27 เมษายน 2547 15:24 น.
nok_yak
กว่าจะคิดรักใครได้เท่านี้
ใช่ยิ้มที พูดทัก ก็รักได้
กว่าจะซึ้งรักแท้จนแน่ใจ
มันต้องใช้เวลามานับปี
จนเธอนั่งอยู่ในหัวใจฉัน
เหมือนโลกนั้นสดใสไปทุกที่
จุดพลังอัศจรรย์ในทันที
ใจดวงนี้อุ่นไอได้พิงพัก
ดลบันดาลดวงจิตเผ้าคิดถึง
หลงคำนึงในห้วงอันหน่วงหนัก
ด้วยอำนาจปรารถนาแรงกล้านัก
จึงเผลอรักหมดใจ...ห้ามไม่ทัน
ทุกรอยยิ้มงดงามความรู้สึก
ทุกสำนึกจริงใจไม่แปรผัน
สำหรับเธอ...เป็นอย่างไรไม่สำคัญ
สำหรับฉัน...เธอมีค่ามากกว่าใคร
16 พฤษภาคม 2546 14:09 น.
nok_yak
อุ่นใจอุ่นไอรัก
ไกลห่างนักยังรู้ได้
ไม่เห็นไม่เป็นไร
ขอเพียงใจเราใกล้กัน
ฝากลมห่มฟ้าหนาว
ฝากดวงดาวบอกเล่าฝัน
ห่างไกลไม่สำคัญ
รักของฉันยังเหมือนเดิม
9 พฤษภาคม 2546 06:41 น.
nok_yak
ดาวน้อยลอยเด่นฟ้า
ทอแสงจ้าท้าลมหนาว
ลมริ้วพลิ้วหยอกดาว
น้ำค้างพราวโปรยละออง
เกลียวคลื่นพัดคืนฝั่ง
ครืนคลื่นคลั่งเซาะทรายกอง
คลื่นน้ำคลอทำนอง
ร้องบรรเลงเพลงหาดทราย
คืนเหงา ณ หาดนั้น
มีเพียงฉันยืนเดียวดาย
ล้านดาวพราวประกาย
ทอดแสงยังฝั่งทะเล
คิดถึงคนดีรู้ไหม
ห่างกันเพียงใด
หัวใจยังเฝ้าครวญหา
อยากให้คนดีกลับมา
นั่งมองท้องฟ้า
ฟังเสียงเกลียวคลื่นเซาะทราย
ด้วยรักจักสร้างความหมาย
งามดุจประกาย
แสงดาวเหนือฝั่งทะเล
8 พฤษภาคม 2546 02:54 น.
nok_yak
ในงานบุญ คนพล่าน ณ ลานวัด
ชาวบ้านจัด เตรียมหา ภัตตาหาร
ล้มวัวทำ แกงเผื่อ หวังเจือจาน
ประเคนทาน ถวายสงฆ์ ลงพิธี
ต่างอิ่มท้อง อิ่มใจ ไปถ้วนหน้า
วัวถูกฆ่า ร้องไห้ กลายเป็นผี
บุญสีขาว หวังเป็นทาน สานความดี
ไม่แคล้วมี มลทินดำ มาซ้ำรอย
30 เมษายน 2546 23:37 น.
nok_yak
พอครูสอนฉันก็นั่งฟังครูสอน
แต่ตาย้อนเหลียวมองเธอชะเง้อหา
ครูยังสอน ฉันก็ยังฟังทุกครา
แต่ดวงตากลับจ้องมองแต่เธอ
ฉันนั่งอยู่โต๊ะห้าริมหน้าต่าง
ยังอ้างว้างข้างในใจเสมอ
ฟังครูสอนบางครั้งยังละเมอ
ไปหาเธอโต๊ะหนึ่งก็ซึ้งใจ
หน้าส่วนตัว
929
