17 กันยายน 2546 14:24 น.
|NdEpEndEnT
อาทิตย์ผิขับแสง.......................ขณะแจ้งอรุณหล้า
อาทิตย์ระแผ่นฟ้า...........................นภจ้าระเริงรอน
เมฆากระจายเกลื่อน................คระคระเคลื่อนจะคลายคลอน
เวหาสิอาวรณ์................................บ่มิถอนถวิลรมย์
ฉายแสงสุรีย์ศรี........................นฤดีชะเชยชม
วาโยพะพร่างห่ม...........................มนสมฤทัยหมาย
อาทิตย์ขจัดทุกข์.....................จิตสุขมิวางวาย
อาทิตย์ชโลมกาย..........................จะมลายกิเลสกลืน
กรรมซ้ำกระหน่ำซัด..............ชนะขัดจะทนฝืน
กรรมเข็ญบ่ยั่งยืน.........................ภยพ่างลุกายา
สาดส่องตะวันงาม.................จรนาม ณ โลกา
บันทึกกี่เวลา................................ชรโลงระเริงใจ
- -
16 กันยายน 2546 17:51 น.
|NdEpEndEnT
กระจกเงาส่องสะท้อนภาพชีวิต
จึงสะกิดแผลใจในห้วงฝัน
บ่มความคิดลุแจ้งแห่งคืนวัน
ฤ บากบั่นย่นย้อ ณ เส้นทาง
นวนิยายปรุงแต่งตัวละคร
ภาพหลอกหลอนกดดันเสกสรรค์สร้าง
นวนิยายกำหนดฅนแจ่มกระจ่าง
มิเลือนลางวิถีขีดชะตา
ภาพมายาเสมือนหนึ่งชีวิตฅน
บ้างวกวนละลนลานกร้าวแกร่งกล้า
เฉกสังคมชนบทบ้างนครา
ชาวประชาเกลื่อนกลบสำเหนียกตน
ในภวังค์พึงสำนึกอยู่เนืองนิตย์
หากปกปิดอุราร้าวทุกข์สับสน
ในกายาแห่งชีวิตของตัวตน
บ้างวกวนเหว่ว้าสะท้านใจ
อ่านนวนิยายทีไรมิอดคิด
เปรียบชีวิตกับอักษรอาบอุ่นไอ
ชวนลิขิตเส้นทางฝันและใฝ่
ตราตรึงไว้ประดับห้วงโลกา
14 กันยายน 2546 16:21 น.
|NdEpEndEnT
หยาดฝน พะพร่างโปรย.......................ชรโรย ณ ภพหล้า
หยาดฝน ระแผ่นฟ้า..............................พิศแจ่ม ฤดีมาลย์
หยาดฝน ซะสาดซัด..............................ผิขจัดกิเลสมาร
หยาดฝน ประหัตหาร...........................ระดะทั่วทิวาวาย
หยาดฝน ชโลมไล้.................................นรใกล้คละคลุ้งคลาย
หยาดฝน จะกลับกลาย...........................อุระหาย ณ แดนดิน
หยาดฝน สิเคยปลุก................................มนทุกข์กระเดื่องดิ้น
หยาดฝน สิผกผิน....................................ขณะล่วงถะถั่งโถม
หยาดฝน มิหลับใหล.............................หฤทัยกระพือโหม
หยาดฝน ชโลงโลม...............................จะประดับ ณ โลกา
หยาดฝน กระแจ่มจ่าง..........................นภกว้างละลนตา
หยาด ฝน ณ เมฆา.................................ดุจห่มสราญทรวง
หยาดฝน ระโรยริน..............................ฤ จะหมิ่น ณ แดนสรวง
หยาดฝน ลุลาล่วง.................................ระอุร้าวมลายลาญ
13 กันยายน 2546 16:26 น.
|NdEpEndEnT
บนถนนสายชีวิตขีดเส้นสร้าง
ทางอ้างว้างรอนแรมแห่งวิถี
สวรรค์กำหนดครบถ้วนถี่
จรลีสรรสร้างตามทางเดิน
เพื่อค้นหามุมสงบแห่งห้วงจิต
ให้ฉุกคิดพรประเสริฐเห่หันเหิร
มนุษีจักยลยินจักประเชิญ
ควรเจริญเนิ่นนานสร้างความดี
13 กันยายน 2546 14:41 น.
|NdEpEndEnT
มองฟ้ายิ้มกรุ่มกริ่มเพลงขับขาน
ทั่วสถานแหล่งหล้าฟ้าบรรจบ
ยิ้มละมุนละไมเพริศแพร้วพานพบ
ตรหลบอบอวลด้วยแสงไข
โพ้นสุรีย์เสกแสร้งแกล้งสร้างฉาก
ต้องตรำตรากบากบั่นสู้ทนไถ
แม้นเหนื่อยยากคำพิพากสาบจัญไร
ล่วงลงในกระทะร้อนนรกา
ต่างแก่งแย่งแข่งขันเอาชนะ
โกงระดะคาวเลือดเปื้อนแอบอ้า
สุดชั่วช้าเลวทรามหยามเหยีดครา
ถ้วนเวลาทุกข์ทนตรวนจองจำ
- - - -