25 พฤศจิกายน 2546 23:31 น.
|NdEpEndEnT
พัฒนากันเข้าไปเถิดเมืองหลวง
เมืองฅนลวงหลอนหลอกตามภูผา
แม้ซอกหลืบซอกมุมนครา
ยังตามมาล่อลวงประชาชี
ไอ้เมืองฟ้าเมืองแมนของท่านนั้น
อาจจะมีสักวันถูกขยี้
จากเมืองหนึ่งเมืองใดมาราวี
ฆาตไอ้เทคโนโลยีของท่านลง
ฮ่าฮ่าฮ่าสะใจเมืองถล่ม
เมืองล่มจมลงพิภพแหลกเป็นผง
ไอ้รถไฟฟ้าใต้ดินท่านต้องปลง
มันไร้พงศ์เผ่าญาติมาดูแคลน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
24 พฤศจิกายน 2546 18:42 น.
|NdEpEndEnT
น้อมรำลึกนึกถึงกาลหนึ่ง
หยาดรำพึงพิรี้พิไรเฝ้าถาม
อ้าอาดูรสูญสิ้นทุกโมงยาม
ท่านจะปรามปราบมารได้อย่างไร
ด้วยเหล่าสัตว์ยึดครองโลก
ให้แสนโศกโบกสะบัดมันผลักไส
มันเหยียบเหยียดข้าลงกลางใจ
เหล่าพิษภัยอสูรมาครอบงำ
ด้วยในจิตผิดแผกจากผองชน
กระจายกล่นเกลื่อนเกลือกกล้ำ
แล้ววันใดจะมีผู้ชี้นำ
ฤๅถูกย้ำย่ำยีนิรันดร์กาล
ฤๅวันนี้จักเป็นนิทานของวันหน้า
วันเวลาผันเปลี่ยนสนุกสนาน
ด้วยเหล่าฅน สัตว์ถูกรุกราน
จึงแหลกลาญถูกหัตหารจากน้ำมือ
24 พฤศจิกายน 2546 18:23 น.
|NdEpEndEnT
น้ำตาไหลอาบสองแก้ม
อ้าแอร่มเด็กน้อยหน้าตาใส
หยาดพิรุณจากฟ้ามาทันใด
โปรยอุ่นไออ้อมกอดทันเวลา
ยังอิจฉาเด็กน้อยในวันนั้น
ชีวิตเจ้าสั้นหรือ ถูกใครฆ่า
แม่ใจร้ายไม่คิดถึงเจ้าลูกยา
เพียงเพราะว่าต้องเรียนใช่ไหมแม่
ชีวิตหนึ่งบังเกิดในอุทร
ชีพดับมรณ์สูญสิ้นเป็นแน่แท้
ด้วยฤทธิ์ยาหรืออะไรก็แล้วแต่
แม่จ๋าแม่ลูกมารับไปเที่ยวกัน
ถึงเวลาสองแม่ลูกได้พบรัก
แจ้งประจัก ณ ภพหนึ่งในแดนฝัน
ลูกรอแม่จากเช้าจนสิ้นวัน
ลูกอาสัญม้วยมอดถูกฝังดิน
23 พฤศจิกายน 2546 22:21 น.
|NdEpEndEnT
พิโรธก่อทุกข์แสนสาหัส
ต่างประหัตหารฟันฟาดเข่นฆ่า
ต่างรุกต่างรบเคลื่นพลกรีธา
ทหารผู้กล้าพลีชีพเนืองนอง
ชีวิตของประเทศเขตแดนใครอุ้ม
พิภพครอบคลุมทั่วแค้วนแดนผอง
จากทุ่งสีเหลืองอร่ามทอง
กลับถูกจองด้วยเลือดสดมารผจญ
------------------------------------------------
ชีวาใกล้แล้วจะอาสัญ
ชีวันมีเหตุให้สับสน
เนื่องจากถูกรุมล้อมละลานลน
อับจนหนทางทางตัน
ตีกรอบรอบคอบเกินไป
อาลัยขึ้งแค้นแสนพัน
หักห้ามจิตมิเดียดฉันท
ธรรมมะมาทันคุ้มครอง
22 พฤศจิกายน 2546 22:07 น.
|NdEpEndEnT
เวลาสิก้าวเดิน สละเหิร ณ แดนไหน
เวลาจะท่องไป จรไกลลุทุกมุม
คราหนึ่งเผชิญรัก ฤประจักคละครอบคลุม
ดั่งรักประชุมนุม ระอุสุมฤทัยพลัน
รักหลงมิมีผิด ทุรทิศบ่มีหวั่น
รักแท้บ่มีกั้น หฤหรรษ์สิปรีดา