31 ตุลาคม 2549 21:53 น.
Niramai
อยู่ที่ใดหนอความรัก
พาฉันไปรู้จัก... รักได้ไหม
อยู่ในท้องฟ้า ...อยู่ในสายลม ...อยู่ในหัวใจ
หรืออยู่ใกล้นักหนา ...ในสายตาเธอ
อยู่แห่งหนบนทางไกล หรือไงเล่า
ฉันที่เฝ้าทวงถาม แม้ยามเผลอ
รักเจ้าอยู่ที่ใด จึงไม่เจอ
หรือสายลมหลงละเมอพัดเพ้อไป
-'๑'- -'๑'- -'๑'- -'๑'- -'๑'- -'๑'- -'๑'- -'๑'- -'๑'-
25 ตุลาคม 2549 12:06 น.
Niramai
ความสุขของการได้รัก
เธอเป็นคนทำให้ฉันรู้จัก...รู้บ้างไหม
และความสุขของการให้
คือให้เธอจากฉันไปกับใครที่ดี
แม้ชีวิตที่เหลือจากนี้จะไม่มีเธออยู่
แต่อย่างน้อยก็ได้รับรู้...ว่าเคยมีเธออยู่ตรงนี้
ถึงเส้นทางระหว่างเรา...จะว่างเปล่าก็ตามที
แต่ช่วงเวลาที่เราเคยมี ... จะเก็บมันไว้ตรงนี้... ที่หัวใจ
20 ตุลาคม 2549 01:24 น.
Niramai
หนึ่งสายตาคู่นั้นยังหวั่นไหว..
หนึ่งสัมผัสอุ่นไอยิ่งไหวหวั่น...
หนึ่งชีวิตผูกไว้ด้วยใยสัมพันธ์...
หนึ่งหัวใจเดียวกัน คือฉัน คือเธอ...
Oo...oO..Oo...oO..Oo...oO..Oo...oO
18 ตุลาคม 2549 12:57 น.
Niramai
คนที่เธอไม่เคยเห็นคุณค่า
คงไม่ต่างอะไรกับท้องฟ้าและผืนน้ำ
ไม่ว่าเหมือนอยู่ใกล้เพียงใดก็ตาม
ก็ไม่อาจข้ามความห่างไกล ให้มาใกล้กัน
เพราะเธอคงไม่แคร์แม้แต่จะคิด
เพียงสักนิดก็คงไม่...ที่จะเข้าใจฉัน
เหมือนท้องฟ้ากับสายธาร ที่ไม่มีวันบรรจบกัน
เธอจึงมองผ่านฉันไป..อย่างไม่ใยดี
ฟ้าอาจกว้างและไกลเกินไปละมั้ง
จึงมองไม่เห็นคนอ่อนแอและสิ้นหวัง...คนนี้
เพราะไม่ว่าจะนานเท่าไร ใจที่เธอมี
ก็ไม่มีที่ว่างของหัวใจไว้ให้ฉันเลย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
17 ตุลาคม 2549 18:31 น.
Niramai
เหมือนความว่างเปล่าที่ถูกเติมเต็ม
ให้รู้สึกอิ่มเอมและอ่อนหวาน
เหมือนอีกครึ่ง....ที่ตามหา...กันและกัน
รับรู้ได้ ...แม้ในวัน..แรกพบเจอ
เมื่อเรารักกัน
ก็แทนที่ทุกความไหวหวั่นได้เสมอ
เมื่อฉันหันมองไปยังได้พบเธอ
ทุกข์หรือท้อที่พบเจอ ....ก็จะง่ายดาย
เมื่อฉันมีเธอ
ก็เหมือนเจอคำตอบจากทุกความหมาย
ไม่จำเป็นหรอกนะ กับคำว่า ดีเกินใคร
ฉันจะ รัก และ รับได้ ในทุกความเป็นเธอ
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
หน้าส่วนตัว
1008
