26 กันยายน 2546 20:55 น.
Ningtuasab
จะรักกันไปได้ยังไง
ในเมื่อหัวใจเธอมีแต่เค้า
ฉันเป็นได้อย่างดีก็แค่เงา
ในวันที่ใจเธอปวดร้าวไม่เหลือใคร
อย่าพูดว่า เธอรักฉัน
ถ้าหัวใจเธอนั้นบอกว่าไม่ใช่
อย่าหลอกลวงหัวใจใครต่อใคร
โดยเฉพาะหัวใจ ของเธอเอง
21 กันยายน 2546 20:49 น.
Ningtuasab
บางทีหัวใจก็ยอมเจ็บ
เพียงแค่แลกกับความสุขเล็กๆมาเก็บไว้
บางทีเหนื่อยจนลุกขึ้นไม่ไหว
แต่ก็ยังพอใจ กับสิ่งที่เป็น
บางครั้งหัวใจก็ร้องไห้
เพียงเพราะได้พบกับสิ่งที่เห็น
เธอกับเค้า ความรักใหม่ ความจริงที่เป็น
และความชาเย็นที่ให้เช่นคนรักเก่าอย่างฉันกลับมา
บางครั้งหัวใจก็มีรอยยิ้ม
เพียงกรุ่มกริ่ม ก็ยังรู้สึกมีค่า
แค่รับรู้ว่าเธอสุขใจ..ฉันก็สุขใจกว่า
ไม่เสียใจที่แลกมา..กับน้ำตาที่เสียไป
บางครั้งหัวใจก็หวัง
อีกสักครั้ง..เป็นกำลังใจให้กันเหมือนเดิมได้ไหม
เพียงแค่อยากถามเจ้าของหัวใจ
ยังรักฉันอยู่มั๊ย..และรู้ใช่ไหมว่าใจฉันยังคงรอ
17 กันยายน 2546 23:12 น.
Ningtuasab
ทำไมนะคืนนี้..
โลกเหมือนมีแค่สีเทา
ขุ่นๆ ครื้มๆ เศร้าๆ
รอบกายเรา...ไม่มีใคร
หนาวเหน็บใจเหน็บหนาว
ฟ้าไร้ดาว..คนไร้ใจ
ปวดร้าว..เผลอร้องไห้
อยากลืมใคร..ที่ลืมกัน
หงอยเหงาและเหว่ว้า
เจ็บปวดปร่า คร่าใจฉัน
เวิ้งว้าง ร้างลากัน
รักเธอนั้น..สั้นเสียจริง
........................................
15 กันยายน 2546 23:58 น.
Ningtuasab
บอกกันได้ไหมความรู้สึก
ว่าลึกๆเธอยังมีฉันอยู่บ้างไหม
ที่ผ่านมาเรียกว่ารัก หรือ แค่คนรู้จักทั่วๆไป
บอกให้เข้าใจ ได้ไหม ปล่อยให้ค้างคาใจทำไมกัน
ฉันไม่รับรู้ได้หรอก
ถ้าเธอไม่บอกอะไรสักอย่างกับฉัน
อย่าให้ต้องคิดเดาไปเองอย่างนั้น
เพราะใจเราอาจไม่ตรงกัน ฉันไม่อยากเสียใจ
บอกกันได้ไหมความรู้สึก
ให้ฉันรับรู้ว่าลึกๆ เธอคิดเหมือนฉันไหม
ถ้าไม่คิดฉันจะได้เลิก และตัดใจ
ถ้าว่าใช่ ช่วยกระซิบใกล้ๆ ว่ารักฉันที
15 กันยายน 2546 21:53 น.
Ningtuasab
เพราะคนที่รักฉัน...คือเธอ
โลกใบนี้จึงอบอุ่นเสมอรู้ไหม
มีความรักส่งมาจากหนึ่งดวงใจ
ผสมความห่วงใยและปรารถนาดี
และเพราะคนที่รักเธอก็...คือฉัน
จึงขอสัญญามั่นไว้ ณ ตรงนี้
จะรัก และ ดูแลหัวใจของคนดี
ให้สมกับที่ฉันได้รับแต่สิ่งดีๆ จากเธอ