13 มีนาคม 2547 17:15 น.
namsai
..
เจ็บจริงจริง..
เจ็บปวด...
เจ็บรวดร้าว...
เขามาทำ....ห่างเหิน...ทำเมินหมาง
ทำอย่างไร...ใจฉัน...จะเบาบาง
เจ็บเหลือเกิน..
เจ็บไม่สร่าง..
หว่างกลางใจ...
ผิดหรือ...??
ที่ใจ...ไป...เผลอรัก...
เธอจึงหัก...สัมพันธ์...สะบั้นได้
เราทั้งสอง...ต่างก้อ...ไม่มีใคร...
แต่ทำไม...??
ความสัมพันธ์...
สะบั้นลง.......
...o(^:_:^)o
12 มีนาคม 2547 11:35 น.
namsai
ต่างคน...ก้อต่างจิต
ต่างชีวิต...ก้อต่างใจ
ต่างคน...ต่างก้าวไป
ต่างทางใคร...ต่างจะเป็น
ต่างต่างคน...ก้อต่างดี
ต่างก้อมี...อย่างที่เห็น
ต่างต่างคน...ทุกข์รำเค็ญ
ต่างที่เป็น...ต่างที่ไป
ต่างต่างคน...ก้อต่างฝัน
ต่างคืนวัน...และต่างวัย
ต่างต่างกัน...ต่างต่างไป
ต่างต่างใจ...ต่างต่างคน
...0(* ___*)0...
11 มีนาคม 2547 12:14 น.
namsai
ฉันเหมือนเด็ก หัดคว่ำ แล้วหัดคลาน
ความคิดอ่าน...หลากหลาย...ยังปลายหาง..
เฝ้าขีดเขียน...ลายเส้น...เป็นเส้นทาง..
เขียนบางบาง...ไม่เน้นหนัก...รีบถักทอ..
ค่อยค่อยอ่าน..ค่อยค่อยเขียน...เรียนงานเก่า
ค่อยค่อยเฝ้า...ฝึกฝน...ไม่ย่นย่อ
วันเวลา...เปลี่ยนไป...ไม่รั้งรอ
ความชำนาญ...เพียงพอ....ก่อเกิดการ
ด้วยหัวใจ...มีความรัก...อยู่เปี่ยมล้น
รักเอ่อท้น...บทกวี..ดนตรีหวาน
เรียงประสม...คำคม...พจมาน...
สืบประสาน...ทางฝัน...อันเสรี
หัวใจ...อิสระ....พาให้ฝัน
ด้วยมุ่งมั่น...สรรค์สร้าง....งานกวี
แต้มลวดลาย...สดใส...ระบายสี
เพลงกวี...ขับกล่อม...โอบล้อมคน....
11 มีนาคม 2547 11:41 น.
namsai
ก้าวแรก...
ที่ย่าง..ตามทางฝัน
อุปสรรคนับพัน...ต้องฟันฝ่า
ความสำเร็จห่างไกล...อาจเหนื่อยล้า
ระยะทาง...ข้างหน้า...ยังท้าทาย
...ขอแรงใจ จากเธอ นะคนดี..
สักน้อยนิด..ก้อ..มีความหมาย
ให้ฉันเดิน..บนถนนนี้..อย่างสบาย
กวีมากมาย แรงใจ .. ได้จากเธอ ^_^
10 มีนาคม 2547 22:14 น.
namsai
......ห่วง ห๊วง ห่วง
ห่วงเหลือเกิน... ห่วงเธอมีคนใหม่
ห่วงเหลือเกิน.... ห่วงใจแบ่งเป็นสอง
ห่วงเหลือเกิน..... ห่วงเธอมีคนจอง
ห่วงเหลือเกิน...... เราสองต้องจากไกล
หน้าส่วนตัว
770
