16 ตุลาคม 2549 22:54 น.
Niramai
แล้วมันจะผ่านไป........
เหมือนที่เคยผ่านมาได้ก่อนหน้านี้
เหมือนกับลมที่พัดมาทิ้งไว้แต่คำว่า เคยมี
จะเจ็บร้าว มาสักกี่ที ....ก็ต้องมี...วันที่ผ่านพ้นไป
แล้วมันก็ผ่านเลย.............
หลงเหลือ เพียงคำว่า เคย เอาไว้ให้
เจ็บปวด เจ็บแปลบ แทบขาดใจ
อีกไม่นานคงเหือดหาย ในสักวัน
แล้วมันจะมีค่า เพียงแค่คำว่าครั้งหนึ่ง
จะสุข ซึ้ง แสนเศร้า เหงา ไหวหวั่น
ก็เป็นได้เพียงช่วงเวลาของวานวัน
ที่กระแสแห่งกาลจะพัดพา...............
16 ตุลาคม 2549 20:31 น.
Niramai
ไม่ต้องพยายามเข้าใจ
เป็นเธอเหมือนอย่างที่เป็นไป....อย่างนั้น
ชีวิตต้องการอะไร ก็ปล่อยให้เป็นไปในทิศทางของมัน
ถ้าวันหนึ่งเธอไม่มีฉัน... มันคงไม่สำคัญ....ถ้าเธอนั้น...สบายใจ
ไม่ต้องหันหลังกลับมา
คนมีน้ำตาคงไม่น่าดูเท่าไหร่
ไม่ใช่คนเสียสละ เพียงแต่ไม่ชอบบังคับใจใคร
ถ้าแลกเปลี่ยนทุกอย่างได้ ...คงขอให้เธอไม่จากฉันไป ..อยู่ดี
ไม่มีประโยชน์ที่จะโทษวันเวลา
ที่ทำให้ฉันมีน้ำตา... ที่เราต้องมายืนตรงจุดนี้
กลไกแห่งความสัมพันธ์ของเรานั้นแสนสั้นฉันรู้ดี
ฉันก็ทำได้เท่านี้... แค่รักเธอหมดใจที่มี ...แม้ในวันที่ไม่มีเธอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
14 ตุลาคม 2549 14:40 น.
Niramai
เรายังเป็นเพื่อนกันอย่างนั้นใช่ไหม
คำปลอบใจดี-ดี ที่มีความหมาย
ไม่สำคัญเท่ากับที่มีเธอข้างกาย
แม้เราคงเป็นไปได้ แค่เพื่อนกัน
อย่างน้อย...ก็คนเคยรัก
แม้ไม่อาจเป็นได้มากไปกว่านั้น
เธอก็ยังเป็นเธอ...คนที่สำคัญ
ที่ว่างๆ ในใจฉัน ... มันเป็นของเธอ
อย่างน้อย ก็คนเคยซึ้ง
แม้ใจฉันมีเธอเป็นที่หนึ่งเสมอ
แม้สายตาไม่อาจใช้มองใครได้นอกจากเธอ
กับสิ่งที่ต้องพบเจอ ในวันที่ไม่มีเธอ ฉันยอมจำนน
อยู่นาน-นานได้ไหม จะในฐานะอะไรก็ตามแต่
อยากมีเธอคอยดูแลอีกสักหน
หากย้อนเวลาได้ ฉันคงไม่ต้องทุกข์ทน
ต้องอยู่ในฐานะของคนที่เธอ(เคย)มีใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~