15 กุมภาพันธ์ 2548 16:33 น.
namsai
++
เป็นพราหมณ์หนุ่ม..ที่ฉลาด
เก่งกาจลักษณะมนต์..และไตรเพท
ชีวิตได้พลิกผัน..เมื่อมีเหตุ
เข้าในเขตเวียงวัง..เพื่อทำนาย
พระมหาบุรุษ..ผู้ประเสริฐ
ก่อกำเนิดเกิดขึ้น..ด้วยจุดหมาย
ตรัสรู้ช่วยสรรพสัตว์..ให้พ้นภัย
จึงตั้งใจติดตาม..เพื่อศึกษา
ยามที่พระมหาบุรุษ..ทรงบำเพ็ญ
เที่ยวหลีกเร้นทำความเพียร..เพื่อเสาะหา
ตรัสรู้เข้าถึงธรรมเป็น..องค์พระสัมมา
โกณฑัญญะเฝ้าดูแล..มิห่างไกล
จนถึงวันที่พระองค์..ทรงบรรลุ
โกณฑัญญะไม่อยู่..ได้หนีหาย
น้อยใจมหาบุรุษไม่บำเพ็ญ..ทุกข์ทางกาย
ได้คิดไกลว่าพระองค์..คงถอยละ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า..ได้บังเกิด
ผู้ประเสริฐหลุดพ้น..ห้วงวัฏฏะ
ผู้นำแสงสว่าง..กลับคืนมา
โกณฑัญญะฟังธรรม..ก่อนผู้ใด
ล้อแห่งธรรมได้..ถูกหมุนแล้ว
โกณฑัญญะเพริศแพร้ว..ด้วยธรรมใส
ธัมมจักกัปวัตนสูตร.. ได้หยุดใจ
อนัตตลักขณสูตรได้..เป็นอรหันต์
ได้ยกย่องเป็นผู้..รัตตัญญู
ได้เอหิภิกขุ เป็น..องค์แรกนั้น
ได้เป็นหนึ่งในปัญจวัคคีย์..พระทรงธรรม์
ได้เผยแผ่พุทธธรรม..ปราบหมู่มาร..
++เรื่องย่อเพิ่มเติมจ่ะ++
ท่านอัญญาโกณฑัญญะ เมื่ออายุ 29 ได้เข้าไปทำนายลักษณะ และตั้งชื่อพระมหาบุรุษ ผลการทำนาย แยกได้ 2 อย่าง 1..ถ้าอยู่ทางโลก จะได้เป็นพระมหาจักรพรรดิ์ 2..ถ้าได้บวชจะได้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ท่านอัญญาโกณฑัญญะ เชื่อมั่นว่าจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น จึงได้ตั้งใจไว้ว่า เมื่อใดพระองค์ออกบวชจะตามไปเป็นศิษย์ พร้อมกับได้ไปชวน ลูกและหลาน ของพราหมณ์อื่นตามไปด้วย 4 ท่านคือ ท่านวัปปะ ภัททิยะ มหานามะ และ ท่านอัสสชิ ซึ่ง 6 ปีที่พระองค์ออกบำเพ็ญทุกขกิริยา ทั้ง 5 ท่านได้ตามอุปฐาก ตลอดมา จนถึงวันที่พระองค์จะตรัสรู้ พระองค์ได้เปลี่ยนวิธีบำเพ็ญแบบทุกขเวทนาทรมานตน มาเป็นแบบสบายๆ เสวยให้อิ่ม สรงน้ำทำความสะอาดพระวรกาย ท่านโกณฑัญญะ และพราหมณ์ ทั้ง 4 เห็นเช่นนั้นนึกว่าพระองค์เลิกที่จะหาโมกขธรรมแล้ว จึงได้หนีไปอยู่ที่ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้แล้ว จึงได้เสด็จไปโปรด ปัจวัคคีย์ ทั้ง 5 พระอัญญาโกณฑัญญะ ได้เข้าถึงธรรมเป็นคนแรก ด้วย ธัมมจักกัปวัตนสูตร (ได้เป็นพระโสดาบัน) ต่อมาได้ฟังธรรม อนัตตลักขณสูตร จึงได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ ..
