16 มิถุนายน 2549 18:10 น.
Noktawan
ฟ้าส่งเธอเจอฉันใจหวั่นไหว
ช่วยทำให้คนสับสนเลิกทนหนาว
เธอนำทางสว่างจ้ามาเป็นดาว
ส่องแสงพราวแผ่วละมุนอุ่นใจกาย
เมื่อพบกันฉันรู้อยู่เสมอ
รักของเธอแท้จริงมิทิ้งหาย
สัมผัสกันวันคืนสดชื่นสบาย
มิเคยหน่ายแหนงกันฉันรักเธอ
เก็บสะสมลมหายใจให้ผู้เดียว
เลิกข้องเกี่ยวหญิงใดที่ไหนเสมอ
ทุกเวลานาทีมีแต่เธอ
ฉันเฝ้าเพ้อคอยพะวงหลงหมดใจ
ด้วยแรงรักผลักดันให้ฉันพบ
ได้ประสพสิ่งดีชีวิตใหม่
ขอสัญญาครานี้ทุกปีไป
ไม่มีใครขอเจอเธอทุกวัน
จากบทเพลง " ด้วยแรงแห่งรัก "
ขับร้องโดย มอส ปฏิภาณ
16 มิถุนายน 2549 18:07 น.
Noktawan
เพียงเห็นเธอเผลอใจยิ้มให้เขา
พูดแผ่วเบาบอกรักแค่สักหน
ใจฉันเจ็บเหน็บหนาวร้าวสุดทน
คอยกระวนกระวายมิคลายจาง
หากเขากอดพลอดพร่ำฉ่ำคำรัก
เฝ้าปักหลักหลงเธอเสมอมิห่าง
ฉันคงช้ำระกำในใจเคว้งคว้าง
หมดหนทางทวงเธอเมื่อเจอกัน
ถ้าวันใดได้พบประสบหน้า
เอ่ยวาจาทักทายหายโศกศัลย์
ด้วยรักเธอเสมอจิตนิจนิรันดร์
ขอเพียงฝันคงพอไม่ท้อใจ
แต่อย่าเผยเอ่ยเขาให้เข้าหู
มิอาจอยู่ฝืนทนแม้หนไหน
กลัวใจแตกแหลกสลายวายทันใด
ขอได้ไหมสักเรื่องอย่าเคืองเลย
จากบทเพลง " ซักเรื่องได้ไหม "
ขับร้องโดย ว่าน ธนกฤต วงแพลม
16 มิถุนายน 2549 18:03 น.
Noktawan
ตะวันส่องต้องหล้าฟ้าวันใหม่
ส่งแดดใสสุกสว่างกลางเวหน
เตือนให้เราเฝ้าขยันหมั่นฝึกตน
คอยดิ้นรนสู้ชีวิตลิขิตมา
วันพรุ่งนี้มีหวังตั้งใจไว้
ฟ้าเปิดให้ปูทางกว้างนักหนา
ขอเพียงเดินเพลินไปใช้ปัญญา
สิ่งอยากคว้าคงได้ดั่งใจปอง
จงมุ่งมั่นฟันฝ่าอย่าท้อถอย
เลิกคิดคอยใครเขาเอาใจสนอง
ให้บากบั่นหันหน้าล่าฝันครอง
แสงยังส่องเส้นทางกระจ่างทุกที
สักวันหนึ่งพึงเห็นแลเด่นใส
คือเส้นชัยของชีวิตจิตสุขี
ประสพผลจนสำเร็จเสร็จด้วยดี
สร้างชีพนี้สุขสันต์ทุกวันคืน
15 มิถุนายน 2549 21:26 น.
Noktawan
Westlife
When I am down and, oh my soul, so weary;
When troubles come and my heart burdened be;
Then, I am still and wait here in the silence,
Until you come and sit awhile with me.
เมื่อสิ้นหวังพลังใจไม่มีเหลือ
ชีพน่าเบื่ออุปสรรคมักเข้าหา
ต้องทนอยู่ผู้เดียวเปลี่ยวเอกา
เธอก้าวมาเคียงใกล้สุขได้มี
You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up, to walk on stormy seas;
I am strong, when I am on your shoulders;
You raise me up: To more than I can be. (repeat)
คอยช่วยฉันดันไว้มิให้ท้อ
ยืนแข็งพอบนภูอยู่สุขี
เหยียบย่ำไปในชลาพายุมี
ทุกข์ห่างหนีเธอแน่มิแพ้ใคร
ฉันเข้มแข็งแกร่งกล้าท้าทุกสิ่ง
ช่างเป็นหญิงยอดคนจนหลงใหล
ไหล่เธออุ่นหนุนซบประคบใจ
ช่วยฉันให้หายเมื่อยเหนื่อยมิเจอ
There is no life - no life without its hunger;
Each restless heart beats so imperfectly;
But when you come and I am filled with wonder,
Sometimes, I think I glimpse eternity.
ชีวิตคนทนได้ใช่มิหิว
หัวใจลิ่วโลดเต้นยากเย็นเสมอ
พอเธอมาหาฉันหมั่นปรนเปรอ
ฉันเลิกเพ้อเรื่องผิดชีวิตดี
You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up, to walk on stormy seas;
I am strong, when I am on your shoulders;
You raise me up: To more than I can be. (repeat)
เธอช่วยฉันดันไว้มิให้ท้อ
ยืนแข็งพอบนภูอยู่สุขี
เหยียบย่ำไปในชลาพายุมี
ทุกข์ห่างหนีเธอแน่มิแพ้ใคร
ฉันเข้มแข็งแกร่งกล้าท้าทุกสิ่ง
ช่างเป็นหญิงยอดคนจนหลงใหล
ไหล่เธออุ่นหนุนซบประคบใจ
ช่วยฉันให้หายเมื่อยเหนื่อยมิเจอ
15 มิถุนายน 2549 21:22 น.
Noktawan
งามดั่งโคมโน้มมาผกาเอ๋ย
ใครยากเชยชิดแนบแอบสมร
ด้วยอยู่ไกลใกล้ฟ้าท้าแดดรอน
เบ่งบานอ้อนเอาใจใครหรือเธอ
กลีบเลี้ยงแยกแฉกแหลมแต้มม่วงใส
กลีบดอกใหญ่ขอบย้วยสวยเสมอ
สีแดงสดงดงามหวามจริงเออ
พี่หลงเพ้อลอบชมภิรมย์นาน
ต้นเป็นพุ่มชอุ่มใบสดใสเขียว
มองแวบเดียวเด่นสวยด้วยสีหวาน
อยากสัมผัสรัดรึงตรึงให้นาน
ผู้คนขานคอยเพรียกเรียกชมกัน
น่าเสียดายกายใจฉันไทยแท้
เลิกเหลียวแลไม้นอกแม่ดอกสวรรค์
มิอาจหลงพะวงอยู่ดูแลกัน
ไทยเท่านั้นไม้ชอบขอตอบเธอ
หน้าส่วนตัว
1030
