4 มกราคม 2547 20:30 น.
|NdEpEndEnT
ขอบฟ้าสีซีดหม่นหมอง
ถูกใครครองครอบฝันไว้
ดูสินั่นแสงอะไร
มันกล้ำกลายล้ำเขตแดน
ผืนแผ่นกว้างช่างว่างเปล่า
ไอ้โง่เขลาเซาซึมสุดแสน
นั่งเดียวดายอาลัยเมืองแมน
ไม่มีใดแทนฟ้าอมร
ข้าศึกบุกรุกรานรบ
เหล่าศพเกลื่อนกลาดนคร
ชีวาดับแหลกม้วยมรณ์
อาถรรฅนจรสาปแช่ง
- -
4 มกราคม 2547 19:40 น.
|NdEpEndEnT
ขอบฟ้าสีซีดหม่นหมอง
ถูกใครครองครอบฝันไว้
ดูสินั่นแสงอะไร
มันกล้ำกลายล้ำเขตแดน
ผืนแผ่นกว้างช่างว่างเปล่า
ไอ้โง่เขลาเซาซึมสุดแสน
นั่งเดียวดายอาลัยเมืองแมน
ไม่มีใดแทนฟ้าอมร
ข้าศึกบุกรุกรานรบ
เหล่าศพเกลื่อนกลาดนคร
ชีวาดับแหลกม้วยมรณ์
อาถรรฅนจรสาปแช่ง
- -
3 มกราคม 2547 14:16 น.
|NdEpEndEnT
อากาศร้อนอบอ้าว
บ้างก็หนาวราวหิมะโหม
แปรเปลี่ยนกะจู่โจม
มนุษย์โลภโลมเลียกาย
แผ่นภพพบพินาศ
อาละวาดปองจุดหมาย
กัดกินทุกถิ่นวาย
เหลือแต่ซากปรักหักพัง
สงครามมิรู้จบ
ชนประสบหมดความหวัง
สิ้นสุขทุกข์ประทัง
ถูกคุมขังรอม้วยมรณ์
รอแสงฉุดผู้กล้า
ตะวันล้าแรงโรยอ่อน
สิ้นแล้วสิ้นอาทร
สิ้นขจรดับวารวัน