16 สิงหาคม 2548 15:36 น.
nawakarn
ยิ่งไกล.....ยิ่งห่าง...
ยิ่งอ้างว้าง....โดดเดี่ยว
มีชีวิตลำพัง....คนเดียว
เชื่อใจในเธอ....
วันนี้.....เงียบไป
เป็นไรหนอ
ได้แต่รอ รอ รอ
เมื่อไรจะส่งข่าวคราว
มันเจ็บมากรู้มั้ย???
กับใจทีแสนเจ็บรวดร้าว
ระบม ระทมทุกข์ ค่ำเช้า
แสนเหงาเดียวดาย
มีมั้ยที่อยากบอก..
ก่อนออกไปจากชีวิตฉัน
ไม่อยากให้คิดไปก่อนถึงวันนั้น
จนกว่าฉันจะได้ยินจากเธอ
แค่บอกมาคำเดียว
จะไม่เที่ยวบ่นพร่ำเพ้อ
จะไม่ฝันไม่ละเมอ
และจะไม่เธออีกต่อไป
แค่บอกมาคำเดียว
จะไม่เฉลียวอะไร
จะยอมรับกับสิ่งที่เป็นไป
และจะไม่โทษโกรธเธอ
เจ็บจัง!!!!!!
เศร้าเจ็บมากนะเธอ
ไม่เคยเจอมาก่อน
บอกกันก่อนไปได้มั้ย?
จะได้ทำใจให้เจ็บไม่มาก
แม้จะดูยาก
แต่คงไม่ลำบากที่จะเตรียมใจ
ขอร้อง....บอกกันด้วยนะ
จะได้ไม่ร้าวราน เหมือนตอนนี้
ที่เจ็บเกินทน......
อยู่คนเดียวกับใจที่เงียบเหงา และร้าวราน...........
+++++ใครก็ได้ ++++ ช่วยที!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
7 สิงหาคม 2548 14:39 น.
nawakarn
กับความรู้สึกที่เจ็บจุกในอก
มึน ๆ เหม่อ ๆ และหม่นหมอง
คล้าย ๆ ว่าต้องชำระล้างด้วยน้ำในตา
ที่ดูเหมือนว่าไม่มีทางหาย
ที่เป็นเช่นนี้ ไม่ใช่เพราะใคร
แต่มันเป็นที่ใจที่ไม่เข้มแข็งของตัวเอง
สมน้ำหน้าที่กล้าคิดเล่นกับมัน
ไม่มีใครสงสารซักคน
หนำซ้ำคนใกล้ยังคอยบ่นและเช่งฉัน.....ให้มันไปไกล ๆ
ก็เจ็บอยู่....รอยบาดคงลึกมาก
เพราะมันยากมากที่ให้ใครได้เห็น
ไม่อยากมีหรอกความเจ็บที่มีรอยแผลเป็น
มันยากเย็นกับการลบเลือน
หลายคนบอก ทุกคนเตือน
ว่าเหมือนจะเป็นเส้นขนาน
และบอกด้วยว่าฉันไม่มีวัน
เชื่อคำพวกเหล่านั้นจากหลายคน
จริง...
เพราะฉันได้ลงไปแหวกว่ายกับมัน
และตอนนี้ก็กำลังลอยคอคว้างอยู่กลางมหาสมุทรอย่างเดียวดาย
ห่างไกลฟากฝั่งและเวิ้งฟ้า
ตาพร่ามัวกับทะเลทุกข์......
ตอนนี้.........
ฉันกำลังบอกกับตัวเองว่า
พร้อมแล้วกับการเผชิญกับผลของการกระทำและความรู้สึกของตัว
มันหนักหนามากจริง ๆ
ท้อแท้.......
แต่ฉันต้องหนักแน่นและเข้มแข็ง
เลือกทำอย่างหนึ่งเพื่อสิ่งหนึ่ง
ยอมเจ็บคนเดียว
ไม่เกี่ยวกับใคร
สำออยเหรอ?......คงไม่!!
รู้ว่าใคร ๆ กำลังยิ้มเยาะ
หัวเราะกับความเจ็บดีกว่า
ไม่ยอมเสียเวลาคาดหวังว่าจะมีใครซักคนมาโอบไหล่ปลอบใจเรา
เศร้าก็ไม่ได้ ร้องไห้ก็ไม่ดี
เจ็บอย่างนี้แหละ!
สะใจ...............
8 มิถุนายน 2548 17:51 น.
nawakarn
มาถึงตอนนี้
ตอนที่รู้สึกผิด
ทำในสิ่งที่ไม่คาดคิด
ผิดต่อตัวเองต่อคนข้างกาย
ทำอะไรไม่คิดยั้ง
พลาดพลั้งตั้งตัวไม่ได้
ยังคิดจะทำผิดครั้งใหม่
จะเอายังไงงก็ใจมันเรียกร้อง
ผิดก็คงยอมรับผิด
แต่จิตก็ก็คอยเตือนย้ำ
ว่าผิดแล้วอย่าคิดทำ
ผิดซ้ำผิดซากลำบากใจ
ใจหนึ่งบอกรักศักดิ์ศรี
ใจหนึ่งทำดีเพื่อใคร
ทำแล้วได้อะไร
จะดีร้ายก็ใจกายเรา
เศร้านะกับความผิดบาป
รู้ตัวซึ้งซาบเกินทนไหว
แต่ก็ยังคิดจะทำเรื่อยไป
มันจะเกิดอะไร......
