22 ธันวาคม 2549 02:58 น.
Niramai
รักอยู่เหนือทุกกฎเกณฑ์และเหตุผล
การรักใครสักคนก็อาจไม่ใช่เรื่องง่าย
หนึ่งในพันล้านคน....ในวันที่ฟ้าฝนเป็นใจ
พรหมลิขิตหรืออย่างไร ...ที่ทำให้เราพบกัน
ในความบังเอิญที่เราต้องมาเผชิญหน้า
กลายเป็นวันที่ชะตาชีวิตผกผัน
อาจเป็นไปได้ว่า ...เธอคือคนที่ฟ้าส่งมาเพื่อรักกัน
รอแต่เธอจะยืนยัน...ว่าสิ่งเหล่านั้นคือเรื่องจริง
19 ธันวาคม 2549 19:49 น.
Niramai
[ รักเธอด้วยตาเปล่า
เหมือนคนโง่เขลาไม่เคยจบสิ้น
เธอเก็บฉันไว้ในคำว่า เคยชิน
เหมือนสมบัติสักชิ้น.....ที่สิ้นความสำคัญ
รักทำให้ตาบอด
ฉันอาจไม่รอดพ้นกฎเกณฑ์นั้น
หลงมืดมัวเมา....และแล้วก็ปวดร้าวไม่ต่างกัน
ท้ายที่สุดสิ่งเหล่านั้น ก็คือฉันคิดไปคนเดียว
รักเธอแล้วว่างเปล่า
กอดเก็บความเหงาราวเดือนเสี้ยว
เว้าแหว่งเหว่ว้าอยู่กลางนภาเพียงผู้เดียว
เขาจะเหลียวแลบ้างไหม...ใจเจ้าเอย ]
15 ธันวาคม 2549 15:44 น.
Niramai
ถ้าเธอยังเป็นแค่ใครคนหนึ่ง
ที่ฉันไม่เคยซาบซึ้งซึ่งความหมาย
ถ้าเธอเป็นเพียงคนที่ผ่านเข้ามา...เพื่อจากไป
ฉันคงลืมเธอได้ง่ายดาย...ในสักวัน
แต่เธอกลับเป็นใครที่ใจแคร์
ใช่เพียงสายลมผ่านในวันวานเท่านั้น
แต่หัวใจบอกว่าเธอ...คือคนสำคัญ
และคือคนคนเดียวกัน ที่ทำให้ฉันต้องมีน้ำตา
ทำไมใจคนเราต้องเฝ้าคิดถึง
แต่คนคนหนึ่งที่ไม่เคยเห็นคุณค่า
เห็นเป็นเรื่องท้าทายที่สุดท้ายก็ต้องเสียน้ำตา
เอาหัวใจไปวางไว้ตรงหน้า เพื่อคนที่ไม่เห็นว่ามันสำคัญ
12 ธันวาคม 2549 12:55 น.
Niramai
ฉันไม่เป็นอะไร
แต่ต้องปรับตัวให้อยู่ต่อไปให้ได้...ก็เท่านั้น
ไม่ต้องแสดงสีหน้าว่าห่วงใยกัน
ในเมื่อเธอที่เหลือที่ให้ฉัน....ในหัวใจ
เมื่อฉันไม่ใช่คนที่ใจเธอต้องการ
แม้โลกที่ไม่มีเธอนั้น...จะดูเลวร้าย
ฉันอาจต้องหัดร้องเพลงIll Survive
ไว้เป็นเพลงประจำใจ.... ของคนที่ต่อไปจะรักตัวเอง
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
11 ธันวาคม 2549 19:06 น.
Niramai
ไม่ต้องใจดีกับฉันก็ได้
กับคนไม่มีค่าอะไรอย่างฉัน
แค่เธอถ่อมตัวลงมาพูดจาด้วยกัน
มันก็มากเกินกว่าที่ฉัน จะรับมันไว้ด้วยใจ...
อย่ามาใจดีให้มากนักเลย
กลัวว่าจะทำเมินเฉยกับเธอไม่ได้
กลัวความใกล้ชิด ทำให้ฉันต้องคิดเกินเลยออกไป
กลัวจะเก็บไว้ไม่ไหว แล้วแสดงออกไปทางสายตา
ช่วยอยู่ที่เก่า อย่าก้าวมาชิดใกล้
อยากจะย้ำกับใจให้รู้ไปว่า
เธอกับฉัน สิ้นสุดความสัมพันธ์ที่คำว่าเลิกรา
เป็นคนอื่นต่อกันเถอะนะ...
.....................ไม่อยากต้องมีน้ำตาเพราะคนคนเดิม