29 มีนาคม 2550 16:18 น.
nidhi
เย็นลมหนาวคราวนี้ไม่มีเจ้า
อกพี่ร้าวเศร้าลึกนึกหม่นหมอง
น้ำตารินไหลอาบหน้าเนืองนอง
ความดีผองผ่านมาไยไม่คิด
ที่แล้วมาพี่ก็รู้ว่าทำผิด
แต่ไม่คิดว่านวลน้องต้องหมองศรี
จะกลับตัวไม่ทำชั่วมุ่งแต่ดี
ต่อแต่นี้อย่าหม่นหมองร้องไห้ไป
29 มีนาคม 2550 16:16 น.
nidhi
อย่าท้อถอยมัวแต่คอยนั่งรอโชค
อย่ามัวโศกเศร้าไปไร้ความหวัง
ลุกขึ้นสู้ยืนหยัดด้วยพลัง
จะมีหวังก็เพราะสู้สู่จุดหมาย
29 มีนาคม 2550 16:14 น.
nidhi
ในความมืดอย่างนี้ยังมีแสง
แม้ไม่แรงเท่ากับแสงสุรีย์ศรี
แต่พลังน้อยนิดยังพอมี
ปฐพีได้สว่างกระจ่างนวล
ความอับจนอย่างนี้เมื่อสิ้นหวัง
ทุกข์ประดังท่วมถมล่มจมสวน
แต่ถ้าไม่ย่อท้อก่อน(เวลา)อันควร
ทุกอย่างล้วนแก้ได้ใช้เวลา
29 มีนาคม 2550 16:11 น.
nidhi
เก็บความทุกข์เอาไว้ข้างในอก
เก็บนรกออกไปให้ไกลแสน
เก็บความดีใส่ไว้ให้ทดแทน
เก็บความแค้นหมดไปให้ไกลตัว
เก็บความชั่วออกไปให้หมดจด
เก็บให้หมดสิ้นไปอย่าได้ฝัน
เก็บความดีมีคุณค่าทุกทุกวัน
เก็บไว้ฝันให้เป็นสุขทุกทุกคืน
28 มีนาคม 2550 07:13 น.
nidhi
อย่าท้อแท้หมดหวังชีพยังอยู่
อย่าหดหู่หัวใจไฟหมดแสง
อย่าทนนิ่งเฉยอยู่อย่างหมดแรง
จงสำแดงพลังเร้นเค้นออกมา