ถ้าใจยอมทำ....................
สิ่งที่ทำต่างรังเกียจ
ใครจะเกลียดก็ยังจะทำ
รู้ว่าทำผิดแล้วยิ่งเจ็บช้ำ
ยังจะทำเพราะใจตัวเอง
ผิดนะ ผิด ผิด ผิด ผิด
คิดได้ แต่ทำไมยังทำ
เอาไงดีกับใจช้ำซ้ำ
จะโทษการกระทำ หรือโทษใจตัวเองดี....
คิดยังไงก็ไม่ตก
อยากชกหน้าตัวเองซักห้าหกที
เผื่อจะคิดหาทางดีกว่านี้
จะได้พูดว่าพอกันทีกับความ ผิดบาป
12 มีนาคม 2548 16:05 น.
nawakarn
เชื่อมั้ย
รู้จักกันไม่เท่าไหร่
ก็ขอแต่งงาน....
มันเร็วอย่างกะการ์ตูน
เรื่องของเรื่องคือ
เรามีสองพี่น้อง
ตอนนี้เธอรับไม่ได้ที่จะเราจะมีคนอื่นด้วย
เลยเกือบซวยทั้งคู่
เราจะพยายามที่สุดให้เธอเข้าใจ
มันเหนื่อยมามากมายเกินพอ
ทุกอย่างที่ให้ก็ยังไม่พอ
เลยขอเอาตัวเองบ้าง
แต่ก็ยังเจอเจ็บ
เพื่อน้องมาตลอดเวลา
ถึงคราวเราบ้าง
ไม่รู้จะยังไง.........
****************************************
ทุกคนช็อก*.**.*..*.*.*.*.*.*.*.*.*..**..*.*
เพราะคำของฉันที่ต้องการเอาชนะชาวบ้านว่าฉันไม่มีได้แต่งงานนะสิ
เจอดีมั้ยล่ะ
พบคนถูกใจก็รับเป็นคนของตัวเองซะนี่
โชคดีที่เราทั้งคู่เป็นผู้ใหญ่แล้ว
คิดดีแล้ว
คำคนบอกว่าเราไวไฟ
บางรายบอกอยากได้ผัวจนตัวสั่น
บางคนยิ่งหนักว่าเสียตัวให้เขาซะแล้ว
ไม่เลย.....ที่พูดไม่มีอะไรเลย
เรามีความรู้สึกพิเศษต่อกันจริง จริง
ไม่มีอะไรเกินแม้แต่นิด...
ช่างสิ ....จะเอา...
น้องเรา......จะเคลียร์...
ถ้าเธอยอมรับไม่ได้
ฉันจะยอมจากเขาไป เพื่อน้อง....เสียผู้ใหญ่ก็คงทำ.......
10 มีนาคม 2548 19:46 น.
nawakarn
ไม่รู้ใจง่ายหรือเปล่า
เจอเขาแค่เพียงแรกเห็น
คิดเอาเองว่าเขาเป็น
คนที่เราเลือกเขาเป็นคู่ครอง
เขาก็บอกว่าเราก็ใช่
ได้เจอแล้วเราทั้งสอง
รักกันบอกกันปรองดอง
ทั้งสองเข้าใจกันดี
รอบข้างว่าเราใจง่าย
คุยไม่เท่าไหร่รักกันแลัวหรือนี่
ไวไฟเหลือเกินสองคนนี้
เป็นแฟนแค่นี้ผิดตรงไหน
คนใกล้ไม่ยอมรับเขา
ตัวเราต้องเจ็บเพียงไหน
เลยบอกเลิกเขาไป
ทั้งที่ใจไม่ยอม
ยอมเจ็บเพื่อคนใกล้เรา
ให้ก้าวไปให้พร้อม
แล้วเราค่อยบอกให้ยอม
รับเขามาเป็นคนของเรา
แต่ตอนนี้เจ็บจัง....
ทุกครั้งที่คิดเรื่องนี้
คิดไปก็บ้าสิ้นดี
ไม่รู้จะเป็นอย่างนี้อีกเท่าไร
ขอเถอะฟ้าอย่างแกล้งกัน
ให้ฉันได้รับรักได้ไหม
ก็ฉันทำทุกอย่างเพื่อใคร
มาตลอดอายุขัยตัวเอง
จะไม่มีใครให้เรามีรัก
สักนิดสักคนบ้างหรือ
ถึงเวลาแล้วนะเนี่ย.............
...........แพ้อีกตามเคย............
หน้าส่วนตัว
772
