17 เมษายน 2549 22:42 น.
nonattis
เด็กน้อย...
เขาทิ้งเราไปหน่อยก็ร้องไห้
เขาแลลับ กลับหลังอย่างหมดใย
เขายังเป็น หรือยังตายไม่รู้เลย
เด็กน้อย...
เขาทิ้งเราให้ไร้ค่าหน้าตาเฉย
เขาไม่ส่งแม้แต่ข่าวอย่างคนเคย
เขาละเลยวาจาสัตย์ตระบัดคำ
เด็กน้อย...
เขาทิ้งเราไปทุกกาลในคืนค่ำ
เขาอยู่ไหนบอกหน่อยนะ อย่าใจดำ
เขาเหยียบย่ำคนตรงนี้ ให้ขี้แง
เด็กน้อย
ฤาความรักจาก คนใต้ ใยเหมือนแห
ฤาเขาหว่านความรักให้ทุกดวงแด
ที่เขาแชร์จากคอมฯ เอ็มเอสเอ็น!!!
.......................................
1 เมษายน 2549 22:51 น.
nonattis
เข้าใจเรื่อง ระหว่างเรา
ตั้งแต่เขา จัดเราไว้
ไว้ในกรง เขาต่อไป
หนีเท่าไร ก็เหมือนเงา
รักของเรา คงเฉาแน่
เหมือนเป็นแผล ที่รอเน่า
ไม่มียา จะทาบรรเทา
ความเจ็บร้าว ทั่วกายใจ
ก็ฉันมา ซะทีหลัง
จะฉุดรั้ง เธอทำไม
ไร้กะจิต คิดกะใจ
แม้ร้องไห้ ก็สายเกิน
ฉันก็รอ เธอนานแล้ว
โถพี่แก้ว ยังหมางเมิน
ได้เป็นเพียง เคียงผิวเผิน
คนแปลกหน้า เดินฝ่าไป
คู่แท้ รอชาติหน้า
ภพนี้นะ คงไม่ได้
หวังว่าเธอ จะเข้าใจ
คนใจร้าย ใจทมิฬ
เกิดมา แค่รักกัน
แค่เท่านั้น ที่ได้ยิน
ทำใจ ให้มันชิน
เวลาสิ้น ก็ดับไป
หน้าส่วนตัว
1447
