14 ธันวาคม 2547 11:09 น.
Nadeshiko
ความจริงการเขียนจดหมายถึงเธอ
ก็เปรียบเหมือนเขียนจดหมายถึงคนที่ไม่รู้จักกันดีนัก
โดยเฉพาะกับเธอด้วยแล้ว..
เวลาเห็นจดหมายฉบับนี้ก็คงงงมากเลย
แน่นอนแหละ ก็เธอไม่เคยแม้แต่จะแวะมาทักทายกับฉันเลยนี่
ผิดกับฉัน....ที่เฝ้าวิ่งตามเธอ
เพื่อหวังที่จะได้ทำความรู้จักกับเธอสักครั้งหนึ่ง..
ก็มีแต่เธอนั่นแหละที่เหมือนจะวิ่งหนีฉัน
ไม่ยอมแม้กระทั่งหันมามามองคนอย่างฉันเลย
ฉันเหนื่อยมากนะ กับการวิ่งตามเธอ...
เหนื่อย...จนบางครั้งอยากจะหยุด
หยุด...เพียงเพื่อหวังว่า เธอจะหันมาเห็นใจคนอย่างฉันบ้าง
แต่เปล่าเลย เธอกลับวางเฉย ไม่สนใจฉันเหมือนเคย
แต่ฉันก็ไม่ได้หวังอะไรจากเธอหรอกนะ
ฉันจึงได้รู้จักเธอแต่เพียงฝ่ายเดียว
ฉันไม่เข้าใจเธอเลย ทำไม... เธอจึงเมินเฉยกับฉันนัก
ฉันจำได้ว่า ฉันไม่เคยมองเธอในแง่ลบเลย
ฉันมองเธอด้วยความชื่นชมเสมอ มองเธอด้วยความรู้สึกดีๆเสมอ
เธอคือสิ่งสวยงามที่สุด และใครๆ ก็คงอยากได้รู้จักกับเธอ
คงมีหลายต่อหลายคนได้รู้จักกับเธอ ได้พูดคุยกับเธอ
บางคนก็ว่าเธอช่างแสนดี ทำให้ชีวิตของเค้ามีค่า.....
แต่บางคนก็ว่า เธอคือสิ่งที่ทำลายชีวิตเค้าทั้งชีวิต
ฉันไม่เคยเชื่อใครเพราะฉันอยากจะรู้จักกับเธอด้วยตัวของฉันเอง
ฉันรอว่าสักวันหนึ่ง ฉันจะต้องรู้จักกับเธอด้วยตนเองให้ได้
มีบางครั้ง....ที่ฉันได้เข้าใกล้เธอ
แต่นั่น....ก็เป็นเพียงฉันคิดไปเองเท่านั้น คิดว่าเธอหยุดรอฉัน
แต่เปล่าเลยเธอยังคงห่างไกลจากฉันอยู่..ห่างไกลเหลือเกิน
บางทีฉันก็แปลกใจนะว่าทำไม คนที่เห็นความสำคัญของความรักอย่างฉัน
เธอกลับทำเหมือนมองไม่เห็น มองข้ามอยู่ตลอดเวลา
หรือเธออาจจะมองเห็น...แต่เธอไม่แคร์ความรักของฉัน
แต่กับคนบางคนที่เค้าไม่อยากแม้แต่จะหยุดทักทายเธอ
ไม่อยากทำความรู้จักกับเธอ..เธอกลับอยากรู้จักกับเค้านักหนา
พยายามให้เค้าได้รู้จักในตัวตนของเธอ
ซ้ำบางครั้งเค้าเอ่ยปากไล่เธอไปให้พ้นแต่เธอก็คงอยู่กับเค้า
ยังคงให้ความสนิทสนมกับเค้าครั้งแล้ว...ครั้งเล่า
แต่กับฉันเธอกลับวางเฉยได้อย่างไม่สะทกสะท้านไดๆ เลย
ฉันมันไม่คู่ควรได้รู้จักกับเธอใช่ไหม?
