21 กุมภาพันธ์ 2550 17:21 น.
Niramai
เมื่อพรุ่งนี้ไม่ได้มีไว้เพื่อเรา
เหลือเพียงความว่างเปล่าอยู่ตรงหน้า
ความสัมพันธ์ที่ร้าวรานและด้านชา
การเข้ามาของคนใหม่..ก็ทำให้อะไร-อะไรไม่เหมือนเคย
จับมือเธอครั้งใด ก็เหมือนไม่ใช่ใครคนเก่า
ระหว่างเราในวันนี้มีแต่ชาเฉย
รักที่ไร้การใส่ใจ...กับการเป็นใครที่เธอละเลย
เหมือนไม่เคยมีกันและกัน...เมื่อเธอเอาใจไปผูกพันไว้กับใคร
แสงตะวันของวันพรุ่งนี้ ...คงไม่ได้มีไว้เพื่อฉัน
มีเพียงความเงียบงันอันโหดร้าย
การตัดสินใจของคนหนึ่งคน อยู่บนเหตุผลของอีกคนที่ปวดใจ
เมื่อคำว่า คนที่ใช่ ไม่ได้หมายถึงฉันอีกต่อไป...คนดี
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
20 กุมภาพันธ์ 2550 19:14 น.
Niramai
เชื่อเถอะว่า.....ฉันจะไม่เป็นไร
อย่าทำเหมือนฉันดูอ่อนไหว....ขนาดนั้น
อย่าห่วงนักเลย ...แม้เราจะเคยได้ชื่อว่ารักกัน
พ้นพรุ่งนี้แล้วเธอกับฉัน...ก็เป็นแค่คนรู้จักกัน...คนนึง
อย่าทำหน้าตาเหมือนกับว่าเธอห่วงใย
กลัวหัวใจจะแปลความหมายเป็นลึกซึ้ง
พอเถอะ...พอที..ความรู้สึกดี-ดีที่มีให้เพียงครึ่ง
เมื่อไม่ได้เป็นที่หนึ่ง...ก็อย่ามาฉุดดึงฉันด้วยเยื่อใย
หันหลังแล้วจากลา.
อย่าสนใจถึงแม้ว่าฉันจะร้องไห้
ก็แค่การแสดงออกของคนปวดใจ
แต่เชื่อเถอะนะว่าต่อไป...เธอจะไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้ฉันมีน้ำตา
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
19 กุมภาพันธ์ 2550 17:51 น.
Niramai
มือขวาที่ไร้ความหมาย...กับมือซ้ายที่ไร้ไออุ่น
ในฐานะของคนเคยคุ้นที่ไร้คุณค่า
ไม่มีทางให้ร่วมเดิน เป็นส่วนเกินที่เธอเย็นชา
จะเก็บมือไว้เช็ดน้ำตา ถ้าที่แล้วมา...เธอหมดใจ
เป็นเหมือนคนแปลกหน้า...ที่รู้จักกันมาทั้งชีวิต
จากคนเคยสนิท....ที่หมดความหมาย
เหมือนสายน้ำไม่ไหลคืน...เมื่อไม่รักก็อย่าฝืนอีกต่อไป
ประโยชน์อะไร...เมื่อไม่มีใจ ก็ไม่มีทาง....
คนที่รักร้างไกลอาจเจ็บไปไม่นาน
อยู่กับคนไม่รักกันยิ่งใกล้ยิ่งห่าง
เหมือนเดินมาจนสุดท้ายที่ปลายทาง
สายสัมพันธ์ที่แผ่วบางจึงร้างลา
15 กุมภาพันธ์ 2550 20:30 น.
Niramai
มือซ้ายที่เหว่ว้า
กับมือขวาที่ว่างเปล่า
...
..
.
เมื่อสิ้นสุดคำว่า เรา นับจากวันนั้น
อุ้งมืออบอุ่น สัมผัสที่เคยคุ้นต่อกัน
ด้วยเวลาอันแสนสั้น...
.................กลับทำให้เราต้องจากกัน.....ตลอดกาล
จะเหนี่ยวจะรั้งเธอด้วยอะไร
ทั้งที่หัวใจยังคงเรียกขาน
อยากย้อนกลับไปให้เหมือนวันวาน
ก็ทำได้เพียงแค่นั้น...คือปล่อยเธอไป...
ฉันเห็นเพียงรอยเท้าที่เธอก้าวจากลา
ฉันเห็นหยดน้ำตาที่รินไหล
ฉันเห็นภาพคนพ่ายแพ้ ในวันที่รู้แน่แก่ใจ
ฉันเห็นปลายมือที่ห่างออกไป และรอยยิ้มสุดท้าย เมื่อเราจากกัน
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
18 มกราคม 2550 22:35 น.
Niramai
รักเธอเข้าใจไหม
แม้ไม่อาจเปลี่ยนใจเธอจากใครคนเก่า
ระหว่างเธอกับฉัน ยังไม่กล้าพอจะเรียกกันว่า เรา
ถ้าหัวใจเธอไม่ว่างเปล่าและยังมีเขายืนอยู่ข้างใน
รักเธอ.......ได้ยินหรือเปล่า
เสียงมันก้องจนปวดร้าวเธอรู้บ้างไหม
แม้การเป็นคนที่รักเธอ ฉันต้องเจอกับความปวดใจ
ยังขอเลือกจะรักเธอต่อไป...คนดี
ฉันคงไม่อาจทำให้เธอเปลี่ยนใจ
และยังคงทำได้เพียงเท่านี้
ไม่ว่าจะในฐานะอะไรก็ตามที
แต่หน้าที่ที่ฉันมี ......คือรักเธอ
หน้าส่วนตัว
1312