11 กุมภาพันธ์ 2548 20:11 น.
namsai
++
บนถนนสายนี้
ยังคงมีคนมากมายเดินผ่านฉัน แต่มันดูว่างเปล่า
ผู้คนคราคร่ำ แต่ฉันยังย่ำอยู่บนถนนความเศร้า...เหงา..
เหมือนฝันตามติดเป็นเงา..คอยเฝ้าไม่ก้าวแซง...ตัวตน
บนถนนสายไกล
พยายามเดินไป เพื่อให้ถึงซึ่งความฝันสักหน
อยากได้กำลังใจ..จากหัวใจ..ใครสักคน..
เดินร่วมทาง..ตากแดดฝน..บนหนทาง..อันยาวไกล..
8 กุมภาพันธ์ 2548 20:02 น.
namsai
ห นึ่ ง ค น..ที่ เ ห ว่ ว้ า..
ไ ร้ แ ม้ น้ำ ต า ที่ จ ะ ริ น ไ ห ล
เ จ็ บ ป ว ด ร้ อ ง ไ ห้ อ่ อ น ล้า ไ ม่ อ ย า ก รั บ รู้ เ รื่ อ ง ร า ว ใ ด
รู้ แ ต่ ว่ า ต อ น นี้ ฉั น เ ห ง า ใ จ..เ พี ย ง ลำ พั ง...
++
..เคยฟังเพลงนี้ม่ะ..
ฉั น ไ ม่ เ ห ลื ออ ะ ไ ร แล้ ว
มี เ พี ย ง ใ จ ที่ เ ห ง า
ไ ด้ แ ต่ ม อ ง ด า ว บ น ฟ้ า
ที่ ค อ ย เ ป็ น เ พื่ อ น แ ล ะ
..ป ล อ บ ใ จ....
ฟังเพลงนี้เป็นเพื่อนกันหน่อยนะ
http://www.yenta4.com/diary/diary.php?amactnaja:8:2:2005
28 มกราคม 2548 19:31 น.
namsai
คืนนี้...เงียบเหงาจัง..
มองขึ้นไป.. บนท้องฟ้า..ดาวก็ยังมีนภา..อยู่เป็นเพื่อน
ดูนภา..ไม่เคยร้าง..ว่างเปล่า..ไร้ดาวเดือน
ตัวเราช่าง..ไร้เพื่อน..คอยพร่ำเตือน..คอยห่วงหา..ความอารี
คืนนี้..ช่าง..เงียบเหงา..
อยากร้องไห้ กับความเดียวดาย จริงจริงในคืนนี้
ความเจ็บปวด..เก่าเก่าไม่อยากจำ..กลับมาตอกย้ำให้ปวดร้าวอีกที
เมื่อไหร่..จะลืมเขาได้ซะที..ความสำนึกที่ยังมีทำร้ายกัน
..เงียบเหงานะ..คืนนี้
ดนตรีก็ยังเศร้า..เพลงปวดร้าว..ยังคงบรรเลงให้ใจหวั่น
น้ำตาไหล เจ็บปวดเหลือใจ ในความสัมพันธ์
คืนนี้ฉัน..จะต้องทำอย่างไร..ให้ผ่านพ้นไป..ได้อีกคืน..
28 มกราคม 2548 15:16 น.
namsai
วันคืนล่วงเลยพ้นผ่าน
นานแสนนานยังจดจำ
คิดถึงคนงามเมืองน้ำดำ
ป่านนี้งามขำจะเป็นอย่างไร
หายเงียบไปหลายวัน
หรือเธอนั้นไม่สบายบอกได้ไหม?
หรือมีคนทำให้ไม่สบายใจ?
ส่งข่าวมาไวไวคนอยู่ไกลอยากรู้จริง
อากาศทางนั้นคงจะหนาว
มีบ่าวบ่าวที่ไหนให้แอบอิง
ห่มผ้าหนา ถ้า..ไม่มีใครให้ไหล่พิง
ขอน้องหญิงใส่ใจในตัวเอง