8 พฤศจิกายน 2546 11:44 น.
|NdEpEndEnT
- -
ตะวันบรรเจิดแสงจ้า
พรมพร่างนภาสว่างไสว
โฉมงามทั่วสารทิศไกล
หลั่งไหลสู่วิมานเมฆิน
- -
ยามอรุณยิ้มรับขอบฟ้า
อุ่นอุราเหล่าปักษิณ
ต่างร่อนโบกโบยบิน
สู่ถิ่นพักษาอาหาร
- -
ทิวาราตรีเพรียกหา
เหล่าดาราระยิบระยับขับขาน
ธรรมชาติก่อเกิดตามกาล
เนาว์นานจากอดีตสู่ปัจจุบัน
- -
รอวันคืนลับลาล่วง
ผูกบ่วงรอรับโทษมหันต์
ก่อกรรมทำเข็ญทุกวัน
เหตุสำคัญเพราะจิตใจ
- - - - -
7 พฤศจิกายน 2546 23:29 น.
|NdEpEndEnT
เวลาเดินเหินเร็วรี่
ไม่รอรีฅนตามหากันวุ่นวาย
ต่างเร่งรีบการงานกันหลากหลาย
หรือเหนื่อยหน่ายท้อแท้กับชีวิต
เวลาเจ้าจะหยุดพักบ้างไหมหนอ
เจ้าจะรอบ้างสักนาทีให้ข้าคิด
กับอะไรต่างต่างล้อมรอบกรอบชีวิต
จากที่ผิดเป็นถูกสักวินาที
4 พฤศจิกายน 2546 22:33 น.
|NdEpEndEnT
เธอแรมร้างจรจากหัวใจฉัน
เพราะคืนวันผันเปลี่ยนเวียนหมุนผ่าน
เคยอาทรห่วงหาเมื่อวันวาน
ช่างเนิ่นนานกาลเวลาทำร้ายใจ
ครั้งเก่าก่อนมีเธอนั่งเคียงข้าง
ไม่จืดจางสีสันสว่างใสว
หากบัดนี้เธอทำร้ายกันทำไม
ร้าวรวดใดไม่เท่าเธอขอลา
ด้วยเหตุผลของเธอที่พร่ำบอก
ฉันช้ำชอกหนาวเหน็บกายา
เนื่องเพราะความห่างไกลสุดระอา
เจ้าน้ำตารินไหลดั่งสายธาร
4 พฤศจิกายน 2546 22:03 น.
|NdEpEndEnT
ยามตะวันลับขอบฟ้าจันทร์หงอยเหงา
จันทราเศร้าเฝ้าถามดารานภากว้าง
ฤดูใดตะวันพักร้อนมาเคียงข้าง
จันทร์อ้างว้างโหยหารักนิรันดร์
เมื่อฟ้าปิดไร้จันทร์ดาวประดับ
ไร้เพลงขับขานยามหลับฝัน
อรุณเยือนยิ้มรับกับตะวัน
ฉันตื่นพลันยันกายจากเตียงนอน
- -
ยังสลึมสลือตาพร่าฟาง
ฟ้าเพิ่งสางมือยังก่ายกอดหมอน
เช้าวันนี้หัวใจยังอาวรณ์
ห่วงหาอาทรถึงจันทร์หรือดาวดี
- -
2 พฤศจิกายน 2546 14:57 น.
|NdEpEndEnT
คือฝันร้ายคอยหลอกหลอนล่อกิเลส
อันปมเหตุเศษสวะเกาะเกี่ยวฝัน
อีกหมู่มารยวนยั่วทุกวานวัน
ไฟฟอนฟันโลมลุกระอุไกล
เมืองหนึ่งล้วนวิญญาณขานตอบรับ
จิตสดับเสียงเพรียกถาโถมไถ่
พลันสู้รบหมายฆาตชีวาลัย
อุทกภัยเนืองนองทุกข์อนันต์
หลับนิรันดร์ใต้พื้นพิภพ
สะท้อนกระทบทุรชนประหวาดหวั่น
อนาจนักหักร้างจรรยาบรรณ
ประหัตหารลั่นพสุธากระหยิ่มเอม . . .
- -