31 ธันวาคม 2550 12:04 น.
ngan
ยามนี้ฉันท้อแท้หมดหวัง
หมดแล้วพลังจะก้าวต่อ
เรี่ยวแรงถดถอยย่นย่อ
จะก้าวต่อคงล้มลงสักวัน
คิดถึงวันวานแสนสุข
มีเธอร่วมทุกข์ร่วมฝัน
ยามท้อมีกำลังใจให้กัน
ฝ่าฟันอุปสรรคก้าวไป
ฉันจะจากเธอแล้วหรือนี่
คนดีคิดถึงฉันบ้าง
ยามใดเหน็บหนาวอ้างว้าง
กระซิบบอกฉัน ข้าง - ข้าง หัวใจ
จะคอยรับฟังเธออยู่
แม้จะรู้ว่าเราห่างกันเพียงไหน
อยากให้รู้ว่าเราห่างกันเพียงกาย
แต่อย่างไรหัวใจเราใกล้กัน
จะเป็นลมคอยพัดยามเธอล้า
จะเป็นฟ้าอันสดใสอยู่ใกล้เสมอ
จะเป็นแดดอันอบอุ่นอยู่ใกล้เธอ
จะพบฉันเสมอทุกวินาที
31 ธันวาคม 2550 12:02 น.
ngan
ลม รักแผ่วทักทายที่ปลายฝัน
ปาก บอกมั่นคำสัญญาว่ารักยิ่ง
เพียง ครั้งหนึ่งที่ได้ใจรักจริง
แผ่ว ผ่าวผิงไออวลรัญจวนใจ
แผ่ว คำรักซึ้งซ่านยังซ่านซึ้ง
แว่ว หวานตรึงใจอยู่รู้บ้างไหม
ว่า ทุกคำมีค่าต่อหัวใจ
รัก เอย..ใครว่ารักร้ายไม่จริงเล
คิด บ้างไหมว่าใครเขามารอ
จะ ให้ง้อกว่านี้คงไม่ไหว
โกรธ กันจริงหรือแกล้งทำให้ช้ำใจ
นาน เกินไปใจดวงล้าก็ราแรง
แค่ คิดเย้าไม่เคยคิดทำผิดไป
ไหน ว่ามิตรที่ให้ใช่คำแต่ง
คะ เนใจเพื่อนได้ว่าราคาแพง
นี่ อย่าแกล้งเรามาง้อขอคืน
18 ธันวาคม 2550 15:21 น.
ngan
ฉัน ยังยืนอยู่บนพื้นที่เก่า ๆ
ยังคงมองเห็นเงา ของสองเราเสมอ
ยังมีรักเดิม ๆ ให้เธอ
ยังคงมีน้ำตาเอ่อ ทุกวัน
เธอ ก้าวสู่โลกใบใหม่ๆ
และมีความสุขมากมาย กับโลกใบนั้น
จะรู้บ้างไหม ว่าคนเก่า ๆ ยังเจ็บอยู่หลายร้อยพัน
แม้วันเวลาผ่านไปนานแล้วนั้น
ฉัน ก็ยังรักเธอ ตราบเท่าทุกวันเหมือนเดิม
17 ธันวาคม 2550 22:14 น.