ฉันอยากรู้จริงๆ เลยว่า...
เธอใช้อะไรเป็นเครื่องวัดล่ะ ว่าใครควรได้รู้จักกับเธอ
แล้วฉันคนนี้ล่ะ....จะต้องทำอะไร....อีกสักเท่าไหร่
ฉันจะต้องวิ่งตามเธออีกนานแค่ไหน
ฉันน่ะไม่หวังที่จะได้คำตอบจากเธอหรอก
เพียงแค่อยากจะบอกให้เธอรู้ไว้เท่านั้นเอง ว่า...
ยังมีคนอีกคนหนึ่ง ที่เฝ้าจะได้รู้จักกับตัวตนที่แท้จริงของเธอ
ก็แค่เขียนไว้เท่านั้นเอง เผื่อบางทีในบัญชีรายชื่อของเธอ
เธออาจจะทำชื่อฉันตกหล่นอยู่แถวไหนก็เป็นได้
ปล. วันใดที่ฉันหยุดวิ่งตามเธอ
ฉันก็ได้แต่หวังไว้ว่าเธอคงหันมามอง หันมาสนใจ ความรู้สึกของฉันบ้าง
Nadeshiko
11 พฤศจิกายน 2547 19:33 น.
Nadeshiko
การคบใครสักคนต้องใช้เวลามหาศาล
เวลา...ซึ่งแบ่งมาจากโลกใบหนึ่ง
ที่เราเคยวิ่งเล่นอยู่ตามเส้นรอบวงอย่างเป็นสุข
การมีใครสักคนเข้ามาในชีวิต
จึงหมายถึงการวางแผนที่จะวิ่งสองคนบนโลกใบหนึ่ง
จึงเป็นเหมือนการคิดที่จะวาดรูปของอนาคตร่วมกัน
การวาดรูปสักรูปอาจต้องการใช้พู่กันหลายขนาด
อาจต้องใช่สีหลายประเภท
และอาจต้องมีแก้ มีลบ มีวาดใหม่อยู่นับครั้งไม่ถ้วน
และบางทีอาจจะไม่เป็นไปอย่างที่เราฝันเอาไว้
การจะวาดรูปสักรูป...
อย่างน้อยๆก็ควรมีอะไรสักอย่างที่ไปในทางเดียวกัน
เช่น การเลือกโทนสี อาจจะไม่ใช่โทนเดียวกัน
แต่ก็ไม่ควรจัดแย้งกันจนรูปดูผิดไปจากความตั้งใจ
การวาดแล้วลบหลายๆครั้งจะทำให้กระดาษเปื่อยยุ่ย
สีจะไหลซึมและไม่ชัดเจน
ยิ่งลบหลายครั้งก็ยิ่งแก้ไขยาก
ยิ่งลงสีไว้เยอะก็ยิ่งสิ้นเปลือง
หากต้องการให้ภาพสวยอาจจะต้องใช้กระดาษใหม่
แต่การใช้กระดาษใหม่นั้นก็ยังไม่อาจรับประกันได้ว่า
ภาพจะสมบูรณ์อย่างที่เราคิดไว้ว่าภาพต่อไปจะออกมาดี
คนที่รักกัน แม้ไม่จำเป็นต้องเหมือนกันทุกเรื่อง
แต่ก็ไม่ควรจะต่างกันไปทุกเรื่อง
การที่จะมีใครสักคนเข้ามาในชีวิต จึงต้องมีอะไรที่คล้ายกันบ้าง
ต้องเรียนรู้..ต้องทำความเข้าใจกันบ้าง
ใครเป็นอย่างไร ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร
หรือจะใช้สีไหน กระดาษอะไร ต้องมาคุยกัน
ไม่ใช่พอตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตร่วมกันแล้ว
ต้องตามปรับเปลี่ยนในเวลาที่จะแก้ไขอะไรก็ยากแล้ว
เหมือนรูปที่ไม่ได้วางแผน
พอวาดแล้ว ต้องมาลบ มาแก้อยู่ตลอดเวลา
