฤษภาคม 2549 22:29 น.
nonattis
เธออยากให้ฉันอยู่ด้วยไหม
อย่าทำเป็นร่ำไรให้ทอดถอน
อย่าทำเป็นบังอรเอาแต่นอน
อย่าทำเป็นกุ้มใจไม่ยินยอม
เธออยากให้ฉันอยู่ด้วยไหม
ฤารักร้าวเข้ามาบอกลาก่อน
ฤารักร้าวทำหัวใจสะออน
ฤารักร้อนทำพิษ สิทธิ์ของเธอ
เธออยากให้ฉันอยู่ด้วยไหม
ไม่ว่าเปนหรือตายรักเธอเสมอ
ไม่ว่าหนาวข้าวเย็นเป็นคนของเธอ
ไม่ว่าเจอดีร้าย คนหลายใจ
เธออยากให้ฉันอยู่ด้วยไหม
แค่อยากให้ความรักเหมือนถักไหม
แค่อยากให้ความรักอย่าเลยขอบใจ
แค่อยากให้เธอพูดไป อยากได้ยินว่ารักกัน