27 กุมภาพันธ์ 2545 10:19 น.
nitan
ดั่งฟ้าที่โอบกอดเธอไว้
ดั่งน้ำใสที่เคลียคลอพื้นทราย
ดั่งลมที่ถาโถมทลาย
เหมือนรอทักทายจากเธอ
เม็ดทรายพร่างพรายงามตา
ชักชวนให้มาพบเจอ
หลับฝันถึงกันเสมอ
เฝ้ารอคอยเธอทุกคืนทุกวัน
เมื่อไหร่หนอ...ตะวันจะลับ
เธอจะหวนกลับมาหาฉัน
เฝ้ารอคอยนับคืนนับวัน
ด้วยรักมั่นไม่มีวันจาง
27 กุมภาพันธ์ 2545 09:07 น.
nitan
จะอยู่ไกลห่างกันเท่าไหร่
ไม่เคยมีวันไหนที่ลืมเธอ
แม้วันเวลาที่ไม่ได้พบเจอ
เรื่องราวของเธอฉันยังจำมั่น
เพราะว่ามีเธอ
จึงยังมีฉัน
เพราะใจผูกพัน
ฉันจึงกลับมา
วันที่ห่างเธอไป
เธอคงไม่รู้หรอกว่า
ใจฉันนั้นห่วงเธอหนักหนา
หากจะโทษเวลาก็คงใจร้ายเกินไป
ไม่เป็นไรนะ
ไม่ว่าจะนานแค่ไหน
ฉันก็จะกลับมาหาเธอให้ได้
ก็เพราะหัวใจไม่มีวันไหนที่จะไม่มีเธอ
หน้าส่วนตัว
1114