ก่อนจะวาดรูปร่วมกับใครสักคน
คงจะเป็นเรื่องดี...หากได้มีเวลานั่งคุยกันว่า
เราชอบสีชนิดไหน กระดาษแบบไหน ใช้พู่กันอย่างไร และเราจะวาดรูปอะไร
เมื่อตกลงกันได้ก็ลงมือวาด อาจผิดพลาดบ้างแต่ก็ยังพอแก้ไข
อาจต้องเปลี่ยนกระดาษใหม่แต่คงไม่บ่อย
แต่ถ้าคุยกันแล้วไม่ใช่..... ไม่ชอบ
ก็แยกย้ายกันไปวาดตามความชอบ ความฝันของใครของมัน
หรือหากได้ลงมือวาดด้วยกันแล้ว
ก็ไม่มีประโยชน์ที่ทนวาด
เพื่อที่จะเปลี่ยนกระดาษให้ภาพเลอะเทอะครั้งแล้วครั้งเล่า
การคบใครสักคนต้องใช้เวลามหาศาล
แต่เมื่อได้ทำความเข้าใจกันแล้ว คุยกันแล้ว มันไม่ได้ มันไม่ใช่
ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องฝืนคบกัน............
เพราะอาจจะยังมีคนมากมายที่ชอบรูปภาพเหมือนเรา
และโลกนี้ก็ยังกว้าง ยังมีที่ให้วางเฟรมผ้าใบอีกมากมาย
ห้องนั่งเล่นของความคิด
ลูกปัด
13 ตุลาคม 2547 12:59 น.
Nadeshiko
ทุกหัวใจเกิดมา....เพื่อที่จะรักใครสักคน
เกิดมาเพื่อแสวงหาความรัก...ตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจ
และทุกคนมีหัวใจเกิดมาแล้ว....ที่จะให้ใครสักคน...มารัก
บางหัวใจ...ถ้ารักเค้า....โดยเค้าไม่รัก ถือว่าเขาโชคดีที่เป็นคนที่เรารัก
ถึงแม้ว่าในบางครั้งเราจะรู้สึกเจ็บ...
แต่มันก็ทำให้เราได้เรียนรู้ที่จะรักใครสักคน
เพราะอย่างน้อยเราก็มีหัวใจบริสุทธิ์...ที่จะมอบความรักให้ใครสักคน
แต่ทว่าเขาไม่ต้องการความรักของเรา..
ก็ขอให้ยิ้มไว้ (ถึงแม้จะยิ้มทั้งน้ำตา) ..เพราะสุขใจที่ได้รัก
และบางหัวใจ...มีใครมารัก...โดยไม่ได้รักเค้า
นั่นก็ถือว่าเราโชคดีที่มีคนมารัก..
และนั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะโชคร้ายที่มารักเรา
เพราะเราอาจมีใครในใจอยู่แล้ว..นั่นไม่ใช่ความผิดใคร
รักไม่มีแบบแผน...ไม่มีการมาก่อนมาหลัง...
เพราะสำหรับคนที่เราไม่ได้รัก..ต่อให้มาก่อนนานแค่ไหน
ก็ไม่อาจทำให้เรารักเขาได้....
และในทางกลับกัน ถ้าเป็นคนที่เรารู้สึกรักจริงๆ เวลาแค่เสี้ยวนาทีก็รักกันได้
จงภูมิใจที่วันนี้เรามีชีวิตอยู่เพื่อรักใครสักคนและอยู่เพื่อให้ใครสักคนรัก
จะเอาอะไรกัน...กับความรัก...ที่เหมือนเป็น..เช่น..เงาที่ไม่มีตัวตน
แต่เมื่อใครได้สัมผัสกับมัน..จะทำให้เรารู้ว่า...
