4 ธันวาคม 2548 15:21 น.
|NdEpEndEnT
สายลมยังคงระบัดพลิ้ว
หวีดหวิวหวีดหวิวก้องในหู
สายลม วันนี้เธอไร้คู่
แม่โฉมตรู่มาร้างลา
สายลม ไฉนจึงอกหัก
สายน้ำไม่รักหรือไรหนา
แสงแดดร้อนแรงแสบตา
สายฟ้าฟาดลงตรงหว่างใจ
อารมณ์ 'คน' คงเป็นเฉกเช่นนี้
ผ่านเดือนปีมามากมายอย่าสงสัย
ฤดูกาลลวงเร้นผลัดเปลี่ยนไป
ฤดูใจโหยไห้โหยหา 'เธอ'
27 กรกฎาคม 2548 09:58 น.
|NdEpEndEnT
เสียงหรีดหริ่งเรไรสะท้อนก้อง
เป็นจังหวะทำนองในคืนหนาว
ชีวิตเริ่มบรรเลงเล่าเรื่องราว
ว่าโอ้ดาวไฉนเศร้าทุกข์ตรม
ที่เธอโศกอกไหม้เพราะขมขื่น
ฤาเพราะฝืนความรักอันขื่นขม
จึงอับแสงอับเฉาเฝ้าระทม
จึงต้องห่มความเดียวดายทุกราตรี
เคยเป็นดาวโชติช่วงจรัสแสง
แหละร้อนแรงกว่าดาราทุกราศี
เคยเป็นเอกกว่าใครในคีรี
รัศมีพร่างพราวจรัสไกล
โอ้ดาราคืนนี้สีหม่นนัก
ด้วยความรักมาทักให้หวั่นไหว
ได้เรียนรู้รสรักอิ่มเอิบใจ
แล้วทิ้งไปให้ดาวเปลี่ยวเอกา
ขอหลบหลีกจากโลกอันลี้ลับ
สุดอาภัพรักร้างไร้วาสนา
เฝ้าครวญคร่ำอาลัยรักร้างลา
แลวิญญาณ์โอดครางให้วังเวง
- -
๒๖ กรกฎาคม ๒๕๔๘
๒๓.๔๐ น.
9 พฤษภาคม 2548 15:54 น.
|NdEpEndEnT
ฝนฤาลวงหลอกเร้นเล่นรัก
สบเนตรสบพักตร์วาบหวาม
คลึงเคล้าภิรมณ์กลกาม
ลนลามบำเรอหัวใจ
ครึ้มครึ้มวาโยกลั่นแกล้ง
พระเจ้าแถลงคำไข
น้อมนบคำขานทราบไซร้
ฝังไว้ในภาพมายา
ฤดูล่วงลับดับแล้ว
น้องแก้วโบยบินสู่ฟ้า
สู่อ้อมอกแห่งนภา
ไขว่คว้าใฝ่หาวิมาน
- -
21 ธันวาคม 2547 18:15 น.
|NdEpEndEnT
ยามดึกสลัวสลัว
ช่างน่ากลัวและเงียบเหงา
อารมณ์พลอยโศกเศร้า
จับหัวจิตแหละหัวใจ
ภัยพาลมารุมล้อม
เข้าห้อมล้อมอยู่ภายใน
ทุกข์เอยทุกข์ปานใด
จะทุกข์ไปตลอดกาล
ชีวาถึงคราดับ
แหละล่วงลับสู่นิพพาน
ละทิ้งกิเลสมาร
ที่ระรานวิญญาณ์เรา
- -
20 ธันวาคม 2547 19:01 น.
|NdEpEndEnT
ดารา ณ เวหน....................ณสกนธ์อร่ามฝัน
เรืองเรืองประชันกัน...........ระดะทั่วทิวาวาน
จันทราจะสาดแสง...............รุจิแจ้ง ณ ห้วงหาน
ชีวาจะร้าวราน.....................ทุขโศกสิเศร้าใจ
ลมหนาวพระพายพัด.............อุระรัดระร่ำไห้
ดาราไร้แขไข......................หฤทัยก็โศกตรม
คืนค่ำยะเยือกเย็น................นภเพญสิขื่นขม
ความมืดพะพร่างห่ม............ชรโลมจะทาบทา
หน้าส่วนตัว
1837
