12 มีนาคม 2548 16:05 น.
nawakarn
เชื่อมั้ย
รู้จักกันไม่เท่าไหร่
ก็ขอแต่งงาน....
มันเร็วอย่างกะการ์ตูน
เรื่องของเรื่องคือ
เรามีสองพี่น้อง
ตอนนี้เธอรับไม่ได้ที่จะเราจะมีคนอื่นด้วย
เลยเกือบซวยทั้งคู่
เราจะพยายามที่สุดให้เธอเข้าใจ
มันเหนื่อยมามากมายเกินพอ
ทุกอย่างที่ให้ก็ยังไม่พอ
เลยขอเอาตัวเองบ้าง
แต่ก็ยังเจอเจ็บ
เพื่อน้องมาตลอดเวลา
ถึงคราวเราบ้าง
ไม่รู้จะยังไง.........
****************************************
ทุกคนช็อก*.**.*..*.*.*.*.*.*.*.*.*..**..*.*
เพราะคำของฉันที่ต้องการเอาชนะชาวบ้านว่าฉันไม่มีได้แต่งงานนะสิ
เจอดีมั้ยล่ะ
พบคนถูกใจก็รับเป็นคนของตัวเองซะนี่
โชคดีที่เราทั้งคู่เป็นผู้ใหญ่แล้ว
คิดดีแล้ว
คำคนบอกว่าเราไวไฟ
บางรายบอกอยากได้ผัวจนตัวสั่น
บางคนยิ่งหนักว่าเสียตัวให้เขาซะแล้ว
ไม่เลย.....ที่พูดไม่มีอะไรเลย
เรามีความรู้สึกพิเศษต่อกันจริง จริง
ไม่มีอะไรเกินแม้แต่นิด...
ช่างสิ ....จะเอา...
น้องเรา......จะเคลียร์...
ถ้าเธอยอมรับไม่ได้
ฉันจะยอมจากเขาไป เพื่อน้อง....เสียผู้ใหญ่ก็คงทำ.......
10 มีนาคม 2548 19:46 น.
nawakarn
ไม่รู้ใจง่ายหรือเปล่า
เจอเขาแค่เพียงแรกเห็น
คิดเอาเองว่าเขาเป็น
คนที่เราเลือกเขาเป็นคู่ครอง
เขาก็บอกว่าเราก็ใช่
ได้เจอแล้วเราทั้งสอง
รักกันบอกกันปรองดอง
ทั้งสองเข้าใจกันดี
รอบข้างว่าเราใจง่าย
คุยไม่เท่าไหร่รักกันแลัวหรือนี่
ไวไฟเหลือเกินสองคนนี้
เป็นแฟนแค่นี้ผิดตรงไหน
คนใกล้ไม่ยอมรับเขา
ตัวเราต้องเจ็บเพียงไหน
เลยบอกเลิกเขาไป
ทั้งที่ใจไม่ยอม
ยอมเจ็บเพื่อคนใกล้เรา
ให้ก้าวไปให้พร้อม
แล้วเราค่อยบอกให้ยอม
รับเขามาเป็นคนของเรา
แต่ตอนนี้เจ็บจัง....
ทุกครั้งที่คิดเรื่องนี้
คิดไปก็บ้าสิ้นดี
ไม่รู้จะเป็นอย่างนี้อีกเท่าไร
ขอเถอะฟ้าอย่างแกล้งกัน
ให้ฉันได้รับรักได้ไหม
ก็ฉันทำทุกอย่างเพื่อใคร
มาตลอดอายุขัยตัวเอง
จะไม่มีใครให้เรามีรัก
สักนิดสักคนบ้างหรือ
ถึงเวลาแล้วนะเนี่ย.............
...........แพ้อีกตามเคย............
หน้าส่วนตัว
720