ngan
เพิ่งรู้...ว่าความเหงามันเป็นเช่นไร
ก็เมื่อวันที่ฉันไม่มีใคร...อยู่ข้างกายเหมือนวันเก่าๆ
ไม่เคยคิดเลย...ว่าใจดวงนี้จะต้องเหงา
เมื่อความรู้สึกดีๆ ระหว่างเรากำลังหายไป
เพิ่งรู้...ว่าเธอมีค่า
ก็เมื่อวันที่เธอบอกลา...ใจฉันมันเหว่ว้า...หวั่นไหว
อยากฉุดรั้งให้เธออยู่ตรงนี้..ก็ไม่มีเหตุผลดีๆ มาดึงเธอไว้
ได้แต่มองเธอเดินจากไป...ปล่อยให้น้ำตารินไหลอยู่อย่างนั้น
เพิ่งรู้...ค่าของคำว่ารัก
ก็เมื่อหัวใจไร้ที่พิงพัก...ต้องเจ็บหนักกับรักที่ร้าวฉาน
ในวันนี้ฉันเพิ่งรู้ซึ้ง...ว่าความคิดถึง...มันทรมาน
จากอดีตที่พ้นผ่าน...ฉันยังต้องการให้เธอกลับมา
ยังรอเธอเสมอแม้รู้ว่าเธอจะไม่กลับมา...รักตลอดไปนะ
17 ธันวาคม 2550 22:08 น.
ngan
ครั้งหนึ่ง... คุณเคยปลื้ม เมื่อเขา ดีกับคุณ
แล้วครั้งหนึ่ง... คุณเคยโกรธ เมื่อเขา ทะเลาะกับคุณ
ครั้งหนึ่ง... คุณเคยชอบ เมื่อเขา บอกรักคุณ
แล้วครั้งหนึ่ง... คุณเคยเกลียด เมื่อเขา ไม่ง้อคุณ
ครั้งหนึ่ง... คุณเคย ซื่อสัตย์ เมื่อเขา จริงใจต่อคุณ
แล้วครั้งหนึ่ง... คุณเคยหงุดหงิด เมื่อเขา เฉยชาต่อคุณ
ครั้งหนึ่ง... คุณเคย หัวเราะ เมื่อเขา หยอกล้อ คุณ
แล้วครั้งหนึ่ง... คุณเคยร้องไห้ เมื่อเขา นอกใจคุณ
ครั้งหนึ่ง... คุณเคยเสียสละเวลา เมื่อเขา อยากพบคุณ
แล้วครั้งหนึ่ง... คุณเคยสูญเสียทั้งกายใจ เมื่อเขา ไม่ต้องการคุณ
ครั้งหนึ่ง... คุณเคยอบอุ่น เมื่อเขา กอดคุณ
แล้วครั้งหนึ่ง... คุณเคยเหงา เมื่อนึกถึงภาพเขากับคุณ
ครั้งหนึ่ง... คุณเคยอุ่นใจ เมื่อเขา ห่วงใยปกป้องคุณ
แล้วครั้งหนึ่ง... คุณเคยอ่อนแอ เมื่อเขา ไม่สนใจคุณ
ครั้งหนึ่ง... คุณเคยอภัย เมื่อเขาทำผิดแล้วขอโทษคุณ
แล้วครั้งหนึ่ง... คุณเคย อยากขอโทษ เมื่อเขาไม่อยู่ฟังคุณ
ครั้งหนึ่ง... คุณเคย คิดถึง เขา เมื่อเขาอยู่ไกลกับคุณ
แล้วครั้งหนึ่ง... คุณเคย คิดถึงความทรงจำและความผูกพัน
ระหว่างเขากับคุณเมื่อเขาไม่อยู่กับคุณอีกต่อไป
สักครั้งหนึ่ง... ที่คุณ สุข และ ทุกข์ เพราะ "รัก"
สักครั้งหนึ่ง...ที่คุณอาจไม่สมหวังใน "รัก"
แต่คุณจะไม่ผิดหวังที่ได้ "รัก"
ดีกว่าไม่เคยได้สัมผัสความรู้สึกนี้เลย ...
ความรักเหมือนแสงอาทิตย์...
เมื่อคุณมีรักคุณก็อยากจะอาบแดดให้อุ่นสบาย
แต่เมื่อความรักจากไป...
สิ่งที่คุณทำก็แค่เพียงดื่มชอกโกแลตอุ่นๆ
และนอนคุดคู้ในผ้าห่มเท่านั้น...
หน้าส่วนตัว
911
