27 สิงหาคม 2546 22:56 น.
Nam Khaeng
วันผ่าน คนก็เปลี่ยน
เวลามิอาจเปลียนใจคนได้
อนาคต....ของหัวใจ
คงหมุนย้อนคืนมาไม่ได้
เพราะสองใจ....แยกสองทาง
27 สิงหาคม 2546 22:45 น.
Nam Khaeng
ไม่พูดใช่ว่าทำห่างเหิน
ใช่ว่าทำหมางเมินไม่ใส่ใจ
ฉันยังรู้สึก...แต่ไม่อยากพูดไป
กลัวเธอรู้ว่าในใจยังมีเธอ
ได้แต่เก็บความคิดไว้นิ่งเงียบ
จะไปเปรียบเธอเหมือนก่อนคงไม่ได้
มีแค่เพียงสายตาที่ห่วงใย
ที่แอบอยู่ข้างๆใจเธอ เท่านั้นเอง
19 สิงหาคม 2546 20:51 น.
Nam Khaeng
สายตาที่ดูอบอุ่น อ่อนหวานของเธอทำให้ชีวิตของฉันมีความหมายมากนะ
ถึงแม้จะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ ที่ได้ทำความรู้จัก รู้ใจกัน
ทำให้ฉันมีความสุข อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน...หรืออาจจะเป็นเพราะรักครั้งแรก
ความจริงใจ ความใส่ใจ ความห่วงใยที่มี...ฉันทุ่มไปให้เต็มๆ
ผลที่ได้รับกลับมา คือเจ็บช้ำเต็มๆเหมือนกัน
รักที่ไม่ต้องการสิ่งตอบแทน..............
รักที่ยอมอภัยให้ทุกอย่าง แม้เธอจะทำให้เจ็บสักแค่ไหน
รักที่มีมากกว่าคำว่ารัก มอบให้เธอทั้งใจ
รักของเธอที่มีให้ฉัน มันมีความหมายมากมายรู้มั้ย
รักของฉันที่มีให้เธอ เธอจะรู้บ้างหรือปล่าวว่ามันลึกซึ้งแค่ไหน
รักของเราที่มีให้กัน เธอเคยจริงจังกับมันเท่าไร
หรือว่ารักที่ผ่านมาของเธอไม่มีความหมาย แค่เพียงผ่านไปวันๆ
สำหรับฉัน..................
ขอเก็บคำว่ารักของเธอไว้ ในส่วนลึกของใจดวงนี้
ขอแอบมองสายตาอันอบอุ่น ยามอ่อนล้า
ขอแอบมองรอยยิ้มที่สดใส ในยามเหงา
ขอแอบมองเธอมีความสุข ในเวลาที่ไม่มีเรา
ขอแอบมอบความห่วงใยและคิดถึงไปให้เธอ.....คน-คนเดิม
19 สิงหาคม 2546 20:23 น.
Nam Khaeng
ยังอยู่ในอารมณ์ซึ้งๆ.........
กระดาษ ปากกาไม่ได้หายไปไหน
เลยขีดเขียนความรู้สึกของใจ
ที่เคยมีให้......... ใครคนนั้น
ยังอยู่ในอารมณ์อ่อนไหว
ทุกที่ ที่เคยไปมีความหมาย
ภาพเก่าๆไม่เคยลบเลือนจากใจ
แม้ลาไกล ไม่เคยหายจากความคิดฉันได้เลย
ยังอยู่ในอารมณ์ซึ้ง.............
แต่ก็คงทำอย่างนั้นนานไม่ได้
ยิ่งซึ้งมาก ยิ่งเหงามาก หัวใจ
ยิ่งคิดมากก็ยิ่งเจ็บใจทุกที
อยู่ดี ดีก็อยากร้องไห้
ความเหงาที่มีในใจมันล้นปรี่
ความคิดถึง ความห่วงหาที่เคยมี
พาลจะยิ่งเพิ่มทวี......ไม่ยอมลืม
17 สิงหาคม 2546 22:47 น.
Nam Khaeng
เก็บความรู้สึกของตัวเองไว้แบบนี้
อยู่ตรงนี้....กับความเหงา
หยาดฝนโปรยปรายคงมีแค่เรา
ที่แอบเศร้าเดียวดาย...คิดถึงเธอ
หน้าส่วนตัว
1103