รักแท้..ไม่มีตัวตน..แต่แท้ที่จริงแล้วรักแท้..เป็นได้มากกว่าการมีตัวตน
และสามารถรับรู้และสัมผัสได้ด้วยใจ
Nadeshiko
13 /10 /47
12:30:21
28 กันยายน 2547 20:46 น.
Nadeshiko
ไม่เคยมี วันใด เวลาใด ที่เธอจะเลือนหายไปจากใจฉัน
จะเป็นวัน จะเป็นเดือน จะเป็นปี ฉันยังคงเก็บมาฝัน
แม้เราจะไม่มีวันพบเจอกัน แต่...........
ฉันก็ยังรอเธอ...รอคอยฟังข่าวคราวของเธอเสมอ
มองจดหมายเหล่านั้นที่เธอส่งมาให้ฉัน... ฉันยังเปิดอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก
เผื่อมันจะช่วยให้ฉันรู้สึกว่า...เหมือนมีเธอมาอยู่ใกล้ ๆ ฉัน
การ์ดใบนั้น พร้อมกล่องช็อคโกแลตกล่องนั้นที่เธอเคยส่งให้ฉันในวันวาเลนไทน์
ไม่ว่าจะดูตอนไหน ฉันยังเห็นว่ามันเป็นการ์ดที่สวยที่สุดเสมอ
หนังสือเล่มนั้นที่เธอเคยส่งมาให้ฉัน "ห่างหนึ่งก้าวรักเราเท่าเดิม"
ฉันชอบหนังสือเล่มนั้นมาก....ฉันยังเปิดอ่านทุกครั้งเวลาที่ฉันคิดถึงเธอ
...และไม่ว่าจะห่างสักกี่ก้าวรักที่ฉันมีให้เธอก็ยังเหมือนเดิม...
...หรือแม้กระทั่งกล่องดนตรีกล่องนั้นที่เธอเคยซื้อให้ฉัน...
ฉันยังฟังเสียงเพลงนั้น..และเสียงเสียงนั้นยังดังก้องอยู่ในใจฉันเสมอ
มองต้นไม้ มองทะเล ขุนเขา และแม้กระทั่งท้องฟ้า ก็ยังเป็นอยู่อย่างนั้น
ยังเหมือนเดิมอยู่อย่างนั้น....เหมือนใจฉันที่มั่นคงรักเพียงแต่เธอ
ทุกอย่างยังคงเป็นเหมือนเดิม....ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม.....เหมือนใจฉันที่รักเธอไม่เคยเปลี่ยน
ไม่มีใครทดแทนเธอได้เลย ....ไม่มีใครเคยเข้ามาในใจ
ไม่มีใครมาแทนที่เธอได้เลย ......เธอคนเดิม คือ..คนเดียวในหัวใจ
ยังคงคิดถึงเธอตลอดมา ......และยังคิดถึงเธอทุกเวลา
ถึงแม้ไม่ได้คิดถึงทุกครั้งที่หลับตา....แต่คิดถึงตลอดเวลาที่หายใจ
......และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เราจะพบกัน.......
..ฉันยังรอแต่เธอ....และยังรอแต่เธอสุดที่รัก...
Nadeshiko
Date : 28/9/47
Time : 18:35:14
30 สิงหาคม 2547 20:37 น.
Nadeshiko
" รักหมายถึงห่วงใย "
เคยมีใครถามคุณไหมว่า "ความรักคืออะไร?"
ผมคิดว่าวันนี้ผมมีคำตอบให้คุณแล้วล่ะ
คำที่ใช้แทนคำว่า "ความรัก" ได้ดีที่สุด น่าจะเป็นคำว่า "ใส่ใจ"
หากคุณคิดที่จะบอกรัก หรือรู้สึกว่าตัวเองเริ่มที่จะรักใครสักคน
ลองถามตัวเองดูว่า คุณใส่ใจเค้ามากน้อยแค่ไหน?
ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความเอาใจ
หากคนรักของคุณจำได้ขึ้นใจว่า
คุณเคยพูดว่าอยากได้อะไร แล้วเค้าหาซื้อของชิ้นนั้นให้
ไม่ใช่สักแต่ว่าซื้อซื้อซื้อของเยอะแยะมากมาย เพื่อเอาใจ...
.......นั่นแหละถึงเรียกว่า ความใส่ใจ.....
ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความหึงหวง
หากคนรักของคุณโทรหาคุณทุกคืน
ถามว่ากลับถึงบ้านหรือยัง เพียงเพราะเค้าเป็นห่วง
ไม่ต้องการให้คุณได้รับอันตรายในยามดึก
ไม่ใช่กลัวว่าคุณจะไปกับคนอื่น...
..........นั่นแหละเรียกว่าความใส่ใจ ความใส่ใจ......
ไม่ใช่ ความมีน้ำใจอย่างเดียว หากแต่มีความถนอมน้ำใจด้วย
หากคนรักของคุณทำอะไรเพื่อคุณซักอย่างด้วยความตั้งใจ
แต่คุณกลับไม่ชอบมัน คิดไตร่ตรองให้ดีก่อนที่จะพูดอะไรออกไป
ใส่ใจในความรู้สึกของเค้าด้วย หากคุณทะเลาะกับคนรัก
แต่แล้ววันรุ่งขึ้น คนรักของคุณยังโทรมา
แสดงความเป็นห่วงในเรื่องต่างๆ เหมือนทุกๆวัน
ทั้งๆที่ยังไม่หายโกรธ... นั่นแหละเรียกว่าความใส่ใจ
หากคนรักของคุณยอมสละเวลาทำบางสิ่ง เอาไว้ทีหลัง
เพียงเพื่อช่วยทำในสิ่งที่คุณขอ.. .
.......นั่นแหละเรียกว่า ความใส่ใจ........
คนเราบางครั้งก็ต้องการมีใครซักคนคอยใส่ใจเราบ้าง
หากคุณต้องเดินทางไกล มันจะรู้สึกดีเอามากๆ
ถ้าคนรักของคุณโทรมาถามว่า
"ถึงหรือยัง" "ปลอดภัยดีไหม" "เหนื่อยไหม"
หากคุณต้องปฏิบัติภาระกิจสำคัญ
ไม่ว่าจะเรื่องงาน หรือเรื่องเรียน มันจะรู้สึกดีเอามากๆ
ถ้าคนรักของคุณจำได้ และโทรมาบอกว่า
"โชคดีนะ" "ฉันจะคอยเป็นกำลังใจให้ "
หากคุณต้องขับรถคนเดียว มันจะรู้สึกดีเอามากๆ
ถ้าคนรักของคุณโทรมาบอกว่า "ขับรถดีๆนะ"
หากคุณป่วยเป็นไข้ ไม่สบาย มันจะรู้สึกดีเอามากๆ
ถ้าคนรักของคุณโทรมาเตือนให้คุณกินยา และพักผ่อนมากๆ
ความใส่ใจ กับ ความเกรงใจ คล้ายกันในหลายๆด้าน
คุณอาจคิดว่า ยิ่งคบกันสนิทสนมกันมากเท่าไหร่
ก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจกันให้มากเหมือนคนที่เพิ่งเริ่มรู้จักกัน
แต่ผมกลับไม่คิดอย่างนั้น ยิ่งสนิทกันมากเท่าไหร่
ต้องยิ่งเกรงใจซึ่งกันและกัน ความเกรงใจเป็นสิ่งดี
และเป็นบ่อเกิดของความสัมพันธ์อันยั่งยืน
คุณเห็นไหมล่ะว่า ไม่ยากเลยที่จะแสดงความใส่ใจต่อใครสักคน
...เพียงแต่วันนี้ คุณใส่ใจคนรักของคุณแล้วหรือยัง?????......
หน้าส่วนตัว
1338
