30 เมษายน 2546 23:37 น.
nok_yak
พอครูสอนฉันก็นั่งฟังครูสอน
แต่ตาย้อนเหลียวมองเธอชะเง้อหา
ครูยังสอน ฉันก็ยังฟังทุกครา
แต่ดวงตากลับจ้องมองแต่เธอ
ฉันนั่งอยู่โต๊ะห้าริมหน้าต่าง
ยังอ้างว้างข้างในใจเสมอ
ฟังครูสอนบางครั้งยังละเมอ
ไปหาเธอโต๊ะหนึ่งก็ซึ้งใจ
29 เมษายน 2546 23:40 น.
nok_yak
ปาดน้ำตาจากแก้มแต้มกระดาษ
ระบายวาดความรักเป็นอักษร
เมื่อสองจิตพิศวาสมาขาดตอน
ยิ่งร้าวรอนรักจางมาร้างลา
ฉันเพียงรั้งเธอไว้หวังใกล้ชิด
ได้แค่คิด ความจริง ช้ำยิ่งกว่า
รอยอักษรจารึกหมึกปากกา
คือน้ำตาบทเรียน-คนเขียนกลอน
28 เมษายน 2546 23:02 น.
nok_yak
เพราะภาพเธอติดไปในความคิด
จึงเผลอจิตพลั้งใจเก็บไปฝัน
จนดูเหมือนเธอคือคนสำคัญ
ที่ตัวฉันต้องรอเธอต่อไป
ความรู้สึกอย่างนี้มีใครเล่า
ที่จะเข้าใจฉันอย่างนั้นได้
เห็นภาพเธอกอดลูกหมาในคราใด
ฉันเจ็บใจ โอ๊ย ! อิจฉา ลูกหมาจัง
หน้าส่วนตัว
951
