31 สิงหาคม 2547 00:34 น.

เปล่า..

เงียบร้าง
อ้างว้างทางสู่อยู่เหลีอแสน
ลิบลับลิบล่วงแห่งห้วงแดน
เปลวใดต่อติดแก่นหัวใจ

มืดมิด
ปิดดาลความคิดความฝันใฝ่
กราวผ่านกรุ่นเพียงที่เป็นไป
หวังแล้วร้างไว้-ยังหวัง,รอ

พอเพียง
ส่ำเสียงสาบสูญ  ใจครุ่นขอ-
รำลึกห้วงโมงยามงดงามทอ
วาดรอยเชื่อมต่อมิพบพาน

วันเปล่า
ปล่อยความร้างเหงา-เล่าขับขาน
พร่าเลือนรูปรอยเคยพร้อยบาน
หลงเหลือเรื่อม่านผ่านผืนแดน

เงียบร้าง
อ้างว้างทางสู่อยู่เหลีอแสน
ลิบลับลิบร้างห่างห้วงแดน
เปลวใดต่อติดแก่นห้วงใจ

เปลวเช้า
อาวรณ์อ่อนเย้าอยู่เศร้าไหว
วูบเงายิ้มยวนลงคว้านใจ
ทอห่างค้างไว้ไกลเกินยื้อ.