28 สิงหาคม 2544 03:52 น.
NiGhT
เก็บ สิ่งดี ๆ ที่มี ทั้งหมด
เก็บ มาบด เป็นยา รักษาไข้
เก็บ มาไว้ให้ เป็นยา รักษาใจ
เก็บ ไว้ใน ยามเธอ อ่อนแอ งัยคนดี
28 สิงหาคม 2544 03:51 น.
NiGhT
เก็บ ดวงดาว ที่พราวฟ้า
เก็บ ความโสภา มาไว้ให้
เก็บ นำมาร้อย เป็นมาลัย
เก็ย เอาดวงใจ ฉันใส่ไว้ คู่ใจเธอ
20 สิงหาคม 2544 06:31 น.
NiGhT
แม้หลับตาในวันนี้
คงต้องมีโอกาสลืมตาในวันหน้า
ถึงจะไม่ได้เห็นเธอบางเวลา
แต่ให้รู้ไว้ว่าฉันคิดถึงเธอ
17 สิงหาคม 2544 08:49 น.
NiGhT
ทุกนาทีที่วิ้งผ่านกาลเวลา
รู้ไหมว่ามันนานสักแค่ไหน
ที่ฉันปล่อยเวลาให้สูญเสียไป
ฉันทำไม่ไม่ฉุดและหยุดมัน
ฉันเคยมีช่วงเวลาที่ดีเหลือ
ฉันไม่เชื่อว่าฉันเปลี่ยนไปได้
ช่วงหนึ่งวันหนึ่งคืนเดินเลยไป
เหตุไฉนฉันถึงไม่เห็นค่ามัน
มาถึงปัจจุบันฉันยังมึนอยู่
ฉันไม่รู้เธอจากฉันไปไหน
ฉันไม่รู้ว่าฉันทำผิดใด
เหตุผลเธอมีไหมครับคนดี
เธอคือคนที่ดีที่สุดสำหรับฉัน
ลองนับวันนั่งคิดให้สงสัย
หรือเธอนั้นหมดแล้วซึ่งเยื่อใย
ทุกช่วงเวลาที่ผ่านไปไม่สามารถดึงเธอเลยใช่ไหมคนดี
ถึงวันนี้เธอจะไปจากฉัน
แต่ไม่มีวันที่ฉันเปลี่ยนความคิดได้
เพราะฉันนั้นมั่นรักเธอไม่เสื่อมคลาย
เธอจะไม่หายไปจากใจฉันสักวินาที
16 สิงหาคม 2544 07:21 น.
NiGhT
ฉันกำลังค้นหาของบางสิ่ง
หายากจริงไม่รู้ไปอยู่ไหน
ฉันไม่รู้ว่าหายไปเมื่อไร
อยู่ที่ไหนใคร ๆ ช่วยหาที
สิ่งที่เคยเป็นของฉันตอนนี้หายไปไหน
แล้วใยมองไปทางไหนไม่เห็นมี
สิ่งนั้นเคยอยู่ที่นี่ที่ตรงนี้
เคยอยู่ที่นี่ตลอดเวลา
หรือเป็นเพราะฉันไม่ใส่ใจ
หรือเป็นเพราะฉันไม่ได้คอยให้ความรักหวามห่วงหา
หรือเป็นเพราะฉันไม่เคยให้เวลา
ทำให้สิ่งที่มีค่ามาหายไป
ฉันจะทำอย่างไรละทีนี้
ฉันไม่มีสิ่งใดให้ห่วงหา
เพราะที่หายไปนั้นคืออุรา
ใครก็ได้ช่วยหามาคืนฉันที่
เป็นเพราะฉันไม่ดีที่ไม่รู้
มีสิ่งดีอยู่แต่ไม่รู้ค่า
พอวันหนึ่งหายขึ้นมา
ถึงจะรู้ว่าไม่มีอะไรมีค่าเท่ากับเธอ
เพราะเธอเป็นเสมือนทุกสิ่ง
เพราะเธอเป็นสิ่งที่มีคุณค่า
เพราะเธอเป็นคนที่ฉันรักตลอดมา
แล้วเป็นเพราะอะไรกันหนา
ฉันถึงมารู้ค่าเมื่อตอนที่เวลามันสายไป