28 กันยายน 2544 01:39 น.
NiGhT
ดวงดาวพรางพราวฟ้า
ส่องแสงระยิบระยับตา
ส่งให้นภาสุดสวยงาม
ยามเมื่อจันทร์นั้นลับ
ดวงดาวประดับนับแสน
แข่งกันส่องแสงเรืองแรง
มองดูแสงแสนสุขตา
ยามเมื่อดาราพราวฟ้ากัน
28 กันยายน 2544 01:37 น.
NiGhT
ยามเมื่อฉันนั้นมีรัก
ฉันเพิ่งประจักษ์ว่าสุขแสน
ความรักสวยงามยามรักแรง
สุขแสน แสนสุข สุดอุรา
ยามนี้ยังมีรักจักเก็บไว้
จะดูแลทั้งหัวใจไว้เสมอ
รักนั้นยากที่จะพบจะเจาะเจอ
ฉันโชคดีที่เสนอ รักให้เธอไป
อยากให้โลกนี้มีเพียงเราสอง
อยากอยู่ใกล้ชิดเธอทุก ๆ ตอน
อยากให้เธอสอน อ่านคำนั้น
คำนั้น คำที่ว่า ฉันนั้นรักเธอ
ที่สุดของหัวใจฉัน
นั้นมีแต่เธอเสมอ
อยากบอกว่า ฉันรัก ฉันรักเธอ
ฉันรักเธอเสมอไปไม่เปลี่ยนแปลง
27 กันยายน 2544 09:58 น.
NiGhT
วันนี้ เป็นวันที่ ฉันมีสุข
เรื่องทุกข์ ที่เคยมี เริ่มจางหาย
เพราะได้พบเธอ แล้วฉันมีแรงกาย
ยืนขึ้นมา สู้ได้ ดีกว่า ทุกวัน
เหมือนเธอฉุด ฉัน ออกจากความฝัน
ให้เราสองคน ได้พบ ได้คบกัน
และเมื่อนั้น ฉันก็ได้พบว่า ฉันรักเธอ
เพราะเธอนั้น เป็นเหมือนทุกสิ่ง
ลมหายใจของฉันในตอนนี้
ทุกวินาทีมีแต่เธอแล้วรู้ไหม
อยากให้เธอมารู้ทุกส่วนของหัวใจ
มันมีเธอขางในเต็มทั้งหัวใจ
8 กันยายน 2544 08:00 น.
NiGhT
มันยังไม่พอ ใช่ไหม
สำหรับใจ ที่ฉันให้เธอนั้น
ความรู้สึก ทั้งหมดที่มีให้กัน
ความผูกพัน ที่มีระหว่างสองเรา
เธอถึงได้ ไปกับเขา
ทิ้งความรู้สึก ระหว่างสองเรา
ให้กลับกลาย เป็นเรื่องเศร้า
ที่สองเรานั้น แยกจากกัน
ฉันยอมรับ ในสิ่งที่ฉันทำผิด
ที่ฉันนั้นคิด...ถึงเธอมากไป
ทั้งยังมอบ ความรัก ความห่วงใย
จนหมด ทั้งหัวใจ ที่ฉันนั้น มอบให้เธอ
5 กันยายน 2544 02:03 น.
NiGhT
กาลเวลาล่วงเลยผ่านพ้น
ใครบางคนที่เคยหม่นหมอง
ลองนึกใคร่ครวญและไตร่ตรอง
ว่าที่หม่นหมองนั้นเป็นเพราะอะไร
มีประโยชน์อะไรไหมที่เป็นอย่างนี้
เพราะลองดูกี่ที กี่ที ก็ยังไม่เห็นมีอะไรดีขึ้น
ทำตัวเป็นคนล้มแล้วยังไม่กล้ายืนขึ้น
สักวันหนึ่งเขากลับมาก็คงจะบอกว่าดีแล้วที่ฉันจากไป
ลองทำตัวเองเสียใหม่ดีกว่าไหม
อย่ารอให้ใครยื่นมือมาดึงขึ้น
จงลุกยืนด้วยตัวคุณที่เป็นคุณ
แล้วประกาศว่าฉันอยู่ได้โดยไม่มีเธอ
จงนำบทเรียนที่ได้รับ
กลับมาเป็นครูไว้คอยสั่งสอน
ให้ต่อไปในทุก ๆ ตอน
ฉันมีสิ่งที่สอนแล้วว่ามันเป็นอย่างไร