17 พฤศจิกายน 2548 15:12 น.
namsai
*********************************************************************
*********************************************************************
ค่ำคืนนี้..มีเพียงฝน..หล่นเป็นสาย
เธอก็คง..ครวญคร่ำไห้..ในคืนเหงา
ปล่อยชีวิต..ลอยล่องไป..คล้ายดั่งเงา
ในความเศร้า..ร้าวรานใจ..ไม่เคยพอ
ร้องไห้เถิด..ถ้าจะร้อง..เพื่อจะลุก
แต่อย่าร้อง..เพื่อจะทุกข์..เถิดร้องขอ
เพราะน้ำตา..แต่ละหยด..ที่ลดออ
คือโซ่ตรวน..แต่ละข้อ..ถ่อฉุดดึง
ร้องไห้เถิด..ถ้าจะร้อง..เพื่อจะก้าว
ชีวิตยัง..อีกยืนยาว..กว่าจะถึง
ทางข้างหน้า..ยังอีกไกล..ให้คำนึง
ใช้ปัญญา..ตรองให้ซึ้ง..ถึงความจริง
อาจจะเหนื่อย..อ่อนล้า..ขึ้นมาบ้าง
แต่ละก้าว..ที่เหยียบย่าง..หนาวเหน็บยิ่ง
ยิ้มสู้ไว้..หัวใจ..ของคนจริง
แล้วทุกสิ่ง..จะงดงาม..ยามผ่านภัย
ทุกชีวิต..มีสิทธิ์..พลาดผิดได้
อย่าร้องไห้..เธอจง..ทนให้ไหว
เก็บน้ำตา..ที่รินราด..แทบขาดใจ
เป็นบทเรียน..สอนใจ..ใว้กับตน
ไม่มีใคร..ในโลกนี้..มิเคยพ่าย
ต่างชีวิต..วกเวียนว่าย..ไห้สับสน
เรายังคง..เป็นมนุษย์..ปุถุชน
ทุกข์-สุขปน..มองให้ห็น..เป็นธรรมดา..
********************************************************************
********************************************************************
10 พฤศจิกายน 2548 12:13 น.
namsai
เ จ็ บ ป ว ด ม า ก ใ ช่ ไ ห ม ใ น วั น นี้
พ า ยุ ที่ ถ่ า โ ถ ม โ ห ม เ ข้ า ห า
ค ว า ม เ ข้ ม แ ข็ ง อ่ อ น แ ร ง ล ง ทุ ก ค ร า
ด ว ง ชี ว า เ จี ย น จ ะ ดั บ อั บ แ ส ง ล ง
ข อ เ ธ อ จ ง อ ย่ า ท้ อ แ ท้ แ ม้ อั บ โ ช ค
อ ย่ า ทุ ก ข์ โ ศ ก เ รื่ อ ง ร้ า ย ร้ า ย ไ ม่ ป ร ะ ส ง ค์
สู้ เ ถิ ด น ะ..ด้ ว ย หั ว ใ จ.. ท ร น ง
แ ส ง ริ บ ห รี่ จ ะ ม อ ด ล ง จ ง สู้ ไ ป
ท า ง ข้ า ง ห น้ า ยั ง อี ก ไ ก ล ใ ห้ เ ร า ฝ่ า
อ ย่ า ห ยุ ด แ ค่ ต ร ง ห น้า ไ ม่ ค ว้ า ไ ข ว่
เ กิ ด เ ป็ น ค น จ ะ อ่ อ น แ อ แ พ้ ไ ด้ ไ ง
ล้ ม แ ล้ ว ลุ ก ขึ้ น ม า ใ ห ม่ ใ ห้ พ ย า ย า ม..
*****************************************
หน้าส่วนตัว
2368
