ใต้ร่มเงาไม้

nlekk

เอนกายใต้พฤกษาผกาชื่น
น้ำตารื่นรวยรินถวิลหวัง
เหม่อมองฟ้าแสนกำสรดหมดกำลัง
คงอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
	ตรองชะตาชีวิตตนทนอดสู
ไม่รับรู้เลือนลางร้างความหมาย
อนาถหนอมีชีวิตไร้หัวใจ
เจ็บเจียนตายใครหนอพนอเรา
	แสนท้อแท้รันทดระหดหู่
มิหยั่งรู้หนทางไปในภายหน้า
มีความรู้อยู่ท่วมท้นพ้นกายา
มิอาจพาหาที่ไปให้แก่ตน
	อยากมีคนช่วยปลอบขวัญในวันนี้
มีไมตรีชี้ให้คลายสับสน
อบอุ่นไอใจหายไร้ทุกข์ทน
ให้หลุดพ้นห้วงกรรมเคยทำมา
	โอ้พ่อจ๋าแม่จ๋าในครานี้
ช่วยลูกทีให้มีสุขลืมทุกข์หนา
ขออกอุ่นเอนอิงแอบแนบอุรา
คงชักพาให้หายคลายบรรเทา
	ลูกอยู่ไกลมีไฉนใครรู้หนอ
ทั้งแม่พ่อรู้ไหมใจร้อนเร่า
วานกล่อมลูกเฉกเช่นในวัยเยาว์
ความหงอยเหงาคงมลายคลายจากใจ
	ในความจริงมิได้เป็นดังเช่นคิด
มันมืดมิดหมองหม่นทนไม่ไหว
ต้องกล้ำกลืนฝืนกลั้นอยู่เรื่อยไป
จวนเจียนวายทั้งกายจิตชีวิตตา
	เหมือนกองไฟสุมให้ใจแดดิ้น
ถ้าได้สิ้นอินทรีย์คงดีกว่า
เพียงหมดลมไม่ฟื้นคืนชีวา
พระพายพาพัดผ่านวิญญาณไป