21 พฤษภาคม 2548 22:53 น.
nisakorn
'อีกไม่กี่นาทีเท่านั้น' หล่อนบอกกับตัวเอง หล่อนกำลังจะได้พบหน้าเขาอีกครั้ง หลังจากเหตุการณ์นั้น เหตุการณ์ที่ทำให้ชีวิตหล่อนพลิกผลันไปอย่างไม่คาดคิด เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้หล่อนมีวันนี้ วันที่หล่อนเข้มแข็ง...... เสียงเปิดประตูดังขึ้น หล่อนหายใจลึกๆอีกครั้ง เตรียมพร้อม แล้วชายหนุ่มวัย 30 ต้นๆ ในชุดสูทสีดำ ที่ตัดกับ เนกไทสีแดงเลือดหมู มีลายเล็กน้อย เดินเข้ามาพร้อมกระเป๋าเอกสารก็เดินเข้ามา แล้วเขาก็ต้องชะงัก....
ศา! เขาอุทาน เมื่อได้เห็นหน้าหล่อนเต็มๆ
วิรดา ฉีกยิ้มเล็กน้อยก่อนลุกขึ้นยืนต้อนรับเขา สวัสดีคะคุณศรุต เชิญนั่งก่อนสิคะหล่อนพูดด้วยน้ำเสียงแข็งจนเขารู้สึก ศรุตทำตามอย่างงุนงง เอ่อ...
คุณไม่ต้องงงหรอกคะ อีกครั้งที่น้ำเสียงหล่อนเยือกเย็น ฉันอาจจะเป็น นิศากร อดีตภรรยาของคุณ แต่วันนี้และตอนนี้ คุณคือ ลูกหนี้ของฉันและฉันชื่อ วิรดา คะ ไม่ใช่ นิศากร
ครับ ผมขอโทษครับคุณวิ...วิรดา ชายหนุ่มพูดไม่ค่อยเต็มเสียงนัก เหมือนความรู้สึกของเขาช้าเหลือเกิน สมองเขาตื้อไปหมด เป็นไปได้ยังไงที่ ผู้หญิงธรรมดาๆอย่างนิศากร จะกลายมาเป็น ประธานบริษัทค้าพลอยที่มีรายได้เป็นอันดับต้นๆของประเทศ
คุณคงกำลังสงสัยฉัน แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องรู้ สิ่งที่คุณต้องรู้ก็คือ คุณจะทำยังไงต่อไปนี้เพื่อชดใช้หนี้ของบริษัทคุณให้กับบริษัทฉัน น้ำเสียงหล่อนไม่มีความใยดีแม้แต่น้อย ซึ่งคำพูดของหล่อนก็ทำให้ชายหนุ่มจำจุดประสงค์ที่เขามาที่นี่ได้ ฉันว่าเรามาพูดเรื่องธุระของเรากันดีกว่านะคะ
ครับ คราวนี้เขาตอบรับอย่างเต็มเสียง
นี่คือเอกสารรายละเอียดการกู้ยืมเงินและการโอนสินค้าครับ ชายหนุ่มหยิบเอกสารทั้งหมดออกมาให้หล่อนดู หล่อนพิจารณาดูสักพักจึงพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงกว่าเดิม แล้วคุณคิดว่ายังไง ลองพูดให้ฉันฟังหน่อย
ผมคิดไว้ว่าต่อไปนี้กำไรทั้งหมดของบริษัท ผมจะโอนให้กับบริษัทนี้แล้วก็จะเอาสินค้าบางตัวมาลงให้ที่บริษัทนี้โดยทั้งทุนและกำไรจะเป็นของบริษัทนี้ครับ
เป็นวิธีการที่ดีนะ ฉันสนใจ แต่... ฉันอยากได้มากกว่านั้น น้ำเสียงจริงจังและสายตาที่น่ากลัวจนชายหนุ่มหน้าเสีย แต่พยายามกลบเกลื่อนด้วยน้ำเสียงเรียบๆแล้วคุณคิดว่าไงครับ
คุณลองคิดดูนะคะ ถ้าคุณทำอย่างที่คุณว่าแล้วเมื่อไรหนี้มันจะหมดคะ คราวนี้สีหน้าและสายตาหล่อนอ่อนลง ฉันว่าทางที่ดีคุณน่าจะโอนกิจการให้ฉันดูแลทั้งหมดและสินค้าทุกตัวไม่ว่าจะทุนหรือกำไรก็เป็นของฉันจนกว่า หนี้สินของคุณจะหมด
อย่างนี้เท่ากับคุณ take over บริษัทผมสิครับ น้ำเสียงบ่งบอกว่าไม่พอใจ มันไม่มากไปหน่อยเหรอครับคุณ ผมเป็นหนี้คุณไม่ได้มากมายอะไรเลยนะครับ แค่ปีเดียวมันก็น่าจะพอ หรือถ้าสินค้ามันขายดี ไม่ถึงด้วยซ้ำไป
ใช่คะ กับบริษัทนี้อาจจะไม่มากเท่าไรแต่ถ้ารวมกับบริษัท abc แล้วมันก็ไม่น้อยไม่ใช่เหรอคะ คราวนี้เขาพูดไม่ออก เพิ่งเข้าใจความจรงก็วันนี้ หนี้ของเขากับบริษัท sasa ไม่ได้มากมายเลย แต่กับ abc แล้วไม่รู้ว่าจะใช้เวลาสักแค่ไหนกว่าจะชดใช้ได้หมด
ขอโทษนะคะที่ไม่ได้บอกคุณตั้งแต่แรก ว่าบริษัทนี้เป็นบริษัทในเครือของabc หล่อนมองเขาที่เหงื่อท่วมหน้าด้วยสายตาของผู้ชนะ
งั้นผมขอคิดดูก่อนได้ไหมครับ น้ำเสียงนั้นแห้งผาด
เชิญคะ น้ำเสียงเรียบง่าย แต่ฉันให้เวลาคุณได้แค่อาทิตย์เดียวเท่านั้นนะคะ เพราะคุณก็ต้องเข้าใจมันไม่ใช่เรื่องของฉันคนเดียว คุณศตวรรษท่านอาจจะทนรอไม่ได้
ครับ ขอบคุณครับที่ให้โอกาสผม เขาใจชื่นขึ้น
ฉันไม่ได้ปราณีคุณนะคะ เพราะยังไงนี่ก็เป็นทางออกเดียวของคุณ ฉันให้เวลาคุณเพื่อทำใจเท่านั้น หล่อนบอกจุดประสงค์ที่แท้จริง หมดธุระของคุณแล้ว เชิญคะ หล่อนชี้ไปที่ประตู ชายหนุ่มลุกขึ้นจึงได้เห็นสีหน้าของหล่อนที่ฉายแววของผู้ชนะ แล้วจึงค่อยๆเดินออกไ