26 สิงหาคม 2548 16:40 น.
nonattis
นา นา นา น๊า นา ๆ นานา ๆ
คุณเคยสั่งให้เขียน เรียงความรักเลยผ่าน
บอกให้เก็บให้ทัน ในพรุ่งนี้
มันแย่ จัง คงไม่ไหว หนู แฟน ไม่มี
แล้วจะเขียนได้ดี อย่างไร
ต้องตื่นตั้งแต่เช้า ทำงานต้องขยัน
เวลาหมดไปวันๆ ในวันนี้...
กลับบ้านก็มืดแล้ว เอาเวลาที่ไหน...
เขียนได้ดียังไง... ช่วยบอกที
เป็นห่วงก็ไม่รู้
ดูแลกันไม่เคยเห็น
อ้อมกอดเป็นสุขจริงๆ จะจริงไหม
นัดเจอกัน ... ทานอาหาร
คงเป็นแค่ คิดไป
ไม่มีเพลงกล่อมใจ....ไม่มี
ห่มผ้าไม่เคยอุ่นเลย กอดหมอนไม่เคยสุขใจ
นอนหลับก็ซังกะตาย ทุกที
ไม่มีอะไรจะเขียน ให้คุณได้อ่านพรุ่งนี้
เจอหน้าคงจะทะลักน้ำตา
ถ้าคุณอ่านอยู่ไม่ว่าคุณอยู่ไหน ไม่ว่าคุณเป็นใคร
ช่วยส่งรักกลับมา......
ถ้าคุณอ่านอยู่ คิดถึงหนูหน่อยหนา หนูจะสัญญาว่า
หนูจะเป็นเด็กดี....น๊านา...
------------------------------------ คิดมาเองได้ไงนี่ 555555-----------------
24 สิงหาคม 2548 12:09 น.
nonattis
เศร้ากระไร ใครเขา ทำเจ้าเจ็บ
เหมือนตะเข็บ เหน็บในใจ ให้ขื่นขม
หน้าระรื่น แต่อื่นใด ในอกตรม
ใครเขาสม น้ำหน้า หรืออะไร
เปล่าหรอกนะ ที่ถามมา อย่างอาสัญ
ฉันเพียงหลง คารมครัน ใจหวั่นไหว
ครั้นพอทราบ อาบความจริง เลยนิ่งใน
ก็เพราะใคร ในความฝัน มันต่างลาย
แล้วความหลง คงทำให้ ใจคลายเหงา
เพียงบางเบา เจ้าก็สร้าง ความสดใส
หากความจริง เขาไม่รัก เราจักตาย
พี่อยากให้ น้องเข้าใจ ให้แยกความ
คงจักใช้ ให้เวลา พาหลุดพ้น
ช่วยเดินดล คนผิดหวัง อย่าผิดซ้ำ
มองแต่โลก ความจริง อิงหนุนนำ
โลกมีแง่ เงื่อนงำ ต้องย่ามใจ...
"...การที่เราได้พูดคุยกันใช่ว่าเขาจะเป็นคนดีอย่างที่เราคิดไม่
ต้องเรียนรู้ใจกันไปไม่จบสิ้น
เหมือนชีวา หาเรียนรู้ อยู่อาจิณ
ในชีวิน ที่เดียงสา น่าละอาย.."
-----------------------------------------------------------