2 พฤศจิกายน 2547 22:12 น.
nonattis
ความรักเอยเปรียบเป็นเช่นดอกไม้
ยามผลิดอกออกใบชูให้เห็น
ก่อนแย้มตาพาสดใสในที่เป็น
แม้ยามเย็นก็ยังเป็นเช่นตูมตาม
แต่ดอกไม้ไม่เหมือนใจเป็นดอกไม้
ที่บานไปแล้วสุขใจให้เกรงขาม
อาจตั้งจิต รออาทิตย์ทุกโมงยาม
ให้สู้ความตามสง่าของค่ามัน
หากเมื่อใดไร้แสงแรงอาทิตย์
คงสะกิดจิตใจของใครนั่น
มองเมื่อใดก็ร้าวใจให้ร้าวราน
บานแบบไหนไปวันๆ ดูแกนจริง
เหมือนคนเราหากไร้แรงอธิษ
ไม่นานจิตก็เกิดพิษไปถึงนั่น
เมื่อเจอใครไร้หัวใจเมื่อใดพลัน
คงซึมโลกโศกศัลย์ในทันที
ฉันไม่อยากพรากตัวเป็นเช่นดอกไม้
เหมือนรอใครใครสักคนมาโน่นนี่
ฉันอยากเป็นเช่นคนเดิมที่เดิมมี
ทั้งชีวีไร้ราคีไม่มีเธอ ..
31 ตุลาคม 2547 15:05 น.
nonattis
เราอยู่ห่างๆ กันบ้าง..คงดี
เราใกล้กันเกินกว่านี้..เธอถอย
เราอยู่ไกลเกินเอื้อมคว้า..รอคอย
เราจากกันไปซะอย่างน้อย..คงรู้จักตัวเอง
ไม่อยากให้ใครมาทำลาย..ความหวัง
ไม่อยากสร้างความชิงชัง..ข่มเหง
ไม่อยากให้ใครแต้มป้าย..ละเลง
ไม่อยากให้ความยำเกรง..กับใคร
เพราะเราต่างคนต่างมาจากคนละที่..เดียวกัน
เพราะเราต่างก็มีความฝันเหมือนกัน..ใช่ไหม
เพราะเราต่างก็ยังเป็นคนที่มี..หัวใจ
เพราะเราต่างก็ยังไม่เข้าใจใคร..เหมือนเดิม
คงต้องปล่อยมันเป็นแบบนี้..แบบนั้น
ฉันคงปล่อยมันหรือให้ฉัน..ส่งเสริม
หากเธอว่าดีแล้วที่ไม่กลับไป..อย่างเดิม
ก็คงต้องจบกันเพราะปิดเทอม..หัวใจ
29 ตุลาคม 2547 19:04 น.
nonattis
นิยามคำว่ารักเธออยู่ไหน
นิยามคำว่าหลายใจเธออยู่นั่น
นิยามคำว่าคิดถึงห่วงซึ่งกัน
นิยามคำเหล่านั้นเธอนั่นเอง
ด้วยความเหงาทำให้เราเศร้าเช่นนี้
ด้วยความชีช้ำซี่ที่ตรงเผง
ด้วยความเบื่อเหลือทนคนกันเอง
ด้วยความเซ็งจึงระบายร่ายบทกลอน
แค่ถ่ายทอดความรู้สึกลึกในใจ
เธอทำให้ความแหน่งหนายมันถ่ายถอน
ทุกๆ วันฉันและเธอคือเจอก่อนนอน
ด้วยอาวรณ์ ห่วงใย จากใจจริง
แต่แล้วเธอก็กลับมาปล่อยวาง
ดูเหินห่างร้างไกลไม่สุงสิง
สาเหตุใดทำไมนะจะประวิง
คอยทุกสิ่งให้นิ่งงันฉันจะไป
ผิดที่เขา ฉันหรือเธอที่เหิ่นห่าง
ผิดที่เขา ฉันหรือเธอที่เผลอไผล
ผิดที่เขา ฉันหรือเธอที่เผลอใจ
ผิดที่เขา ฉันหรือใครที่ใกล้เธอ
29 ตุลาคม 2547 19:00 น.
nonattis
-------------------------------------------------------------------------------------------------
อยู่ดีดี มีเธอผ่านผันเข้ามา
หัวใจคนชากระด้าง อย่างตัวฉัน
รู้สึกเปลี่ยนเวียนไปในทันควัน
ด้วยใจฉันเปลี่ยนแปลงใช่แสร้งเป็น
จากนึกชังชั่งใจกลายเป็นชอบ
จากนึกรังเกียจกรอบที่เคยเห็น
จากนึกเลี่ยนเอียนคำแสนลำเค็ญ
จากนึกเผ่นก็เป็นตอบในภวังค์
แล้วทำไมทำกันได้ร้ายเพียงนี้
เธอคนดีทำไมหนีไปหลายครั้ง
เปิดเข้ามาเธอปิดไปไม่จีรัง
เหมือนจะนั่งแล้วลุกไปไม่แน่นอน
ปวดท้องเหรอเธอจ๋ามาบอกหน่อย
ปวดท้ายทอยค่อยแหงนหน้าฉันจาสอน
ปวดฟันเหรอเธอจ๋าอย่าอาวรณ์
ปวดก็นอนหลับซะจะได้คลาย
ช่วยมาตอบฉันหน่อยจาได้ไหม
ตอบอย่างไรแล้วแต่ใจฉันไม่ว่า
คุยกันบ้างอย่างน้อยค่อยส่งมา
จะปรีดาอาลัยให้เหมือนเดิม...
29 ตุลาคม 2547 09:26 น.
nonattis
ฉันขอคืนเธอมาจะได้ไหม
ขอคืนใจเดิมๆที่ห่วงหา
ขอคืนวันคืนกาลที่ผ่านมา
คืนเวลาสองเราเคยเข้าใจ
เคยให้ฉันเป็นเหมือนเพื่อนสนิท
ยามชีวิตหม่นหมองหรือร้องไห้
คอยแบ่งปันแก้ปัญหาช่วยยาใจ
ปรึกษาได้ในทุกสิ่งอิงปัญญา
แต่ความห่างคือความเหงาให้เขาพราก
ดึงเธอจากใจฉันไปต่อหน้า
ฉันถามเธอว่าเป็นใครใครเข้ามา
เธอตอบมาว่า ไม่บอก ตอกย้ำความ
ขอเถอะนะ อย่าทำ ฉันอย่างนี้
ไม่ว่าเธอเผลอจะมีมือที่สาม
มื่อที่สี่ หรือที่ไหนใดก็ตาม
อย่าได้ทรามไปกว่านั้นฉันขอเธอ
หากเธอไม่มีใจให้กับฉัน
ช่วยตอบมันทันใดให้เสนอ
ฉันจะได้ตัดหัวใจไปจากเธอ
ได้ไม่ต้องคอยพร่ำเพ้อ เธอคนเลว
หน้าส่วนตัว
940
