10 มีนาคม 2547 22:14 น.
namsai
......ห่วง ห๊วง ห่วง
ห่วงเหลือเกิน... ห่วงเธอมีคนใหม่
ห่วงเหลือเกิน.... ห่วงใจแบ่งเป็นสอง
ห่วงเหลือเกิน..... ห่วงเธอมีคนจอง
ห่วงเหลือเกิน...... เราสองต้องจากไกล
10 มีนาคม 2547 22:08 น.
namsai
ใครกันหนอ ทีคลอเคลียอยู่ใกล้ใกล้
ใครกันหนอ เธอยิ้มให้ฉันหวงหนา
ใครกันหนอ ยิ้มยั่วจำนรรจา
ฉันหึงนะ..เดี๋ยวเถอะ..เดี๋ยวเจอกัน...
ไม่เคยคิด ถึงความหลัง ครั้งเก่าก่อน
ไม่อาวรณ์ ห่วงฉัน บ้างเลยหนอ
พอเจอกัน ฉันอุตส่าห์ ทำหน้างอ
หวังเธอน่ะง้อ ขอคืนดี....
ทำเฉยเฉยอย่างนี้ น่าตีนัก
สุดที่รักของฉันนั่นไปไหน
ที่เหลืออยู่ตรงนี้โอ้คือใคร
เธอเปลี่ยนไปเป็นใครที่เปลี่ยนเธอ...
10 มีนาคม 2547 12:30 น.
namsai
คิดถึงจัง..ทำไม..ใจคิดถึง
คอยคนึง..ถึงเขาอยู่...ไม่รู้หาย
คอยเป็นห่วง...เป็นใย...ไม่รู้คลาย
อืมมม...หรือว่าเรา..ไม่สบาย..แล้วจริงจริง
dkdkdkkdk
8 มีนาคม 2547 19:07 น.
namsai
ความสุข หาได้ จากตรงไหน
จากขอบฟ้า แสนไกล ใช่ไหมนา?
จากสายรุ้ง แสนสวย ปลายนภา
จากแมกไม้ ชายป่า พนาลัย
หน้าส่วนตัว
1003
