28 พฤศจิกายน 2549 08:51 น.
Niramai
ชีวิตร้าง-ร้าง บนหนทางที่ไม่มีใคร
เธอพอจะเข้าใจมันบ้างหรือเปล่า
ไม่รู้ ก็ไม่เป็นไรอย่าพยายามเข้าใจคนไม่ได้เรื่องได้ราว
รู้แค่...ต่อจากนี้คงไม่ว่างเปล่า...หากเธอพร้อมที่จะก้าวไปด้วยกัน
ชีวิตที่เคยมีใคร
แต่แล้วก็เหมือนไม่ใช่ อยู่อย่างนั้น
การค้นหาตัวตน ของใครสักคนในเวลาแสนสั้น
เหมือนไม่อาจค้นเจอใครคนนั้น....จนเมื่อฉันได้พบเธอ
27 พฤศจิกายน 2549 07:14 น.
Niramai
ไม่อยากคิดว่า...เธอรักกัน
ไม่อยากฝันไปไกลกว่านี้
ถ้าที่เธอมอบให้ มันหมายถึงความรู้สึกดี-ดี
หากแต่มันกำลังทำหน้าที่....บีบคั้นหัวใจ
ไม่อยากคิดว่า....ฉันรักเธอ
ทั้งที่เราพบเจอกันไม่เท่าไหร่
แม้เราไม่อาจกำหนดหัวใจว่า...จะเลือกรักใคร
และไม่อาจกำหนดให้ใจไปผูกพัน
มือทั้งมือของเธอที่กุมฉันไว้
มันทำให้หมายความว่าอย่างนั้น
เชื่อได้ไหม ว่าจากนี้ไปเราจะมีกันและกัน
แค่นั้น...เธอก็ขโมยใจทั้งใจฉัน....ไปอย่างง่ายดาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
24 พฤศจิกายน 2549 12:38 น.
Niramai
ภายใต้เปลือกอันเปราะบาง
มีเพียงความอ้างว้างเป็นรังไหม
เคลือบด้วยความเหว่ว้าของจิตใจ
กระทบกระแทกก็แหลกไป พร้อมกับหัวใจที่เคยมี
เปลือกบอบบางช่างอ่อนล้า
และอ่อนแอเกินกว่าจะหลีกหนี
แม้สิ้นไร้เปลือกอ่อนแต่ก่อนมี
คงเหลือแต่ซากธุลีแห่งกายา
...............................
17 พฤศจิกายน 2549 07:25 น.
Niramai
กอดฉัน
ช่วงเวลาแสนสั้นแต่ล้ำความหมาย
กอดเถอะนะ...ขอไออุ่นที่คุ้นกาย
ให้เก็บไว้ยามห่างไกล...สายตา
กอดเธอ
อยากเก็บเกี่ยวอุ่นไอที่ได้เจอเหมือนสิ่งล้ำค่า
กอดเถอะกอด กอดฉันไว้เหมือนอยู่ในห่วงเวลา
ที่เธอบอกกับฉันว่า รักอย่างไร
กอดนะ
สัมผัสเสียงหัวใจที่บอกว่า รักเพียงไหน
กอดให้รู้ว่าเธอรักฉันมากเท่าใด
กอดให้ทั้งใจทั้งใจเราใกล้กัน
15 พฤศจิกายน 2549 12:54 น.
Niramai
ฉันจะเก็บเธอไว้ในใจนี้
พร้อมกับช่วงเวลาดี-ดี เหล่านั้น
เป็นเหมือนกล่องแห่งกาลเวลา...ผูกพัน
ที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่เปิดมัน...ฉันจะสุขใจ
ฉันจะเก็บเธอไว้ในความคิดถึง
ที่ไม่มีใครฉุดดึงเธอไปได้
แม้วันนี้เราต่าง..ต้องแยกทางกันไป
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด .. ก็ไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้ฉันลืมรักเธอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~**~*~*~